Merhabalar, değerli NFLTR.com okurları.. Green Bay Packers zayıf rakibi karşısında maçın son dakikalarında taraftarını heyecanlandırsa da Aaron Jones’un 77 yardlık muazzam koşusu ile takımını 30-16 gibi bir skor ile galibiyete erişti…

Maçın incelemesine gelmeden önce, Aaron Rodgers’tan bahsetmek işitiyorum. Bu maçta kariyerindeki 400’üncü TD pasını atarak bunu 193 maç ile en hızlı gerçekleştiren oyuncu olma başarısına erişti. Bunun yanı sıra bu maçta elde ettiği bir diğer başarı da bir sezon içerisinde beş sezon 35 touchdown pasından fazla TD pası atan ilk oyuncu olarak tarihe geçmesiydi. Ayrıca 295 pas yardı ve üç TD ile sahanın en büyük kahramanlarından biriydi.

Ünlü Alman düşünür Friedrich Wilhelm Nietzsche’nin “Böyle Buyurdu Zerdüşt” adlı bir eseri vardır. Bu eserdeki Zerdüşt karekteri, bizim bildiğimiz insan kavramını alçaltarak bunun “Üstinsan”a doğru bir köprü olduğunu savunur. Absürt gözükse de buradan Amerikan futboluna şöyle bir benzerlik kurabiliriz. Aaron Rodgers, bu takımı sadece bir takım olmaktan üst seviye bir takım olmaya taşıyan kişi. Kendisi bu takımda olmazsa herhalde NFC North’a NFC East’in tam olarak aynısı olmasa da bir benzeri gibi bakabilirdik. Bir diğer yandan, bu maçta Rodgers’tan farklı olarak sahada bir kahraman daha vardı: Galibiyeti getiren 77 yardlık koşuyu yapan Aaron Jones. Bu maç özelinde onu bu “Üstinsan-Üst takım köprüsü” benzetmesine koymazsak ayıp olurdu. Maçın sonundaki şahane koşusu ile ivme kazanan Eagles’a karşı facia olacak bir mağlubiyet alınabilirdi. Bu da takımı üst seviye bir takım durumundan uzaklaştırıp sıkıntılı bir duruma da sokabilirdi. Felsefeye de bir ufak girdikten sonra asıl konumuz olan football’a geri dönelim.

Her zaman olduğu gibi maç öncesi Packers notları da aktarayım. Green Bay Packers free agency’den bir hamle yaparak WR/KR Tavon Austin ve DT Anthony Rush’ı kadrosuna kattı. Burada öne çıkan isim Tavon Austin. Rodgers hiçbir zaman birinci tur seçimi bir wide receiver’a pas atmadı denildi ama bu kağıt üstünde böylelikle değişecek. Kendisi takıma gelmesiyle “Hem koşabilirim hem pas tutabilirim” gibi bir açıklama da yapınca taraftarlar bir ufaktan heyecanlandı. Baktığımızda Packers cephesi için special teams’de de kullanabilecek mantıklı bir hamle olarak gözüküyor. Bu iki yeni kan, Eagles maçı öncesi inactive de olsa önümüzdeki maçlarda ve playoff’lardaki performansları merakla bekleniyor.

Bir de hemen takımdaki sakat oyuncu durumundan bahsedelim. Takımın center oyuncusu Corey Linsley muhtemelen 3-5 hafta daha sahada olmayacak. Onun yerini NFL kariyeri boyunca O-Line’ın her kısmında oynamış olan Elgton Jenkins aldı. Jenkins’in yerini ise Billy Turner geçti ve starter olarak Rick Wagner right tackle olarak sahaya çıktı. Sakatlık açısından bir önemli diğer konu her ne kadar maçlarda sahada bulunsa da Za’Darius Smith’in durumu. Sezonun başından beri bileğinden problemler yaşayan Smith’in tam performansında olması çok önemli, özellikle bu zamanlarda playoff’lara doğru giderken ona çok ihtiyaç duyacaklardır. Eagles adına ise ligin en değerli tight end’lerinden Zach Ertz bu maçla beraber sakatlıktan sonra sahalara döndü diyerek maça geçebiliriz.

