49ers yedek oyun kurucusu Nick Mullens’in gelecekte 49ers as oyun kurucusu olmak gibi bir hayali varsa bu hayal, 2020 sezonu dördüncü haftasında Eagles maçı ile birlikte prime time’da, herkesin gözleri önünde Levi’s Stadyumu’nun çimlerine gömülmüş oldu. 49ers, seyircisiz olsa bile, kendi sahasında, Eagles gibi bu yıl savunmasından başka bir şeyi olmayan bir takıma, tüm bu eksiklerine rağmen yenilmemeliydi. En azından bu şekilde yenilmemeliydi. Git gellerle dolu bir maç oldu. Aslında iki takım da maçı diğerine vermek için elinden geleni yaptı. Sonunda 25-20 iken çevrilemeyen bir two-point conversion bile maçın kaybedilmesine etki eden detaylardandı. Herşeye rağmen son Hail Mary sonrası top 49ers oyuncularının kucağına düşse bambaşka bir maçı anlatıyor olabilirdik.
İşe Mullens ile başlayalım. 49ers hem koşu yardı (116’ya 93) hem de pas yardı olarak (338’e 193) rakibinden daha iyi olduğu bir maçı kaybetti. Bu kaybın tek sebebi de kritik top kayıpları oldu. Takımın belki de en çok ihtiyacı olduğu günde en kötü maçını oynadı Mullens. Üstelik son periyotta yerine geçen üçüncü oyun kurucu C.J. Beathard’da neredeyse bir geri dönüşe imza atacak gibi olunca felaket ikiye katlanmış oldu. Performansının 26 pas denemesinde 18 isabet, 200 yardlık kısmı her ne kadar ortalama gibi dursa da bir tanesi doğrudan rakibe sayı kazandıran pick six’le sonuçlanan iki top kaybı ve two fumble kabus gibiydi. Bunun bütün suçunu Mullens’a atmak da haksızlık olur. Hücum hattı da felaketti. Emekli olan Staley’in yerini doldurmak amacıyla iyi bir kontratla takıma kazandırılan Trent Williams, hem beş kez sack olan oyun kurucu korumasında zor durumlara düşerken hem de takım tam geri dönmek için tırmaladığı anlarda ölümcül bir hatalı start’ın müsebbibi oldu. Sol tackle böyle iken sağ tackle’da McGlinchy’nin de Williams’dan aşağı kalır hali yoktu. Yine de Eagles savunması karşısında ezilen hücum hattına rağmen Mullens’in hem topu elinden çıkarış hızı, hem cebi terk etmekteki tereddütlü halleri ve hem de panik anında doğrudan rakibe attığı topların büyük sorumluluğu kendisindeydi. Kittle’ı kullanışı ne kadar iyiyse tapu koşuculara teslim edişlerde çok yavaş kaldı,ve bunun da bedelini prime taime’da yedeğe çekilerek ödedi.
Savunma hattının onca eksiğine bir eksik de bu maçta geldi. DE’ler Bosa ve Solomon Thomas’ın ardından bir başka Edge Ezekiel Ansah’ı da bu maçta kaybettik. Haberlere bakılırsa o da sezonun kalanında geri dönemeyecek. Bunca eksiğe rağmen üç sack, yedi kere yard kaybı ve 10 kere de rakip oyun kurucuya müdahale rakamları istatistik olarak iyi duruyor. Ancak Carson Wentz’in kritik ilk hak kazandırıcı koşularına bir kez daha çare bulamadılar. Yine de savunma hattının en iyisi dört solo tackle, yarım sack ve 1.5 yard kaybına yol açan müdahale ile Arik Armstead oldu. Linebacker hattında Azeez Al-Shaair alan kaplama konusunda Dree Greenlaw’ın yokluğunu fazlasıyla hissettirse de maçta 49ers adına top çalan tek oyuncu oldu. Fred Warner bildiğiniz gibiydi. Her maç en çok tackl yapan oyuncu ünvanını bu maçta Warner’dan alan oyuncu altı tanesi solo olmak üzere toplam dokuz tackle ile Kwon Alexander’dı. Linebacker hattı şu anda takımın en ayakta kalır pozisyonu gibi duruyor. Savunmanın arka bölümüne gelince, çok şükür ki Eagles maça üçüncü ve hatta daha yeni antrenman takımından receiverlarla çıkmış. Travis Fulgham (daha ilk maçı), Greg Ward, John Hightower (beşinci tur çaylak) gibi adı sanı duyulmamış adamlara toplam 193 yard ve Fulgham’a 42 yardlık touchdown şansı tanıdılar. En azından Jason Verrett’ın daha iyi olmasını bekliyordum.
