Başlığı atarken bile hüzünleniyor insan, bundan üç yıl sonra Raiders’ın dönebileceği bir evi olmayacak. Evet, Las Vegas yeni ev olacak fakat Raiders adı her zaman Oakland şehriyle anılacak. Bu sebeple takım taşınana kadar Oakland’da oynanacak her iç saha maçı normalde olduğundan daha önemli ve daha anlamlı. Raiders, yeni sezondaki ilk iç saha maçına da 2002 yılından beri ilk defa sezona 2-0 başlayabilmek için çıktı. Rakip New York Jets olunca bu konuda oldukça özgüvenli olduklarını da söyleyebilirsiniz. Sonuç beklenenden pek farklı olmadı ve Raiders, dominant bir ikinci yarı performansıyla maçı kazandı. Marshawn Lynch’in de kelimenin tam anlamıyla eve döndüğü bu karşılaşmanın iyilerine, kötülerine ve çirkinlerine gelin birlikte göz atalım.
İYİ
Raiders Offensive Line’ı Elit. Bunu daha önce de duydunuz biliyorum fakat Raiders offensive line’ı iki haftadır inanılmaz bir performans gösteriyor. Rezil haldeki Jets karşısında sağlıklı tahlil yapabileceğimiz tek noktanın da OL vs. DL olduğunu düşünüyorum çünkü takım olarak ne kadar kötü olurlarsa olsunlar Jets defensive line’ı ligdeki çoğu takımdan daha kaliteli. O yüzden rakibin adını unutun, bu gerçek bir testti. Derek Carr, iki hafta sonunda yaptığı toplam 63 dropback’ten sadece dokuz tanesinde baskı altında kaldı ve sadece iki kez sack oldu. Sack normal fakat sadece dokuz kez baskı altında kalması gerçekten inanılmaz. Raiders O-Line’ı komple bir line fakat onları bu kadar özel yapan bu pas korumasından ziyade koşu blokları. Raiders, maç başına koşu yardında şuan 144,5 yard ile beşinci sırada ve bunu pas odaklı bir takım olarak başarıyorlar. Birinci ve ikinci sırayı paylaşan Broncos ile Ravens maç başına sırasıyla 37,5 ve 37 kez koşu denemesi yaparken Raiders’ta bu sayı yalnızca 28. Bu line’ın özellikle sol tarafının inanılmaz olduğunu duymuşsunuzdur. Jets karşılaşması özeline dönecek olursak center Rodney Hudson’ın sol tarafını oluşturan Kelechi Osemele ve Donald Penn’in arkasından yapılan koşularda Raiders, 19 denemede 113 yard kazanarak iki touchdown yaptı. Burada en büyük farkı yaratan oyuncunun da Osemele olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Sözün özü şu ki Raiders, Super Bowl kalibresinde bir offensive line’a sahip.
Todd Downing’in Yaratıcılığı. Geride kalan iki sezonda Bill Musgrave bu takım için kaliteli hücum koordinatörlüğü yaptı fakat Todd Downing’in bu sezon hücuma getirdiği hava muhteşem. Daha önceki iki sezonda Derek Carr’ın quarterback koçluğunu yapan ve gelişiminde büyük pay sahibi olan Downing’in yeni hücum koordinatörü olmasıyla birlikte daha özgür bir Derek Carr ve daha yaratıcı bir hücum takımı izliyoruz. Cordarrelle Patterson’ın 43 yard’lık touchdown koşusu buna bir örnek. Crabtree’nin 38 yard’lık pas yakalamasıyla sonuçlanan flea flicker da bşka bir örnek. Downing, ilk iki karşılaşma itibariyle agresif oyun seçimleri ve üç running back’i de aktif ve verimli olarak kullanmasıyla fazlaca güven verdi.
