Sevgili NFLTR okurları, 5 Şubat 2017 gecesi Amerikan futbolu tarihi açısından çok değerli bir maça tanık olduk. Maçın geç saatte oynanmasından dolayı bazımız işten izin aldı veya okula geç gitti. Tıpkı Amerika’da ertesi gün Super Bowl’u bahane edip iş veya okulu asan 16 milyon kişi gibi. Uykusundan feragat edip büyük bir heyecanla maçı izleyenler üçüncü çeyreğin sonuna doğru hayal kırıklığına uğradı hatta bazıları televizyonu kapatıp uykuya daldı. Eğer bu maçı sonuna kadar izlediyseniz çok büyük bir ayrıcalığa sahip oldunuz. Sadece NFL tarihine değil spor tarihine de geçen bu maçı ileride çocuklarınıza gururla anlatabilirsiniz. Gelin biraz maçı değerlendirelim…
Maça her iki takımın savunmalarının da iyi başlaması ile ilk çeyreği sayısız kapattı. İkinci çeyrek kendine gelen Falcons hücumu kısa sürede farkı 14’e çıkardı ve sezon boyunca en iyi yaptığı işi yaparken Brady ve arkadaşlarına da hiçbir şekilde göz açtırmadı. İlk yarı her anlamda Patriots’a kabus yaşatan Falcons takımı ikinci çeyreğin sonlarına doğru Brady’nin attığı pası intercept etmeyi başardı ve Robert Alford’ın 82 yardlık touchdown’ı ile farkı 21’e çıkardı. Alford, touchdown’a doğru giderken Brady’nin tackle yapma çabası çoğu Pats taraftarı için ümitleri bitirirken Falcons taraftarlarını ve takım sahibi Arthur Blank’i de kutlamaya hazırladı.
Devre Arası
Devre arasına gayet keyifli bir şekilde giren Falcons oyuncuları soyunma odasına doğru yol alırken taraftarda Lady Gaga ile iyice ilk şampiyonluğa doğru hazırlanıyordu. Devre arası şovuna 71 bin kişilik NRG Stadyumunun çatısından atlayarak başlayan Gaga ilk yarıdaki Patriots running back’lerinden daha fazla sahayı gezdi ve beklenenin aksine o kadar da kötü performans sergilemedi. Bana göre geçtiğimiz sene ki Coldplay’in sahne aldığı ve Bruno Mars ile Beyonce ikilisinin sürpriz bir şekilde baskın yaptığı devre arası şovu daha iyiydi fakat Gaga’nınki de havanın karanlık olmasına rağmen buna yakındı. Lig yönetimine her sene söylüyorum şu etkinliğe Eminem’i çıkarın diye ama ne yazık ki fazla kale almıyorlar.
İkinci Yarı
Üçüncü çeyrekte 25’e çıkan fark James White’ın touchdown’ıyla 19’a indi ve Falcons son çeyreğe büyük bir avantajla girdi. Maalesef bu avantajı son çeyrekte yüzüne gözüne bulaştıran ligin en iyi hücumuna sahip takımı bir alan golü bile bulamadı ve Patriots’ın epik geri dönüşüne ortam hazırladı. Maalesef dememin sebebi Falcons’ın hiç şampiyon olamaması ve güzel bir şehir olan Atlanta’yı birkaç defa ziyaret etmem. Öte yandan kendi taraftarları dışında Super Bowl’da Patriots’ı destekleyen insan sayısı çok fazla olmasa gerek. NFL gibi rekabetin çok olduğu bir ortamda yedi kere Super Bowl oynamak izleyiciyi sıkıyor. Tabii bu durum Patriots taraftarları için geçerli değil. Kendi takımını Super Bowl’da izlemek kadar güzel bir şey yok. NFL’i 2013 yılından itibaren takip eden biri olarak bu duyguyu yaşamamış olsam da Patriots taraftarlarını anlıyorum…
Sezon boyunca ligin en iyi hücum performansını sergileyen takımın, rakibi 25 sayı geriden gelirken olanları sadece izlemesi gerçekten çok kötü oldu. Burada suçu birine atacaksak bu suçlular ofansif koordinatör Kyle Shanahan ve koç Dann Quinn olmalı diye düşünüyorum. Son çeyrekte bitime sekiz dakika kala “3 ve 1” durumunda olan Falcons koşu oyunu yerine pas oyununu tercih etti ve Ryan, fumble ile topu Patriots’a verdi. Kaldı ki Falcons koşu oyunu Packers gibi kötü olan bir takımda değil. “Shanahan suçlu olabilir ama Quinn’in suçu ne?” diye düşünebilirsiniz. Quinn’in suçunun ne olduğunu anlamak için sizi bundan iki yıl önceki Patriots – Seahawks finaline götüreceğim.
