Yazıya başlamadan önce NFLTR’nin yeni formatını çok beğendiğimi belirtmek istiyorum. Şöyle bir bakınca sadece arayüz daha güzelleştirilmiş gibi görünse de, Kaan ile konuşmalarımda ve sitenin menü sistemi içinde biraz gezince çok daha derin bir yapıyla karşılaşacağımızı söyleyebilirim.
Bu yeni başlangıçla beraber ben de yazılarımın formatını biraz düzene sokmak istiyorum. Malum fularlı köşe yazarı gibi daldan dala atlamak güzel oluyordu, ama artık beni okuyanların az çok ne bekleyeceklerini bilmelerini istiyorum. Devamlılık, tutarlılık sadece sahada değil, klavye başında da önemli.
Bu bağlamda her hafta NFL’den belli bir konu üzerinde yazı yazacağım. Bu konu NFL’de o hafta oynanan (ve muhtemelen sahada sarı-yeşil renklerin görüldüğü) bir maç olabilir veya yine NFL’de bir takımın, oyuncunun veya bir kavramın derin analizi olabilir. Yazının asıl kısmından sonra sırasıyla Green Bay, NFC North ve NFL’in geri kalanıyla ilgili ufak haberler ve bunlara yorumlarım gelecek. Buraya yerine göre Türkiye’den futbolla ilgili parçalar da girebilir, ancak bu nispeten nadir olacaktır. Son kısıma ise daha önce yoğunca yazdığım şekilde futbolla veya hayatla ilgili düşünce kırıntılarını serpiştireceğim. Benim işim burada bitiyor, sonrasında size de okuyup altına yorum yazmak düşüyor.
Benim köşemde bulacaklarınız:
– Green Bay, NFC North, NFL
– Sistemler, taktikler, trendler
– Oyuncular, koçlar, idareciler
– Futbol zevki, zeka pırıltıları, kendini komik sanma.
Bunlar da köşemde bulamayacaklarınız:
– Seyretmediğim maçla ilgili “Veteran QB Manning, zayıf rakibi Texans’ı alt etmeyi bildi” gibi beylik laflarla yer doldurma.
– Herhangi bir yerde okuduğumu kaynak göstermeden, ben düşünmüşüm gibi yazma.
– Kendi takımımla ilgili “Gazi Savaşçıları Pazar günkü maçta savaşçı ruhu ortaya koyarak deneyimli koç Kerem’in önderliğinde” gibi taraftar yazıları
– Türk Dil Kurumu vazifesi edinme. Kusura bakmayın ama kırk yıllık interception’a “pas arası” diyemeyeceğim.
– Öte yandan “Rivalry game’de playoff consequence’ı da olan maçta Browns, Ravens’ı pounce on yaptı” gibi hareketler de olmayacak.
Kusura bakmayın, yeni site dizaynı havasına girip, yazarlık hakkında çok yazdım. Gelelim yukarıdaki satırlarda söz verdiğim tarz yazıma.
Öncelikle yazının başlığının neye hitaben olduğu. Green Bay bu sene savunmada 4-3’ten 3-4’e geçen takımlardan biri. Cornerback ve Safety’ler için oyun değişiklikliği nispeten az derecede olsa da, bir takım oyuncular sudan çıkmış balığa döndü. 3-4’ün görülen belki en büyük özelliği olan cüsseli line adamları gerekliliği, hayatında guard’ların dışında dizilmemiş bazılarının mevkisini defensive end olarak değiştirdi. NFL’in en etkili defensive endlerinden olan Aaron Kampman ise bir gecede linebacker oldu. Önce biraz sızlandı, sonuçta sözleşmesinin son senesine giriyor bu sene, ve sistem değişikliği yüzünden performansı düşerse bu ona milyonlara mal olabilir.
Taraftar ise Aaron’un milyoncuklarından çok, geçen sene 3-5 sayıyla kaybedilen sürüyle maçın acısını geçirmek için gerekli ilaç 3-4 mü diye düşünüyor. Bunun da ilk provası 15 Ağustos 2009 Cumartesi akşamı Cleveland Browns’a karşı oynanan maçta yapıldı. Maça geçmeden önce bir görevim daha var. 24 saattir maçı indirip seyretmeden önce skoru öğrenmemek için NFL.com’a girmedim, futbolla ilgili gelen e-mailleri okumadım, telefonda milleti tehdit ettim. Ancak Pazar akşamı bana telefon eden, ben telefonu açar açmaz maçın sonucunu söyleyen, Boğaziçi Sultans’a aynı sene girip beraber oynadığımız yakın arkadaşım Bora Tamer Yılmaz’a teşekkür ediyorum. Tuttuğun NFL takımı 5 yıl üstüste birinci sıradan draft elde edebilir mi?