Maçın ilk drive’ını yapan Philadelphia Eagles, kendilerini bildiğimiz halinden daha oturaklı başlayadı. Maça 52-yard alan golü ile 3-0 önde başladılar ve bu da Eagles’ın dört maçta ilk defa maçın liderliğini alması oldu. Ancak bu çok uzun sürmeyecekti. Packers ise ilk drive’ında oldukça kötü bir başlangıç yaptı. Jones fumble yaptığı topu recover’ını yapsa da altı yard kaybedildi. Rodgers’da çok sack olmadığı bu sezonda topu ilk eline alışında sack oldu. Bunun ardından işi zora giren Packers topu Eagles’a teslim etti. Eagles’da iyi bir ilerleyiş yapıyordu. Zach Ertz, Dallas Goedert ve Miles Sanders gibi isimlerin oyuna sokulması Eagles için oldukça önemliydi, bunu çok gerçekleştirememiş de olsalar bir nebze bunun için iyi bir başlangıç yapmışlardı. Packers, ilk drive’ında berbat başlamıştı ve Eagles kendisi için olabilecek en ideal başlangıç senaryolarından birine sahipti. İlk çeyrek tüm oyunun kontrolü onların elindeydi. Packers’ın yumuşak karnı olan koşu ve kısa paslar üzerinde iyi bir ilerleyiş vardı. Alan golü bölgesine de giren Eagles hücumu, Wentz’in topu bırakmak bilmemesiyle iki sack ile alan golü bölgesinden dışına çıktı. Böylelikle sahada bulunduğu anda saç baş yolduran Wentz’in sahadaki rezilliğinin serisi başladı. Yani şunu açıkça söyleyebilirim, bir football aşığı olarak Carson Wentz’i izlerken sahada bulunduğu her saniyesinde acı çektim. Olası bir facia senaryosu Wentz sağ olsun gerçekleşmekten uzak kaldı.

Öte yandan, yavaş yavaş ritme giren Packers hücumu sayı elde etmeye başladı. Ekipmanlarını iyi kullanan Rodgers maçın hakimiyetini eline geçirdi. Halihazırda ligin iyi koşu savunmalarından olan Eagles defansı ilk yarı koşu defansında agresifliği ile Aaron Jones’a geçit vermedi. Bu da Packers’ı geçen hafta olduğu gibi play-action hücumlarından oldukça kazanım elde etmesine sebep oldu. Bunun ekmeği de maç boyunca yendi diyebilirim. Geçen hafta D.K Metcalf karşısında sahada kaybolan değerli cornerback’lerden Darius Slay bu hafta da başka bir receiver yüzünden kâbus gibi bir maç geçirdi. Davante Adams da 10 pas yakalama, 121 yard ve iki TD ile maçın etkili isimlerindendi. Bu istatistiklerin onun adına hep böyle gelişmesi biraz da Rodgers’ın en etkili silahı olmasından dolayı kaynaklanıyor. Her ne kadar sezonun sürpriz yumurtası “Robert Tonyan” iyi işler yapsa da yeterli değil. O da bugün bir tane touchdown ile takıma katkı sağladı. Sezonun büyük kısmında sakat olan Allen Lazard’da ufak kazanımlar ile katkı vermeye çalıştı. MVS’de bugün performansı ile aşağıda kaldı. Ancak Aaron Jones’un müthiş koşusundaki yaptığı bloklar ile gizli kahramanlardan olmayı başardı. Ancak pas oyunlarında Rodgers’ın eline güçlendirmek adına  bu tabloda Tavon Austin performansı böylelikle daha bir merak haline geldi.

Büyük ölçüde Aaron Rodgers’ın kalitesi ile etkili olan Packers ilk yarıyı 14-3 önde kapattı. Aynı akıcılık ve düzen devam etti ve skor 23-3’e geldi. Buraya kadar her şey güzel geldi. Artık garbage time’ın başladığı havası gelmişti maça. Ancak, Wentz’in bench’e çekilmesi ve Jalen Hurts’ün sahaya girmesiyle işler değişti. Bu bağlamda, Hurts oyuna sonradan da girse Eagles adına sahada en iyi performansı gösteren kişi olmayı başardı. Garbage time olduğu zihniyetine giren Green Bay defansı maçı salma noktasına geldi. Hurts, kariyerinin ilk TD pasında zor bir 4th&18 hücumunda 32 yardlık şahane bir pas ile takımına TD kazandırmasıyla maçın bitmediğini gösterdi. Bundan sonraki drive’da topu eline alan Rodgers üç hakta ilk hak yenilemesine gidemedi. Burada punt yapmak zorunda kalan Packers, topu punt’ın ardından topu kendi endzone’unda gördü. Jalen Reagor 73 yard’lık TD return’ü sonrasında maçın bütün ivmesi Eagles’a doğru kaymaya başladı. Skor 23-16 ile fark tek hücuma indi.