Üçümün en iyi işleyen tarafı top tutucular oldu. Bu yılın ilk tur seçimi Brandon Aiyuk’un 38 yard mesafe kat ederek yaptığı ve engelli koşu performansı ile sona eren jeneriklik touchdown’ının yanında sakatlıktan dönen Deebo Samuel’in 10 yard ortalama üstü dört top alışı gelecek için umut vadeden hareketler olurken maçın yıldızı 15 top tutuşta 183 yard ve bir touchdown ile George Kittle’dan başkası değildi. Her ne kadar Kittle neredeyse atılan her topu yakalamayı ve en az 10 yard mesafe kat etmeyi başarmış olsa da bu kadar başarılı bir şekilde geri dönen Deebo ve daha ilk aldığı topta alev alev yanan Aiyuk’un bu kadar az kullanılmış olması bence Shanahan hocaya yazar. Bir süre sonra oyun planı kabak gibi ortaya çıktı, top ya McKinnon’a verilecek ve zavallı Jet Eagles savunmasına takılacak ya da bir şekilde Kittle’a atılacak. Maç boyunca hem koşma hem top tutma özelliği olan iki top tutucu Deebo Samuel ve Aiyuk’a atılan top sayısı sadece yediydi. İki kez Super Bowl’da olmak üzere bazen Shanahan’ın adeta basireti bağlanıyor. Öylece kala kalıyor ve yaptığı hayatı ısrarla devam ettiriyor. Hem Falcons’un hem 49ers’ın kaybettiği Super Bowl’larda süreyi eritecek koşu oyunu oynatmaması, dün inatla aynı oyun planını uygulamaya devam etmesi ona olan güveni de arada bir sallandırıyor. Koşuda Jerrick McKinnon’un yapabileceğinin en iyisini yaptığını düşünüyorum. Zaten cüsseli değil, kendi çabasından çok hızını kullanarak, bulduğu gediklerden kaçabilirse mesafe kat edebilen bir adam. Dün de gedik konusunda ne hücum hattı ne de topu ona fark ettirmeden teslim edemeyen Mullens pek yardımcı olamadılar. Yine de tam zamanında bir touchdown ile takımın oyuna tutunmasını sağladı ancak hem Mostert hem de Coleman olmayınca, tek tabanca da takımı ancak bir yere kadar taşıyabildi.
Sonuç olarak kör ölür badem gözlü olur demişler. Daha iki hafta önce “keşke sakatlansa” dediğimiz Garoppolo meğer elimizdeki en iyi opsiyonmuş, o olsa alırdık dediğimiz bir maç oldu. Saleh’e pek bir şey diyemiyorum, savunmanın her mevkiinde önemli adamlar sakat, buna rağmen savunma maç içinde önemli kazanımlar yapabildi. Ancak bunda Eagles’ın yedeğin yedeği hücum oyuncularıyla sahada olduğunu unutmamak lazım. Shanahan’a gelince bu yıl oyun seçimlerinde oldukça formsuz. Elinde yeterince koşacak adam yokken koşmakta, Deebo ve Aiyuk gibi sıcak adamlar varken topu illa Kittle üzerinden oynatmakta ve her ne olursa olsun çeyreğin yarısı bir süre kalmışken Mullens’i kenara çekerek bunca sene hiçbir şey görmediğimiz C.J. Beathard’ı oyuna sokarak bence hata yaptı. Şu maç ne olursa olsun Mullens’in Beathard’dan daha iyi ve gelişebilecek bir oyun kurucu olduğunu düşünüyorum. Kimse Beathard az kalsın geri dönüyordu demesin. Son beş dakikada Carson Wentz’in yine Wentz’liği tuttu ve topu çabuk kazandık. Üstelik en kritik iki sayı oyununda beş yarddan bomboş Kittle’a topu aşağıdan atıp olası bir alan golü ile beraberlik ve maçı uzatma şansını da heba eden yine Beathard’ın ta kendisiydi. Zira o iki sayılık oyunu çevirebilsek maçı uzatmaya getirecek alan golünu atabilecek mesafeye gelmeyi de başardık ama işte Beathard’ın da yeteneği o kadarla sınırlı. Çocukluğumuzda, yani daha çizgi film yeni keşfedilmişken bir İzocam reklamı vardı. Apartmanın kapıcısı sonunda İzocaaam diye bağırırdı. Biz de şu an Jimmyy diye bağırır olduk…