Bu köşede bir sene boyunca beraber Green Bay Packers takımını takip ettik, ve Green Bay bu güzel performansımızı kısa kesmemek için Super Bowl’a kadar ulaştı. Rakip Pittsburgh Steelers, mekan Arlington, Texas’taki yeni Dallas Stadyumu ve tarih 6 Şubat 2011 6:00PM ET. Son yıllarda Pittsburgh 3. kere Super Bowl’a çıktığı için daha fazla tanınıyor Amerika dışında, o yüzden 45. Super Bowl şerefine Green Bay Packers’ın sahaya çıkarma izni olan 45 oyuncusunun maçta daha çok duyacaklarınızı bir görelim. Bu yazının çıktısıyla maçı seyretmeye giderseniz bedava bir bira alamayabilirsiniz, ama “Tramon Williams kim ya?” diyen arkadaşlarınıza şrak diye vereceğiniz cevapla alkış alabilirsiniz. Buyrun başlayalım.
Aaron Rodgers, QB:
Brett Favre’ın veliahtı Aaron Rodgers mevkisinde ligin en iyilerinden biri. Pro Bowl’a gidememesinin acısını Super Bowl’a giderek çıkaran Rodgers, center arkasındaki üçüncü tam senesinde takımını bu noktaya kadar getirdi. Rodgers’ın ilk göze batan özelliği elbette paslarındaki isabet oranı. Genç oyun kurucu, koç Mike McCarthy’nin sistemine tamamen hakim; ve line’daki audible’ları ekseriyetle müsbet neticeleniyor (çoğunlukla olumlu sonuçlanıyor). Blitz karşısında soğukkanlılığıyla topu elinden hemen çıkarabildiği gibi, cep içinde ve dışında hareketliliğiyle oyunu uzatabiliyor, gerektiğinde kaçıp onar yirmişer yardı koşarak alabiliyor. Bir takımın QB’den istediği her şey Aaron Rodgers’ta mevcut.
Chad Clifton, LT:
Yıllardır Packers oyun kurucularının arkasını kollayan Clifton yaşça epey ilerledi ama hala etkili. Cüssesi ve ayakları bu pozisyona çok uygun. Geçen seneki nispeten kötü oyunu ve bu seneki sakatlık sorununa rağmen ligin en flaş end ve linebacker’larına sack izni vermiyor.
Josh Sitton, RG:
Dev oyunuyla bu sene ligin en iyi hücum line oyuncusu ödülünü alan Josh Sitton, sittin senedir Marco Rivera’nın dolmayan boşluğunu kapattı. Az buçuk becerebilinen bütün oradan koşu oyunlarında onun imzası var.
Brian Bulaga, RT:
Clifton’ın ekürisi Mike Tauscher’ın sakatlığıyla alıştığı taraf olan sol yerine sağ tarafta tackle oynayan Bulaga, her ne kadar kuvvetli ve etkili oyun çıkarsa da, ceza almaya (burada adını ayrıca anmaya gerek duymadığım LG Daryn Colledge kadar) yatkın. Rodgers zaten solak olmadığı için çok da büyük bir dert değil gerçi…
Greg Jennings, WR:
Jermichael Finley sakatlandığından diğer tight end’leri olduğu gibi pas geçiyorum. Jennings ligin en iyi receiver’larından biri. Hızıyla rakibini birebirde sıkça geçebilmesinin yanında topu alır almaz adeta bir running back’e dönüşüyor. Rakiplerin en büyük dertlerinden biri oldu Jennings, ve 6 Şubat akşamı Ike Taylor’ın canını epey sıkması bekleniyor.
Donald Driver, WR:
Bir yaşlı kurt da Driver. Eski hızında değil, ve Javon Walker’ın gidişinden beri elinde bulundurduğu birinci receiver’lık pozisyonunu Jennings’e iki sezon önce kaptırdı. Yine de pas rotalarını çok güzel koşuyor, ve özellikle de sahanın ortasında alan savunması boşluklarını çok güzel yakalıyor.
James Starks, HB:
Ryan Grant sakatlandı ve sezonu ilk haftadan kapattı, Brandon Jackson kendisinden beklenen patlamayı yapamadı ve Dimitri Nance diye bir bilinmez bir iki hafta görünüp kayboldu. İlk 6 haftayı zaten Al Harris’in yanında PUP (Physically Unable to Perform: “Sakatım, çıkmam abi”) listesinde geçiren çaylak James Starks, takımın sezon sonu yıldızlarından biri oldu. Koyunun olmadığı yerde keçiye Marshall Faulk denirmiş hesabı, Starks takımın koşucusu. Beğenmeyen aşağıdaki abiye bir göz atsın.
John Kuhn, FBÇHB (Yani FB’den Bozma Çakma Halfback):
Koşucu sıkıntısı çekilen ilk haftalarda Kuhn eski mevkisi olan koşucuda denendi. Bildiğimiz koşucularla aynı hızda olmasa da top eline her değdiğinde bir şekilde pozitif yard alabiliyor. Boş alanda topla buluşunca takımı adına tehlikeli pozisyonlar da yaratabiliyor. Yine de Green Bay Packers 3 ve 1, 4 ve 1 gibi durumlarda çok etkisiz. Kuhn HB oynayınca da takımın fulltime fullback’i Quinn Johnson oldu.
BJ Raji, NT:
İkinci senesinde nose tackle’a geçen BJ Raji, 3-4’ün en önemli mevkilerinden birinin gereksinimlerini başarıyla yerine getiriyor. Yeri geldiğinde fullback oynuyor, yeri geldiğinde interception’dan touchdown yapıyor. Koşu oyunlarında ortayı tıkamasının yanında, pas oyunlarında rakip oyun kurucuya baskı bile kurabiliyor. Fullback’lik serüveninden sonra William “The Refrigerator” Perry gibi kendisine de “The Freezer” lakabı takıldı. Kısa not: Green Bay savunma line’ında hamile oyuncu yoktur, ellerini yere koyunca ortadan sarkan kütle göbektir. Line’ın diğer adamları Ryan Pickett ve 360 pound’luk William Green kolay ittirilen adam değiller.
Clay Matthews III., LOLB:
Clay Matthews seneye fırtına gibi başladı ama sack oranı azaldı. Rakip koçların onu durdurmak için bazen bir tight end veya bir koşucuyu geride bırakmasına rağmen Matthews gerektiğinde atik hareketlerle, gerektiğinde ise kaba kuvvetle çizginin rakip tarafında kaos yaratabiliyor. Dedesi ve babasının gişe başarısından sonra üçüncüsü çekilen Matthews’un hızıyla oyunlara arkadan yetişme yeteneği de cabası.
Desmond Bishop, MLB:
Genelde training camp’lerde çok göz doldurup sene içinde oynatılmadığından Mr. August lakabını alan Desmond Bishop, Nick Barnett’in sezonu kapamasıyla kazandığı şansı iyi kullandı ve takımın en etkili silahlarından biri oldu. Oyun kurucu için büyük bir dert olmasa da koşu oyunlarında çok etkili.
AJ Hawk, MLB:
Takımda en çok tackle yapanlardan biri AJ Hawk, Bishop ile rakip koşu oyunlarını başarıyla savunuyor. Yeri geldiğinde kısa alanda pas savunması yapsa da bazen hızlı tight end’lere karşı zorlanabiliyor. Yine de oyunu çabuk okuyup olay yerine derinlemesine nüfuz edebildiğinden takımda önemli yere sahip.
Charles Woodson, CB:
Geçen sene en iyi savunma oyuncu olan, ve bu sene de çok etkili oynayan Woodson nasıl oldu da cornerback’lik’ten muaf oldu? Hemen altta bahsedeceğimiz iki oyuncunun fantastik oyunuyla boşa çıkan Woodson line etrafında çakal gibi dolanıp oyun bozuyor ve QB’yi rahatsız ediyor. Her yaptığı tackle’da fumble yaratma şansı var. Tam bir joker.
