Ligin kalan tek namağlup takımı Tampa Bay Buccaneers’e yenilip 4-4’e gelen Green Bay’de yüzler gülmüyordu. NFC North yarışında kopup giden Minnesota’dan bir adım daha uzaklaşılmış, üstüne üstlük wildcard rakipleri de iyi sonuçlar almıştı. Arkasından Dallas, San Francisco ve Detroit galibiyetleriyle wildcard sıralamasında yukarı çıktı ve kendi kaderini çizecek hale geldi. Yani kalan maçlarını kaybetmedikçe playoff’ları kaçırması imkansız.
Green Bay’in kalan rakipleri gayet dişli: Baltimore Ravens, Chicago Bears, Pittsburgh Steelers, Seattle Seahawks ve Arizona Cardinals. Bu maçlardan sadece Ravens ve Cardinals evde, gerisi deplasmanda. Ravens ve Steelers’ın savunmadaki güçleri ve QB’ye kurabildikleri baskı ortada. Steelers ve Cardinals geçen senenin Superbowl takımları ve Bears deplasmanları her zaman zordur. Packers kalan bu 5 maçta 5-0 veya 0-5 yaparsa şaşırmamak lazım.
NFC’de Saints, Vikings ve Cardinals playoff’u garantiledi gibiler. Giants’ın şükran güü mağlubiyetiyle Cowboys da bir arıza olmazsa playoff’lara dividion lideri olarak çıkar. Wildcard’ın şu andaki sahipleri Packers ve Eagles. Matematiksel hesap Packers’ın %77 ihtimalle playoff’lara çıkacağını gösteriyor. Kalan maçlarda 5’te 3 yaparsa %95, 5’te 2 yaparsa %57 oluyor bu ihtimal. Bu yazıyı Pazar sabahı yazıyorum, Pazar maçları oynanınca güncellenmiş yüzdeleri yazının altına yorum olarak veririm.
Yüzdeleri bir kenara bırakıp saha içine bakalım. İşte Kasım sonu itibarıyla Green Bay Packers’ın mevki mevki durumu:
Quarterbacks: Lambeau Field’de center altındaki eller, eğer bir sakatlık yaşanmazsa uzun süre Aaron Rodgers’a ait olacak gibi gözüküyor. Line’ı pas korumasını biraz daha iyi kaptı son maçlarda, Aaron da topu elinden biraz daha hızlı çıkarmaya başlayınca sack sayıları da düştü (her ne kadar hala sezon boyu sack sayısı NFL’in zirvesinde olsa da). NFL’in kalburüstü QB’lerinden olarak görülen Rodgers konusunda hiçbir sıkıntı yok ve bu sporun en kritik mevkisinde Green Bay rahat. Rodgers’ın yedeği çaylak Matt Flynn, ve diğer çaylak yedek Brian Brohm önce practice squad’a, oradan da Buffalo Bills’e gitti.
Runningbacks: Green Bay’de görevini başarıyla yerine getiren Ryan Grant’in yeri sağlam. İlk yedeği Brandon Jackson pas korumasında iyi, diğer konularda Ryan Grant’tan bir gömlek aşağıda. Üçüncü yedek DeShawn Wynn’in sezonu kapatmasıyla sözleşme imzalanan eski oyuncu Ahman Green eski günlerini arıyor. Bazen maçlara iki halfback’le çıkan bir takımın kadrosunda 3 fullback bulunması biraz ilginç gelebilir. Korey Hall, John Kuhn ve çaylak Quinn Johnson değişik durumlarda sahayı paylaşıyorlar.
Wide Receivers: Belki ligin en iyi receiver ekibi Green Bay’de. İlk iki Donald Driver ve Greg Jennings rakipleri epey zorluyor. Çoğu takım en iyi cornerback’ini rakibin en iyi receiver’ına kilitler ve kalanlarla idare eder. Geçen sene rakipler hep Donald Driver’a kilitlendi ve Greg Jennings coştu. Bu sene durum biaz tersine döndü. Örneğin en son Detroit maçında Lions, en iyi cornerback’i Phillip Buchanon’ı Greg Jennings’e kilitledi ve Donald Driver 140 yard pas tuttu. Diğer iyi receiver’lar; NFL’de çoğu takımda ikinci receiver oynayabilecek olan James Jones ve aynı zamanda takımın returner’ı olan Jordy Nelson. Jake Allen ve Brett Swain zorluyorlar ama sonuçta sahaya çıkacak oyuncu sayısı 11.
Tight Ends: Takımın starter’ı Donald Lee. Kuvvetli, bloklarda iyi ve cüssesinden beklenmeyen atletik hareketler yapabiliyor. Genç tight end Jermichael Finley ise daha hızlı ve tam bir uzun pas tehlikesi. Finley tam sene içinde parlıyordu ki sakatlandı, ve yeni yeni sahalara dönebildi. Takımın üçüncü tight end’i linebacker’dan bozma (aslında bozma değil, linebacker da oynuyor) Spencer Havner. Havner kritik anlarda endzone başarısıyla ilgi çekti. Yine de gerçek olan Havner’ın üçünü sırada olduğu. Depth Chart’ın diplerindeki adamlar başarılarını sürekli göstermezlerse beni etkilemiyorlar. Buna da Samkon Gado etkisi diyorum.
Offensive Line: Oyun kurucu Aaron Rodgers’ı üç hafta öncesine kadar dayak yemekten küçük Emrah’a çeviren Green Bay line’ı, biraz birbirine alışınca adam olmaya başladı. Sack’ler azalınca bir anda 2 ve 15’ler, 2 ve 5’lere dönmeye başladı ve koşu oyununun önü açıldı. Line da sol tackle Chad Clifton, sürekli sakatlanıyor ve yerine TJ Lang geçiyor. Sol Guard Darryn Colledge tackle yedekliğinden sınıfta kaldı ve guard mevkisini korumaya çalışıyor. Center’da Spitz oynuyor ve yedeği eski center Scott Wells sakat. Josh Sitton yeni olmasına rağmen sağ guard’da rahat oynuyor. Sağ tackle’da sene başından beri sorun yaşayan Allen Barbre, sonunda yerini sene sonunda sakatlığından sözleşmesi yenilenmeyen eski oyuncu Mark Tauscher’a kaptırdı. Sağ tackle sene başından beri sorundu gerçekten, ama saol tackle sorunu yüzünden araya kaynıyordu.
Defensive Line: 4-3’ten 3-4’e geçen çoğu takımda savunma line oyuncuları daha ağır iş yapmalarına rağmen daha az başarı istatistiğine (sack,tackle, vs.) sahip olmaktan yakınır. Green Bay’de ise Ryan Pickett ve ekibi (Johnny Jolly, Cullen Jenkins ve çaylak B.J. Raji) bu durumu tam tersine çevirdiler. Green Bay şu anda NFL’in en iyi 2. Savunması olarak görünüyor, ama ben rakamlara dayalı bu açıklamaları hiç sallamama taraftarıyım. Yine de savunma hattı kuvvetli olmayan bir takımdan böyle bir başarı beklenemez.
Linebackers: Hem draft’ta yüklenmeyle, hem de defensive end Aaron Kampman’ın linebacker’a çevrilmesiyle Green Bay’in linebacker kadrosu ağzına kadar dolu. Orta ikilide Nick Barnett ve A.J. Hawk gayet güvenilir. Sol dışta Aaron Kampman geçen haftaya kadar iyiydi, ancak San Francisco maçında ACL’ini yırtıp sezonu kapattı. Yerinde ilk sırada çaylak Brad Jones var. Sağ tarafta yine çaylak Clay Matthews oynuyor ama linebacker’larda maç içi rotasyon çok yoğun; kim yedek kim değil belli değil açıkçası. Diğer mevki adamları Brady Poppinga, Brandon Chillar, Desmond Bishop, ve Jeremy “ben de D-Line’dan dönmeyim abi” Thompson. Bir de daha çok tight end takılan Spencer Havner var elbette.
Cornerbacks: Sezonun şu ana kadar en iyi savunma oyuncusu olarak gösterilen adam Charles Woodson, Heisman kupasına ve ilerideki muhtemel Hall of Fame seçilmesine ek olarak bir de Super Bowl yüzüğü kovalıyor. Ekürisi Al Harris, Kampman ile aynı maçta tamamen aynı sakatlığı yaşayarak sezonu kapattı. Yerinde Tramon Williams oynuyor ve vasat üstü performan sergiliyor. Brandon Underwood ve Josh Bell buradaki yedekler.
Safeties: Free safety’de takımın değişmezi Nick Collins. Çömezlik evresini atlattıkça topun gideceği yeri iyice koklamayı öğrendi ve interception’ları ardı ardına sıralıyor. Strong safety Atari Bigby sakatımtrak durumlarda ve yerine geçmesi beklenen Aaron Rouse bir anda takımdan kesilip yerine sokaktan free agent Derrick Martin getirildi. Burası zayıf halka demek istemiyorum ama gelişmeye yer var diyebilirim.
Specialists: Kicker Mason Crosby NFL’in iyi kicker’larından ve yaşı epey genç. Yıllarca bu formayla izleyeceğiz herhalde. Punter dönmedolabının son atı Jeremy Kapinos çok rezil işler yapıyor, ama artık sene ortasında bir adam daha getirmeye üşeniyor heralde koçlar. Koç demişken special teams koçu Shawn Slocum rezil iş çıkarıyor, sene sonunda tiz kellesi vurula… Benimle aynı bölümden (construction management) mezun olması birşeyi değiştirmez…
Yazıyı burada bitirirken benden bir tahmin beklediğinizi seziyorum. Ancak maalesef böyle yeteneklere sahip değilim. Hatta yazının başında kalan 5 maç 5-0 veya 0-5 olabilir diye kendimi garantiye almıştım. Lakin bir deneme yapayım, tarihe not düşelim. Green Bay Packers 2009’da regular season’ın son 5 maçından üçünü alır ve playoff’lara wild card’dan çıkar. Wild card round’unu geçer, ama divison round’unda New Orleans’ta Drew Brees’in koluna yenik düşer. Hem ne demişler: “Çıkma Superdome sahasına / Ürkütürsün quarterbackleri / 60 yarda pas attım / git topla cornerbackleri”. Sonrasında ilk round 27. sıradan bir cornerback draft eder ama o adamdan bir yol olmaz. Budur tahminlerim, sene sonu görüşürüz…
Futbol sevginiz azalmasın, ve playoff’ta Brees’e düşmeyin.