Gareon Conley’nin Savunmaya Etkisi. Raiders’ın birinci tur seçimi nihayet kariyerine başladı ve bu başlangıcı yankı uyandırıcı oldu. Bütün kampı sakatlık nedeniyle kaçırmış ve takımla çok az antrenman yapmış bir oyuncu için Conley’nin performansı inanılmazdı. Maçı izlediyseniz Gareon Conley ismini pek fazla duymamışsınızdır ki bu bir cornerback için iyi bir şey. Karşılaşmada en çok ön plana çıktığı an Jermaine Kearse karşısında fade rotasında yaptığı savunmaydı. Topun kalkmasından itibaren hem scrimmage çizgisinde hem de 25-30 yard’lık mesafede Kears’e yaptığı savunma tam anlamıyla ders kitaplarında olan cinstendi. Scrimmage çizgisinde o pres cover’ı uyguladıktan sonra hareketli reciever’la beraber neredeyse 30 yard adam adama hareket edip pass interferrence yapmadan pası bozmak gerçekten her cornerback’in harcı değil ve Conley bunu sakatlıktan döndüğü ilk maçta ve profesyonel olarak yönüne atılan ilk pasta gerçekleştirdi. Savunduğu oyuncu kim olursa olsun burada göstermiş olduğu hareket kabiliyeti ve teknik gelecek adına Raiders’a rakip reciever’ları adaya alacak bir oyuncu umudu verdi. Dahası da var, burada gördüğünüz pozisyonda da Conley, yine Kearse’e karşı slotta ve yine benzer bir adam adama savunma ile McCown’a zaman kaybettiriyor. Peki bu zaman kaybı sonunda ne oldu? Karl Joseph’in strip sack’i ve Raiders’ın recover ettiği fumble. Gareon Conley, karşılaşma boyunca sadece sekiz yardlık bir pasa izin verdi. Bu karşılaşmada sakatlığı nedeniyle oynamayan Sean Smith’in yerine görev aldığını gördük ancak bu ve benzeri performansları devam ederse kendisini kısa sürede Raiders’ın bir numaralı cornerback’i olarak bulabilir.
Karl Joseph… Raiders safety’si Jets karşısında tam olarak oynaması gerektiği gibi oynadı. PFF notlarına göre ilk iki hafta sonunda Raiders’ın en yüksek derecelendirilen defensive back’i ve tüm ligin en iyi safety performanslarından birini gösteriyor. Geçtiğimiz yıl birinci turdan draft edilirken tam olarak bunları yapması bekleniyordu; yedi kez blitz, bir strip sack, 1,5’i yard kaybettiren olmak üzere beş tackle. Belki de hepsinden önemlisi tüm savunma alanını devriye gezmesi ve her aksiyon bölgesine yetişmesi. Pozisyonu için ufak tefek kalsa da sahada güdümlü bir füze gibi hareket ediyor. Sadece Joseph değil birlikte oynadığı Reggie Nelson’ın da gençlik iksirini bulmuş gibi oynadığından bahsedebiliriz. Bu ikilinin etkili oyununda bire bir savunabilen bir cornerback’e sahip olmanın da etkisi var. Bu durum özellikle Joseph’e pass rush ve koşu savunmasına destek konusunda daha çok özgürlük tanıyor.
KÖTÜ
Cooper’ın Düşürdüğü Toplar… Yine. Amari Cooper, kendi standartlarına göre çok sessiz bir maç geçirdi. Bunda en büyük pay maalesef ki yine geçen haftaki gibi düşürdüğü toplar oldu. İki hafta sonunda beş kez pas düşürmeyle ligin bu alanda lideri şuan Cooper. En son çaylak sezonunda böyle bir döngüye girmişti. Kendisini bir an önce toparlaması lazım çünkü Raiders, her hafta Crabtree’ye üç touchdown pası atarak maç kazanamaz. Crab, kariyerinin bu noktasında playmaker’dan çok bitirici. Raiders’ın Super Bowl yolunda Cooper’a ihtiyacı olacak.
David Amerson’ın Zaman Zaman Aksaması. Amerson, Redskins tarafından takımdan kesilip Raiders’a imza attığı günden bu yana takımın secondary’deki en güvenilir ismi oldu. Bu durum hala değişmiş değil fakat Jets karşısında Raiders, son yılların en iyi secondary performanslarından birini sergilerken Amerson’ın ilginç bir şekilde ayak uyduramadığını gördük. Jermaine Kearse’ün yakaladığı iki touchdown pasında da savunmada o vardı ve çok kolay bir şekilde yenildi.
ÇİRKİN
Josh McCown’ın 31 yard Koşması. Bu kadar rahat ve farklı kazanılan bir maçtan sonra çirkin bir nokta bulmak oldukça zor ama Josh McCown gibi ayaklarını sadece ayakta durmak için kullanan bir quarterback’i zapt edememenin açıklanır bir yanı yok. Hadi ama, adam 38 yaşında! Bu 31 yardın 22’sinin sadece tek pozisyonda gelmiş olması ve “3rd & 18”i ilk hakka çevirmiş olması durumu daha mı iyi yoksa daha mı kötü hale getiriyor bilemedim…