Bu noktada panik olan Packers topu tekrardan aldığında Matt LaFleur’un çok kötü kararlar verdiğini gördük. Kendisi geçen hafta Rodgers için “Benim kötü karar verdiğim anlarda da hatalarımı düzeltiyor” demesinin ardından Rodgers’ın da donuk kalması oldukça sıkıntılı bir durumdu. Uzun vadede bunun başka sonuçları olacak mı göreceğiz. Bu sene ne ironidir; bu maç, kötü dediğimiz, yerden yere vurduğumuz Packers defansına emanet edildi ve onlarda maçın kazanılmasında önemli bir yer aldılar. Bu noktada iyi bir duruş gösteren savunma Eagles’ı -her ne kadar riskin alınması gerektiğini düşünsem de- punt yapmaya itti. Bu noktadan sonra Packers’ın hatasını beklemeye koyuldular. Baktığımızda, Green Bay’in bu anda süreyi eritip topu kaybederse Eagles’a daha az süre vermek adına koşu oyunlarına gidecekleri barizdi. Bu sırada maçın kahramanı sahada kendini gösterdi. Üstünü methiyelere düzelecek bir 77 yard koşu TD yapan Aaron Jones maçın hareketine imza attı. Bu karşılaşmada totalde 148 yard kazandırırken takımına büyük ihtimal yenilenmeyecek kontratı ardından kendisini ne kadar özleyeceğimizi gösterdi. Bunun ardından 49 saniye kala topu alan Hurts bu maçta kariyerindeki ilk touchdown’dan sonra ilk interception’ını Darnell Savage’a doğru yaparak maçı bitirdi. Savage’da son iki maçta üçüncü interception’ını yapmış oldu. Böylece maç Packers’ın 30-16’lık üstünlüğü ile sona erdi. Ancak, ben buna gerçek galibiyet diyemem. Bu son maçlar playoff için bir ışık vermiyor. Maçlar asıl Packers sahada “Playoff için hazırız!” dediğinde gerçek bir galibiyet sayılacaktır.

Sırada Packers’ın önümüzdeki hafta oynayacağı Detroit Lions maçı var. Açıkçası NFC North’da eğer Dalvin Cook’unuz yoksa Packers’ı yenme şansınız pek yok. Ancak aklıma da bir yandan Packers taraftarı olarak Adrian Peterson’ın Vikings zamanları gelmiyor değil. Ona buradan şöyle bir söylemde bulunmak istiyorum: “Artık emekli ol, Hall of Fame’ine gir, evine git, televizyonunu aç, maçını izle!”. Bu kadar basit arkadaş. Zaten Packers’ın koşu savunması yerlerde… Bu son Bears maçında da iki TD ile takımının galibiyetinde önemli bir rol aldı. Houston Texans ile oynanan Thanksgiving maçında da fena değildi. D’Andre Swift’in sakat olması bir açıdan Peterson’a yarar oldu bir taraftan da Packers’a yarar. Peterson bu maçta çok iyi de oynasa tek başına Packers’ı devirebileceğine ihtimal vermiyorum. Diyecekseniz, bu takımın oyun kurucusu, Matthew Stafford’ı yok mu? Bears karşısında 402 yard ve üç TD ile devasa oynamadı mı? Evet, oynadı. Kötü bir quarterback değil diyebiliyoruz ama şöyle bir şey de var; iyi bir quarterback de diyemiyoruz. Onu bu açıdan arafta kalmış bir oyun kurucu olarak düşünüyorum.

Bir diğer taraftan, Türk marangozlardan alışık olduğumuz kulak üstüne kalem koyma adetinin son temsilcisi olan takımın head koçu Matt Patricia‘nın görevine Bears maçı öncesinde son verdiler. Onunla beraber GM Bob Quinn de takımdan ayrıldı. Bu hamle aslında Lions için geç kalınmış bir hamleydi. Bu ayrılıkların ardından ilk maçını Bears karşında galibiyet ile bitirdiler. Fakat şöyle bir şey var: Eğer New York Jets değilsen ve son dakikada Hail Mary’ye blitz göndermiyorsan rahatça Chicago Bears’ı ve Trubisky’i yenebilirsin.

Lions ile oynanacak bu maçın Packers’ın diğer maçlarıyla paralel ilerleyeceğini düşünüyorum. Benim aradığım burada az önce yukarıda bahsettiğim; playoff maçları için bir ışık belirtisi. Lions bunun için belirleyici olamayabilir ama Playoff’lara girmeden Titans’da King Henry ve Panthers’da McCaffrey’nin (dönmesi bekleniyor) olduğu maçlarının oynanması da koşu oyunlarındaki zaafların playoff yolunda tespit edilmesinde ve geliştirilmesinde önemli referanslar içerecektir. Bu iki maç dışındaki maçların her ne kadar NFC North maçları da olsa çok önemli olduğunu düşünmüyorum.

COVID-19 vakalarından ve sakatlıklardan uzak bir hafta dileyerek bu yazının sonuna doğru geleyim artık. Bir sonraki yazılarda görüşmek dileğiyle…