Tramon Williams, CB:
Bu adam bu kadar iyi oynamasa acaba GM Ted Thompson Al Harris’ten bu kadar kolay vazgeçebilir miydi? Hızlı, oyunu iyi okuyor, az hata yapıyor ve boyuna rağmen, endzone’a atılan Jesus’a emanet rebound’ları armut gibi toplayabiliyor. Roddy White’dan Devin Hester’a türlü receiver’a göz açtırmadı. Zaten sene içinde dev bir sözleşme imzaladı ve takımdaki yerini sağlamlaştırdı.
Sam Shields, CB:
Shields hızı yüzünden return yapar diye takıma alındı, ama cornerback’liği çabuk kaptı. Williams kadar olmasa da takipte ve havadaki topla mücadelede iyi, ancak adam kaçırabiliyor ve ceza yapma ihtimali de diğerlerine göre fazla. Super Bowl onun için iyi bir test olacak.
Nick Collins, FS:
Sessiz sakin Pro Bowl’a seçilen Nick Collins fazla interception yapmıyor çünkü aklı olan QB onun tarafına pas atmıyor. Pas desteğinin yanı sıra koşu oyununda da çok başarılı olan Collins arkada oldukça sahanın bir tarafı uzun pasa kapanıyor.
Önemli adamları saydıktan sonra birkaç bağımsız nokta ile yazıyı bitirelim:
– Tamam, bu Troy Polamalu çok iyi bir oyuncu, ama bu kadar riskli oynayan bir adama hangi zekayla “safety” denebilir?
– Packers’ın tight end zaafı sürüyor. Heath Miller’dan büyük oyun bekliyorum.
– Bill Belichick gelmiş geçmiş en iyi koç olabilir (ki ben de bu fikre yakınım), ama ligin en iyi 3-4 defanslarını bu maçta izleyeceğiz. Dick LeBeau ve Dom Capers bu işin en iyileri. Maçın futbol (soccer) tarzı bir skorla bitmesinin önündeki tek engel iki takımın da aynı zamanda patlayıcı birer hücuma sahip olması.
– Steelers center’ı Maurkice Pouncey Super Bowl’dan bir gün önce IR’a (Injured Reserve) koyuldu. Yerine geçecek Doug Legursky’nin ilk start’ı. BJ Raji bakalım karşısında nasıl bir oyuncu bulacak?
– Packers’ın ilk 4 receiver’ı hemen her takımda ilk 11 oynayabilir. 4 veya 5 receiver dizilişlerinde çok can yaktılar bu sene. Öte yandan Dick Lebeau’nun zone blitz’leri de çok QB’nin canını yaktı.
Super Bowl seyretmek en büyük zevklerimden biri, ancak benim takımım sahada olunca işler çok değişiyor. Zevkle seyretmek başka, tırnakları yiyerek seyretmek başka sonuçta. İki hafta alışmak için büyük bir zaman olsa da benim heyecanım dinmek bir yana her gün daha da arttı. Bir de bir ikisi hariç hayatlarının ilk Super Bowl’una çıkacak genç Green Bay Packers oyuncularının halini düşünün.
Sonuçta 6 Şubat günü sahaya AFC’nin ve NFC’nin en iyi takımları çıkacak, ve biz bu hastası olduğumuz sporun bu seneki en büyük şölenini izleyeceğiz. Bunun hakkını vermek zorundayız. Size tavsiyem NFLTR’nin maç buluşmalarından birine katılmanız. Orada takım olayı kalmıyor ve onun yerine Saints bir yerlerde touchdown attı diye dünyanın öbür tarafında halay çeken arkadaşlar oluyor. Bunlara katılamayacaksanız, benim gibi yapın ve maçı yayınşayan bir televizyon kanalı bulup bir yandan da internetten temasta kalın. NFLTR forumu yine bence bunun için en iyi yer olacak.
Ben de açık açık Green Bay taraftarı olsam da yazılarımı tarafsız yazarım. Ancak lütfen takımı Super Bowl oynayacak yazarın şu ifadesini mazur görün:
GO PACK GO!
Maç bitip ortalık durulduktan sonra Packers’ın bu senesinin analizi ve gelecek sene ile ilgili tahminleri yazacağım. Ama şimdilik hepinize iyi Super Bowl’lar diyor ve futbol zevkinizin azalmamasını diliyorum. Super Bowl öncesi nasıl azalacaksa artık…