Hatırlayacağınız üzere şimdiki Falcons koçu Dan Quinn o zamanlar Seahawks defansif koordinatörüydü. O zaman yine benzer senaryoda Seahawks maçın son bir dakikasında end zone’a bir yard kala topu Marshawn Lynch’e vermek yerine pas oyununu tercih etmiş ve cornerback Malcolm Butler topu intercept edip Patriots’a şampiyonluğu getirmişti. O zaman defansif koordinatör olan Quinn’in hücum oyunlarına karışma gibi bir yetkisi yoktu. Yanlış hatırlamıyorsam Quinn, iki gün önceki Super Bowl’a head koç olarak çıkmıştı. Yani hücum oyunlarına karışma yetkisi vardı. Fakat Quinn, iki yıl önce benzer senaryoyu yakından yaşayan biri olmasına rağmen “3 ve 1”de Shanahan’a müdahale etmedi ve Falcons o pozisyonda alan golü mesafesinde olmasına rağmen kötü bir oyunla topu fumble etmeyi başardı.
Belichick İnsan Mı?
Böylelikle Brady ve Belichick ikilisi beşinci şampiyonluğuna, Super Bowl tarihindeki ilk uzatma sonunda ulaşmış oldu. Çoğunluk Brady’e odaklanmış durumda. Fazla sevmesem de kabul etmek zorundayım. Deflategate cezası sonrası gelip Super Bowl almak her babayiğidin harcı değil. Fakat ben daha çok head koç Bill Belichick’e odaklanıyorum. Super Bowl’u kazandıktan sonraki yaptığı açıklama gerçekten enteresan. Yani bu açıklamayı normal bir insan yapamaz. “2017 sezonuna hazırlık için beş hafta gerideyiz” açıklamasını yaptı kendisi. Belichick öyle bir sistem kurdu ki takım Brady’den dört maç yoksun kalmasına rağmen bu dönemde üç maçını kazanmasını bildi. Ayrıca takımın kadrosunun çoğunluğu ya son tur seçimleri ya da başka takımların attığı adamlar. Belichick ile birlikte beşinci yüzüğünü alan Brady, idolü Joe Montana’nın dört olan rekorunu kırdı ve oynamış olduğu yedi finalin beşini kazanmış oldu.
Baş Belası Manning’ler
Eli Manning hala Brady’i Super Bowl’da yenebilen tek oyuncu konumunda. Üstelik küçük Manning bunu tam iki kere yaparken abi Peyton ise Brady’i AFC finalinde tam üç kere yendi. Archie ve Olivia Manning hiç tanışmasaydı Brady’nin büyük ihtimalle 10 yüzüğü olabilirdi. Anlayacağınız üzere Manning ailesi Brady için tam bir baş belası.
Son olarak yazının başlığından bahsedeyim. Hatırlayacağınız üzere Packers’ın Dallas Cowboys’u elediği maç sonrası yazdığım yazıda “Teksas Katliamı: Biri Şu Adamı Durdursun” başlığını kullanmıştım ve ertesi hafta harbiden durduran birileri çıkmıştı. Üstüne üstlük Kaan Özaydın’ın “Senin başlık yüzünden takıma nazar değdi” troll’üne de maruz kaldım. Super Bowl sonrası bu başlığı tekrar kullanmamın sebebi Brady’nin durmasını istiyor olmam. