Geri dönenin sadece Jon Gruden olduğunu mu sandınız? Geri döndüm! Bilmeyenleriniz için bir süredir sınır dışında gizli bir operasyon yürütüyordum. Şaka yapıyorum, sadece askerliğimi bitirdim. Evet, biliyorum, artık gerçek askerlik başlıyor ve hayır, yakın zaman planlarımın arasında evlilik yok. Bu kadar boşa çene çaldığımız yeter, beni özlediniz mi bilmiyorum ama ben bu satırları özlediğimi itiraf etsem mi bilemedim şimdi. Böyle bir şeyi aleni bir şekilde söylersem başıma iş açmış olabilirim. Sevgili dostum Kaan Özaydın’ı tanıyorsanız zaten ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Beni bilirsiniz, en sevdiğim dönem draft dönemidir ve bu zaman aralığında askerde olduğum için yeni yıldız adaylarını sizlerle konuşamadık. Yazmayı en çok özlediğim zamanın o olduğunu söyleyebilirim. En azından NFL sezonunu kurtardık ama değil mi? Bu da bir şey.

Kendimi bildim bileli daha doğrusu şöyle olacak; Raiders’a gönül verdim vereli bu takım sürekli bir yeniden yapılanma geçiriyor ve Browns ile birlikte NFL tarihinin bir türlü yapılanamayan tek takımı olabilir. Gerçi Browns da sonunda bir şeyler kurmuşa benziyor. İki sezon önce Raiders playoff yaparken Derek Carr ve Khalil Mack temelli sağlam bir yapı oluşturulduğuna artık çok emindik. Ancak fazla uzun sürmeden gerçeğin sert tokadıyla karşılaştık. Geçen sezon sona erdikten hemen sonra Jon Gruden rekor kontratla yeniden Raiders saha kenarına dönünce yeni sezonda heyecanlanmak için yeteri kadar sebebimiz oldu. Düşünsenize hala elinizde Derek Carr ve Khalil Mack gibi bu takıma uzun yıllar sonra kazanmanın nasıl bir şey olduğunu hatırlatan iki esas oyuncu var ve bu takıma son şaşalı günlerini yaşatan, nasıl bir hücumsal deha olduğu konusunda kimsenin şüphesi olmayan Jon Gruden yarım kalan işini tamamlamak için geri dönüyor. Evet, tıpkı filmlerdeki gibi. Hatta biraz fazla film gibi. Gruden’ın lakabının Chucky olduğunu biliyor muydunuz?

Khalil Mack Mevzuu

Chucky’nin gülen yüzünün arkasına sakladığı ilk trajedisi takımın en iyi oyuncusunu, NFL tarihinin gördüğü en kötü takasla takımdan göndermek oldu. Mack, bu takımın en iyi oyuncusu olmasının yanı sıra yeni Raiders yapısının yüzü ve hem saha içi hem de saha dışında lideriydi. Gruden bu hamlesiyle 2014’ten bu yana inşa edilen yapının temeline dinamiti koyup patlattı ve Raiders için bir kez daha yeniden yapılanma başlamış oldu. Peki durum neden bu noktaya geldi? İlla bir suçlu aranıyorsa iki tarafında hatalarından bahsedebiliriz. Baktığımız zaman görünen nedenin finansal olduğunu görüyoruz. NFL tarihinde şimdiye kadar aynı anda yılda 20 milyondan fazla kazanan iki oyuncu hiç olmamış. Raiders’ın şanssızlığı Mack ve Carr’ın aynı draft’ta seçilmiş olması ve benzer zamanlarda kontrat yenileyecek olmalarıydı. Bence Reggie McKenzie bunu başından beri hazırlıklıydı ve yılardır off-season harcamalarını bu yönde gerçekleştirdi. Raiders’ın mevcut cap durumu Mack’e istediği kontratı verip kadroda tutmaya yetiyordu. Peki McKenzie neden bunu yapmadı? İşte burada olaya Chucky dahil oluyor.

Hatırlayın, Gruden iş teklifini ilk kabul ettiğinde tartışma konusu tüm yetkilerin kendisinde toplanıp toplanmayacağıydı. Kağıt üzerinde nihai karar mercii McKenzie olarak gözükse de gerçekte öyle değil ve bu Gruden’ın takımı. Gruden ise parayı bir savunma oyuncusuna bağlamaktansa kadroya daha derinli katabileceği beş, altı tane oyuncuya harcamayı tercih etti. Ancak unuttuğu bir şey var, bu sadece bir savunma oyuncusu değil, kırk yılda bir gelecek takımların onun üzerine hücum planı çizdiği, tek başına maçlara etki edebilen bir adam. Nitekim neden bahsettiğimi Mack’in Bears formasıyla çıktığı ilk maçta ve Raiders pass rush’ının Mack olmadan Rams karşısında ne kadar aciz duruma düştüğünden gördük. Öte yandan Mack’in hala kontratının son yılında olması ve en az iki yıl daha franchise tag ile oynayabilecek olması Raiders’ın ona kontrat vermek istememesini anlaşılabilir kılsa da takasla takımdan gönderilmesini açıklamıyor. Mack gibi bir oyuncuya paha biçemezsiniz, sebebi ne olursa olsun bu takas çok büyük bir hataydı ve yıllar geçtikçe Raiders’ın pek parlak olmayan geçmişinde kara bir leke olarak hatırlanacak.

Sezon Açılışı vs. Rams

Yaşanan Khalil Mack dramasının ardından nasıl bir Raiders izleyeceğimizi fazlasıyla merak ediyordum çünkü Mack, saha içindeki dominantlığının yanında soyunma odasının selameti için de önemli bir figürdü. Mantıken Los Angeles Rams gibi Super Bowl adayı bir takıma karşı kazanmayı beklemiyordum ancak içten içe bir umudumun olmadığını söylesem de yalan söylemiş olurum. Carr’ın geçen sene yaşadığı düşüş çoğunlukla sakatlık ve hücum koçlarının iş bilmezliğine bağlanmıştı. O açıdan Gruden gibi bir QB gurusunun Carr üzerindeki etkisini merak ediyordum. Nihayetinde bu sezondan umudumuz yok ve sezon sonunda Gruden’ın ne kadar başarılı olduğu Derek Carr’ı hangi seviyeye taşıdığıyla ölçülecek.

Maçın prime time olması, Raiders’ın belki de Oakland’da oynadığı son sezon açılışı olması, Gruden’ın dönmesi gibi sebepler dolaysıyla hem Raiders takımı hem de taraftarları uzun zamandır görmediğim bir coşkuyla başladı maça. Gruden’ın Rams’e iyi çalıştığı belliydi. Her tarafından yetenek fışkıran Rams defansının tek zayıf noktası linebacker hattı ve safety’leri, yani sahanın orta alanı. Raiders ilk yarı boyunca Jared Cook ve Jalen Richard’ı bu bölgelerde kullanarak hem efektif hücum etti hem de pozisyon süresini kontrolü altında tuttu. Geçen sezon ligin en iyi hücum performansı gösteren bir takıma karşı oynadığınız zaman yapabileceğinizin en iyisi bu zaten. Derek Carr bu bölümlerde gerçek bir lider gibi gözüktü. Çoğu oyunu, çizgide savunmayı okuyarak tekrar düzenledi ve sürekli oyunun içindeydi. Etkili Rams pas baskısını kırmak için topu sürekli hızlı çıkardı elinden. Oyun planının bir getirisi olarak risk almadan yüzdeli bir şekilde oynadı. Bunun getirisi olarak da Raiders, beklenmedik bir şekilde ilk yarıda oyundan kopmadı ve karşılaşmayı kafa kafaya götürdü.

İkinci yarıda ise tamamen farklı bir senaryo izledik. Rams savunma koordinatörü Wade Philips, tackle box’a adam yığıp koşuyu durdurunca Raiders hücumunun dengesi bozuldu ve pozisyon süresinde de ibre Rams tarafına kaymaya başladı. Sonrasında da Raiders pas hücumunun tek silahı olan Jared Cook’u da alınca Raiders hücumu bir arpa boyu kadar yol alamamaya başladı. Sezon bitene kadar belki bir daha karşılaşmayacağınız kadar güçlü bir savunma karşısında zorlanmanızı anlayabilirim ancak baskı altında kırılmayı kabul edemiyorum. Evet, Derek Carr’dan bahsediyorum. İlk yarıdaki o kendinden emin adamın yerine ikinci yarıda ne yapacağını bilemeyen biri geldi adeta ve hepsinin başlangıç noktası Aaron Donald’ın vurduğu illegal darbe iei. Derek, iki sezon önce ayağını kırdığı zaman kırılan tek şey fibula kemiği değildi belli ki. Endişe verici derecede bir mental kırılma yaşamış durumda. Cepteki en ufak bir kırılmada darbe almamak için sahayı henüz okumadan topu olabildiğince erken elinden çıkartıyor. Hayatımda gördüğüm belki de en saçma interception olan, bu maçta attığı ikinci interception da bu yüzden geldi. O kadar panik oldu ki topu dışarı atmak isterken bile Rams linebacker’ının kucağına attı. Durum o kadar vahim ki doğru dürüst bir baskının olmadığı, korumanın ayakta kaldığı anlarda bile sanki birileri üstüne koşuyormuşçasına panik olmaya devam etti. Sanki cep içinde hayaletler görüyormuş gibi. Bir zamanlar first down almak için savunmacının üstünden takla atan adamla korumanın kırıldığı anlarda pozisyonu uzatmak için ayaklarını kullanmaya cüret dahi edemeyen bu adam aynı değil. Raiders için Carr’ın mental olarak iyileşmesi şu aşamada maçların kazanılmasından daha önemli ve bu noktada en büyük iş Jon Gruden’a düşüyor.

Bunların dışında uzun zaman sonra gerçek bir koç grubu tarafından idare edilen bir Raiders maçı izlemek keyifliydi. Özellikle Paul Guenther, ne yaptığını çok iyi bilen gerçek bir savunma teknisyeni. Elindeki yetersiz malzemeye rağmen çok iyi bir maç çıkardı. Sıfıra yakın pass rush etkinliği ve bir kaplumbağadan bile daha yavaş olan Reggie Nelson’a rağmen savunmada zaman zaman oldukça iyi işler çıkardı Raiders. Yoksa fark daha da vahim olabilirdi. Tahir Whitehead, savunmanın en öne çıkan oyuncusuydu. Sezon öncesi heyecan veren çaylak defensive line üçlüsü Arden Key, Maurice Hurst ve P.J. Hall’un daha zamana ihtiyacı olduğunu gördük. Özellikle Key, günün birinde muazzam bir pass rusher olabilir fakat koşu oyunlarında kenarları kapamakta son derece zayıf. Raiders’ın daha etkili savunma yapabilmesi için koşuya karşı etkili bir edge rusher ve alan kapatabilen bir free safety’ye kesinlikle ihtiyacı var.

Önümüzdeki hafta deplasmandaki Denver Broncos karşılaşması da hem Carr hem de Raiders için hiç kolay olmayacak. Bir Rams kadar olmasa da yine etkili bir savunma çizgisine karşı oynayacaklar. Rams karşısındaki çöküşü iki kadro arasındaki yetenek uçurumuna bağlayabiliriz fakat Broncos karşısında da düşülecek herhangi bir rezil durum tehlike çanlarının çalması için yeter ve artar. Yine de biz bunu şimdilik Gruden’ın ustalaşması zor hücum sisteminin büyüme ağrıları olarak adlandıralım ve içimizi bir hafta daha ferah tutmaya devam edelim…