Koskoca bir sezon beklenen karşılaşma… sürpriz ancak kesinlikle hak edilmiş bir eşleşme…gecenin 3’ünde kalkamadığımdan kaydettiğim ve ancak fırsat bulup izleyebildiğim ve bu arada sonucu öğrenmemek için dünyadan koptuğum bir maç…sonuç? Benim ve eminim bu karşılaşmada Fighting Irish’i destekleyen herkesin açısından kocaman bir HAYALKIRIKLIĞI: 42-14 “The Tide Kept Rolling”.

Maçtan önce Urban Meyer’i dinledim, konuk yorumcuydu, durdurursa Bama’nın koşu oyununu şans ND’dan yana diyordu, bu sezonki ND’i düşününce hep umutluydum zaten ama birde Coach Meyer de böyle dedi ya, iyice umutlandım, olur mu ki diye? Alabama’nın bir “dynasty” olmasının önünde sadece Fighting Irish kalmıştı, son kale, ve bu sezon ND bunu bir çok kez yaptı, üstlerinde çok ağır bir baskı ile o kaleyi hep savundular. Beklentim buydu, sonuna kadar hak ettiğine inandığım bir ND. Gerçekten de hak edilmiş bir sezon geçti ND için, her maç üstlerinde kazanma baskısı, tam çeyrek asırlık bir ulusal şampiyonluk açlığı ve sonunda başarabilmişlerdi, Maimi’ye, Sun Life Stadium’a ulaşmışlardı. Diğer tarafta ise Nick Saban yönetiminde bu maçı da kazanarak son 4 sezonda 3. kez ulasal şampiyonluk kazanıp “dynasty” olma şansını yakalayan Alabama.

Karşılaşmada ilk hücum Alabama’nın oldu ve bu drive’da Bama TD’ı yakalayarak çok önemli bir psikolojik avantaj elde etti. ND ise kendi ilk drive’ında sonuca ulaşamadı. Ancak burada özellikle üstünde durmak istiyorum, gerçekten bu drive içerisinde hakemlerin belkide oyunun gidişine etki edecek hataları oldu. Hatalar olmasa ne olurdu bilemeyiz, ancak gidişat sonrasında ND için tam bir kabusa döndü. Hiçbir şey üretemeyen bir offence ve hiçbir direnç gösteremeyen bir savunma. Sayısız başarısız tackle ve darmadağın bir savunma. Kesinlikle yanlış anlaşılmasın hakemler belki yanlış kararlar verdi ve belki ND savunması berbattı ama onları bu hale sokan da Alabama’nın hem oyunda kurduğu fiziksel ve taktiksel hem de psikolojik üstünlüktü. Zaten bu seviyeye gelmiş takımlar için artık karşılaşma çok büyük bir oranda mental olarak oynanmakta.

Nick Saban ve Brian Kelly iki muhteşem coach, takımlarını bu mental savaşa hazırlamak için çok çaba sarf etmişler ancak Coach Saban kesinlikle çok daha iyi bir iş yapmış burası aşikar. Zira koskoca sezonda sadece iki başarasız tackle yapan ND savunmasının direği Te’o bu karşılaşmada adeta elek gibiydi. Sadece o da değil tüm ND savunması tackle kaçırdı ve dahası pas oyunlarında adam paylaşımlarında resmen uyudular. Bunlar tabiî ki teknik taktik bilgi eksikliğinden değil mental olarak oyunu kaybetmekten kaynaklıydı. Çünkü benim gördüğüm her ne kadar sahaya #1 olarak ND çıkmış da olsa, ND oyuncuları Alabama’dan çekinerek oynadılar, kendilerine Alabama karşısında güvenmediler ve sonuç mental, fiziksel ve taktiksel bir çöküş oldu. Bu sadece futbolseverler için değil futbol oynayan tüm kardeşlerimize de ders olmalı. Herşey kafada başlar, kafanda güveneceksin kendine, yoksa rakibini kendinden üstün görürsen, onu daha başlamadan üstün kılarsın. İşte bu maç bizlere bunu gösterdi.

Peki iş tamamen ND defansının bocalamasıyla mı çözüldü? Mental kısmın yanında Alabama’nın kattığı hiç bir şey yok muydu? Açıkçası, ne kadar ulaşır bilmiyorum ama Coach Saban’a buradan şapka çıkartarak tebriklerimi gönderiyorum, muazzam bir iş yapmışlar ND defansını çözerek ve ND ofansını istedikleri gibi oynatarak. Öncelikle Alabama offence’i bildiğiniz gibi çok sağlam bir OL’ye sahip ve buna güvenerek çok sağlam bir koşu oyunu sistemine sahip.

Herkes bu karşılaşmada geçen seneleri de dikkate alarak yine bu koşu ağırlıklı sistemi beklerken, Bama play action pass’lar ile ND savunmasını dağıttı. ND savunması koşuya o kadar odaklı kalıyordu ki, atılan pasların büyük bölümünde topu tutan WR’ler veya TE’ler bomboş olarak topları yakalıyordu. Ayrıca maçın yıldızı olan Alabama #42 Eddie Lacy ND savunmasını resmen bıktırdı. Lütfen bu adama dikkat önümüzdeki sene Lacy Heisman için ön planda olabilir. Bir de Alabama OL’ı yine kendilerinden beklenilen şekilde oynayarak galibiyete büyük katkı sağladılar.

Alabama defansı ise ND ofansını adeta kilitledi. ND’ı pas denemekten başka şansı kalmayacak şekilde oynamaya zorlayan Bama, WR’lere sıkı markaj uygulayarak pasların ve ortayı da çok iyi bir contain sistemi ile kapatarak QB koşularının da önüne geçmiş oldu.

Alabama’yı bu sene yenebilen tek takım olan Texas A&M, ve QB’leri Johnny Football’a buradan bir kez daha tebriklerimi gönderiyorum ve şunu da ekliyorum Johnny Football’un böyle bir savunmaya karşı kazanarak Heisman’ı neden hak ettiğini bir kez daha anlayabildim. Her ne kadar benim için bir hayal kırıklığı da olsa gerçekten güzel eğlenceli ve eğitici bir karşılaşma oldu. Bildiğiniz gibi sevemesem de Alabama’yı buradan bir kez daha tebrik ediyorum, bileklerinin haklarıyla söke söke kazandılar. Şimdi yeni sezon hazırlıkları zamanı, Alabama önümüzdeki sezona büyük ihtimalle #1 olarak başlayacak, ND ise ilk 10’da kendine yer bulacaktır diye düşünüyorum. Hepimize futbol dolu günler.