Maça Green Bay başladı. Geçtiğimiz seneden farksız hücum sistemiyle yavaş yavaş ilerledi ve savunmanın arkasına sarkan Donald Driver’ı biraz kaçtıktan sonra gören Aaron Roders skoru 7-0 yaptı. Burada gözler sakatlığı dolayısıyla sözleşmesi yenilenmeyen RT Mark Tauscher’ı fazla aramadı diyebiliriz. Center ve RG’da Wells, Spitz, Sitton sürekli döndü durdu sezon öncesinde, ama maça sanki yıllardır beraber oynayan bir ekip gibi başladılar. Browns savunması Rodgers’a fazla baskı uygulayamayınca drive endzone’a kadar gitti.
Green Bay savunması 3-4’e zor da olsa ısınmış gibiydi sahaya ilk çıktığında. Kampman eli yerde olduğu zamandan biraz daha tekleyerek başladı ama önemli bir oyunda koşu fake’ini yemeyip Brady Quinn’e baskı uyguladı. Quinn’in kayınbiraderi AJ Hawk ise Nick Barnett’in sakatlığı yüzünden linebacker’ların kralı olarak hem koşuda etkili olup, hem de pas oyunlarında oyunu kesemese bile tackle’ını yapıyordu. Drive sonunda 31 yardlık bir field goal geldi, ama holding cezası yüzünden 10 yard geriden tekrarlandı. Kicker Phil Dawson ikinci denemesini bir Norwood ile süsledi (yani vuruşu sağa çekti).
Packers’ın ikinci hücumu biraz daha dengeliydi. Gerçi 4. Hakta ceza yardımıyla devam ettiler biraz ama Ryan Grant eskiyi hatıratan bir Packers sweep oyunuyla skoru 14-0 yaparken böyle bir yardıma gerek
duymadı.
Aaron Rodgers ilk iki seriyi Green Bay’in yeri sağlam oyun kurucusu olmanın rahatlığıyla oynadı. Ancak Cleveland koçu Eric “The Genius” Mangini, Quinn’i hemen ikinci seride Derek Anderson’la değiştirerek oyun kurucularına formanın aslanın ağzında olduğunu göstermek istedi belki de. Ne yazık ki Anderson da pek etkili olamadı, koşu oyunları da Packers savunmasının kollarında eridi gitti.
Packers hücumu sahaya yeniden çıktığında center’ın arkasında Matt Flynn vardı. Dengeli pas-koşu oyunlarıyla ve yine bir cezayla tıngır mıngır giden drive, Flynn’in Favre’ın Packers’taki ilk pasını hatırlatan (kendi pasını tutma) 5 yardlık koşusuyla süslendi. Acemiliğinin cezasını sack olarak ödeyen Flynn, 60 yardlık field goal denemesinde Crosby için topu tuttu. Yeterli menzile sahip olan vuruş, sol direğe çarpıp sıfır puan olarak sonuçlandı.
Derek Anderson topu tekrar eline aldığında geçen drive’ın acısını çıkarmak istercesine savurdu topu ileriye doğru. Yalnız bu sırada bir darbe alınca iyice havalanan top, Packers savunmasından Tramon Williams’ın elinde kaldı.
Matt Flynn yine etkili bir drive götürdü, ama bu da mutlu sona ulaşamadı. Crosby 55 yarddan kendi Norwood’unu yaptı ve Cleveland ilk yarı bitmeden skorborddaki koca sıfırı değiştirmek için bir şansa sahip oldu. Bu iş de Brady Quinn’e düştü ve Quinn elindeki iki dakikanın birini kullanarak, arka arkaya 4 başarılı pasla topu Green Bay’in 7. yardına kadar götürdü. Burada birinci hakta “çok pas attık biraz koşalım” koşusu 1 yard aldı, Braylon Edwards touchdown pası düşürdü ve Quinn üçüncü hakta topu Braylon Edwards ve takibindeki Pittsburgh’den gelen safety Anthony Smith’in arasına attı. Topu beraber tuttular, ama hakimiyet sağlanamadan Smith topu çekip aldı ve takımının ikinci interception’ını kaydetti. Biri 15 yardlık iki Brandon Jackson koşusuyla ilk yarı sona erdi.
İkinci yarıya Browns Brett Ratliff ile başladı oyun kurucuyla. Ratliff bir iki debelendi ama bir first down ile yetindi. Green Bay oyun kurucusu Brian Brohm ise ilk hakkında pas atarken arkadan gelen müdahale ile topu havalandırdı, sonu da interception oldu. Yedek oyun kuruculuk için Flynn ile yarışan Brohm için şanssız bir başlangıç oldu bu. Ancak aynı şekilde Ratliff de atarken darbe alınca bir interception daha oldu ve Brohm tekrar sahaya çıktı. Receiver’larının yeteneklerini zorlayan iki pas attı, ama o receiver’lar takımda 4. ve 5.’liğe oynayan Ruvell Martin ve Brett Swain olunca seri orada durdu.
