Yorucu bir normal sezon ve arkasından wild card haftasını geride bıraktıktan sonra önümüzde divisional playoff maçları var. Divisional playoff maçları benim bütün yıl boyunca en keyif aldığım hafta sonlarından biridir. Zira sezonunun en iyi 8 takımı ve 4 adet harika maç izleme şansını elde etmenin mutluluğu vardır içimde. Şimdi bu dört harika eşleşmeden belki de en çok dikkat çekeni, içerdiği özellikle 90’lı yıllarda bu takımların aralarında yaşadıkları olağanüstü mücadelenin tekrardan canlanacağı bir karşılaşmadan bahsetmek istiyorum.
Green Bay ve San Fran 1998’den beri ilk defa bir playoff maçında karşılaşıyorlar. NFC Central’ı Green Bay, efsane koç bugünkü NFL şampiyonluk kupasına ismini veren büyük koç, büyük insan Vince Lombardi ve Bartt Starr’lı 1960’lıların takımıyken, 49’ers ise uzun süre beklenen patlamayı bir başka efsane, West Coast Offense’in yaratıcısı, Bill Walsh ve altın çocuk QB Joe Montana ile 80’li yılları adeta domine etmişlerdi.
O efsane ekipleri TV görüntülerinden, başka materyallerden tanısam da , 1994 sezonunun Super Bowl’u ile tanıştığım NFL’i o günden bugüne çok ciddi biçimde takip ediyorum. Özellikle 90’lı yılların ikinci yarısında bu ekipler arasında oynanan maçları çok iyi hatırlıyorum. O zamanki division yapısında NFC Central’ı sürekli kazanan Packers ile NFC West’i yıllarca domine eden 49’ers’ın play-off kapışmalarında, Steve Young’ın üç sene üst üste Packers’a hem de iki kez CandleStick Park’ta yenilip elenmesi, Favre’ın bu maçların hepsinde aslan kesilmesi, nihayet 98’de şanssızlığın kırılıp zor da olsa rakibin mağlup edilmesi gibi bir çok hatıra var.
Bunlar 90’lı yıllara damgasını vuran olaylardı ama iki takım da sonrasında ciddi bir duraklama dönemine girdiler. Haliyle de o maçların yarattığı rekabet ortamı kayboldu. Tabii Packers’ın Aaron Rodgers ile müthiş bir ivme yakalaması, olağanüstü bir hücum gücü ile 2010’da gelen şampiyonluk ve 2011’den beri Jim Harbaugh ile korkulacak bir savunma yapısı kuran ve şampiyonluk kovalayacak bir duruma gelen iki takım arasında mücadele yeniden kızışacak.
2012 sezonun açılış maçında Frank Gore, savunma ve Alex Smith’in akıllı oyunuyla Packers’ı Lambeau Field’da devirmeyi başaran 49’ers, sonrasında ciddi QB sorunları yaşadığı sezonda yine de güç bela olsa da yıldızı son dönemde parlayan Seahawks önünde NFC West’i kazandı. Falcons’ın ardından playoff sıralamasında ikinci sırayı elde ecen 49’ers bir haftalık dinlenmenin ardından güçlü rakibinin karşısına çıkıyor.
Maça bakarsak, 49’ers hakkında konuşmaya başladığımızda hemen aklımıza olağanüstü DE ve LB’ler geliyor. O kadar çok iyi oyuncu var ki bunlarla Packers’ın yamalı OL’ını nasıl başa çıkacak çok merak ediyorum. Aldon Smith gibi bir oyuncu ve onun bu sezon ki üstün performansında katkısı büyük olan bir diğer DE Justin Smith (oynayıp oynamayacağı henüz belli değil) Green Bay Tackle’larının gününü perişan edecektir. Takımın tackle kralları Patrick Willis, NaVorro Bowman, Ahmad Brooks gibi isimlerde Green Bay hücumunun başına bela olacaktır.
Burada Aaron Rodgers’ın oyun zekasını, ayaklarını kullanarak hücumu yönledirmesi gerecek ki bunu daha önce bir çok kez başarmış bir isim kendisi. Ancak geçen sezon Giants karşısındaki çaresizliğini görünce ve karşısındaki savunmanın en az o takım kadar iyi olduğunu düşünürsek işi gerçekten çok zor. Hani öyle bir OL’dan bahsediyoruz ki bütün sezon sadece Chargers’dan daha iyi bir pass protection yapabilmişler. Zaten koşu oyunu olmayan Packers’ın karşısındaki rakip sezonun en iyi run block yapan takımı.
Öte taraftan 49’ers hücumuna baktığımızda sezona Alex Smith ile başlayıp, çaylak sezonu olan 2011’de neredeyse hiç oynamayan Colin Kaepernick ile devam ediyorlar. Wisconsin doğumlu ve çocukluğunda büyük bir Packers taraftarı olan Kaepernick’in olağanüstü bir QB olduğunu söylemek çok zor hatta Rodgers ile kıyaslamak dahi komik olur. Yalnız game management konusunda Smith’e nazaran daha başarılı olduğunu ve gerekli pasları daha başarılı attığını söylebiliriz.
49’ers hücumu RB Frank Gore üzerine dayalı diyebiliriz. TE Vernon Davis bu sezon kayıpları oynuyor. Randy Moss beklenen katkıyı sağlayamazken, Michael Crabtree’nin performansı ise inişli çıkışlı bir grafik sergiliyor.
Packers savunmasında performansı sakatlıkların da etkisiyle düşen ancak Vikings’e karşı tekrardan bir çıkış ivmesi yakalamış görünen Clay Matthews takımın bu anlamda en büyük kozu. BJ Raji’nin performansı ise Frank Gore’un durdurulması için çok ama çok önemli. Zira SF OL’ını da öyle aham şaham bir istatistiğe sahip değil.
Sonuç olarak, farklı ekollerin, farklı oyun anlayışlarının temsilcilerinin bu müthiş kapışmasında galip gelenin savunma olacağını ve az bir farkla 49’ers’ın rakibini mağlup edeceğini düşünüyorum. Herkese football dolu günler dilerim…