Ünilig’de bu yıl finaller önce Muğla’da, daha sonra da Marmaris’te yapılacağı açıklandığında aklıma ilk gelen konu bir koç olarak hava durumu oldu. Anadolu Rangers olarak soğukta oynamaya alışmış bir takım olarak final maçını sıkca boğucu bir havada oynayacak olmak bir eksi puandı tabii ki… Ardından konaklamanın maçtan önceki bir gün ve maçın akşamı olduğunu öğrenince biraz kızdım kendi kendime. Bir profesyonel olarak maçtan iki gün önce konaklayıp dinlensek ya diye söylendim. Hâlbuki yakaladığım şans çokta iyi bildiğim bir olguydu. İşte bu yazı Amerikan futbolunda yakalanması çok zor olan bir olgunun hikayesi.

Önce sizi 2004 yılına götürmek istiyorum. Nevşehir’de Türkiye Basketbol Federasyonu yıldız bayanlar Avrupa şampiyonasını organize ediyor. Bendeniz genç bir basketbol sever olarak Yunanistan Milli takımının mihmandarıyım (Bir nevi rehber, menajer asistanı gibi bir şey). Heyecanlıyım, 10 gün tatil ve basketbol. Bir nevi cennet tanımı, utanmasam üstüne para alacağım… Oradaki tüm oyuncular ülkelerin geleceği ve hepsinin profesyonel olması bekleniyor. Aynı zamanda hepsi yeni genç. Bir tek bizim milli takım hariç hepsi aynı otelde kalıyor. İlk iki günün ardından kızların hepsi kaynaştı. Kazanan, kaybeden, final oynayan, sonunculuk maçına çıkan… Turnuvayı kim kazandı hatırlamıyorum bile, tek hatırladığım bizim kızların diğer 15 takımdan izole başka otelde kalmasının ne kadar yanlış olduğuydu…

Amerikan futbolu doğası gereği turnuva şeklinde oynanamayan bir spor. Aynı doğa gereği takımlar birbirinden uzak. Bu sebeple rakip takımlar birbirlerini ancak sahada görebiliyor. Belli bir süre sonra oyuncular veya koçlar başka takımlara geçtiğinde takımlar arasında zayıfta olsa bir bağ kurulsa da bu çok nadir bir olgu. Bu sebeple Ünilig finalleri son üç senedir son dörde kalan takımları aynı şehirde bir araya getirerek zor bir iş başarıyor.

Tekrar 2016’ya geldiğimizde maçların akşamın da otelde kalmak oyuncular için son dörde kalmaktan daha büyük kazanç oldu. Oyuncular maç sonrası bir arada olma imkânı buldu, kimileri bu şansı birbirleri ile sohbet ederek kullandı, kimileri ise uzaktan keserek geçirdiler. Ama herkes ortak bir şey gördü kazanan da kaybeden de aslında aynı değerlere sahipti. Sonuçta bir spora zevk ve anı katan karşınızdaki rakip… Rakibiniz ne kadar iyi ise anılarınız da o kadar kalıcı oluyor. Hele aynı rakiple dostça oturup sohbet edebildiğinizde işte o zaman kazanan oluyorsunuz.

Kişisel Not: Final maçında hatasız oynayan Sakarya Üniversitesi Takımını ve maç öncesi ve sonrasında samimiyeti ve dostluğunu esirgemeyen Tatankalar yöneticisi Cenk Yavuz’u şampiyonluklarından dolayı tebrik ediyorum. Lige yeni gelen tüm takımlara başarılar diliyorum…