Brett Ratliff tekrar oyuna girdi ve birçok kişinin merak ettiği çaylak receiver Brian Robiskie güzel bir screen ile topu ilerletti. Ancak ilk serideki interception’ına bir de sack ekleyen Desmon Bishop Browns hücumuna dur dedi. Brian Borh ile başlayan yeni Green Bay serisinde yedek koşucu Kregg Lumpkin sağlam bir iki koşu yaptı ama yerine giren Tyrell Sutton küçük yapısıyla arkada arkaya iki iki uzun koşu kopardı. Takımdaki geleceği pek belli olmayan Sutton işini biraz kolaylaştırdı böylece. Ancak Brian Brohm belki biraz yüksekten attığı bir topu receiver’ı sektirince ikinci interceptionına kavuştu ve kenara geçti. Ratliff bir etkili pas attı ama devam gelmeyince GreenBay hücuma tekrar sahaya girdi.
Sutton etkili 5 koşuyla topu sahanın ortasına kadar getirdi. Lumpkin de iki koşuyla 30. yarda ulaştı. Burada bir sack ve bir başarısız pasla duran seriyi Crosby 45 yarddan attığı başarılı field goal ile bir nebze kurtardı. Skor da 17-0 oldu.
Ratliff bu sefer biraz daha iyi başladı, ama bir ceza ve bir başarısız pas oyunu zora soktu. Pası kesen oyuncu Spencer Havner aynı maçta hem TE hem LB çıkarak bu günkü “ne iş olsa yaparım abi” ödülümü hak etti. Son hakta yine uzaklara savuran Ratliff, takımına bir interception daha kazandırdı. Sutton’ın koşularıyla 5. yarda kadar gelen Packers hücumu, burada bir first down daha alıp diz koyarak yuhalama sesleri arasında maçı kazandı.
Sezon öncesi maçlara fazla takılmamak gerekir aslında ama Green Bay savunması ilk defa 3-4 oynayan bir takım gibi değildi. Defans koçu Dom Capers hakkında ne derseniz deyin ama çok iyi bir öğretmen ve kısa sürede takımı az çok hazır hale getirmiş gördüm ben. Belki de değişmiş sistem, karışmış depth chart ve kendini özellikle göstermek isteyen oyuncular etkili oldu sıfıra karşı kazanılan maçta. Browns hücumu da ortaya pek birşey koyamadı. Derek Anderson özellikle şanssız bir maç geçirdi, istatistikleri de bunu ortaya koydu.
Hücumda Green Bay nispeten daha iyiydi. Artık 3. senesine giren zone blocking sistemi bir türlü ilk beşi belirlenemeyen hücum line yüzünden tam etkili olamadı, ta ki Cleveland yedek defansı sahaya girene dek. O zamana kadar az çok Aaron Rodgers’ın güven veren koluyla iki sayı buldu Packers.
Dediğim gibi fazla yorum yapılmaz sezon öncesi maçlarla ilgili. Ancak Green Bay’de öne çıkan birkaç oyuncudan söz etmek lazım. Savunmada Desmond Bishop, Nick Banett’in eksikliğini hissettirmedi. Koşuyu durdurdu, pas savunması yaptı, blitz ile sack yaptı. İki inside linebacker (buck ve mack) ile oynanan 3-4’te ilk 11 çıkamasa bile Barnett ve Hawk’tan sonra 3. olduğunu gösterdi. Anthony Smith 3-4 deneyimini ortaya koydu. Bir sack bile yapan strong safety Smith, kariyerini yeniden bu takımda canlandırma arzusunu ortaya koydu. Hücumda az çok herkes beklendiği kadar oynadı, ama Sutton özellikle son çeyrekte parıltılar gösterdi. İlk 11’ler ile sahaya çıkmadan fazla övmek yersiz olur ama sanki takımda kalma ihtimali var gibi. Önündeki diğer koşucular Ryan Grant, Brandon Jackson, DeShawn Wynn, ve Kregg Lumpkin.
Son olarak kickoff’larda ikiden fazla oyuncuyla wedge oluşturulamama kuralı nedeniyle kick return’ler biraz sönük geçiyor. Sene içinde biraz toparlar herhalde.
Bu hafta diğer takımları pek takip edemedim ama Wisconsin’de durum böyle. Yazı fazla uzadığından burada kesiyorum, ama haftasonu milli takım kampından haberler vermeye çalışacağım. Türkiye futbol camiasının kalbinin atacağı bu kampla ilgili çok soru geldi şimdiye kadar, inşallah NFLTR’den bu merakı giderecek yazılarla ulaşabiliriz size. O zamana kadar;
Futbol zevkiniz azalmasın…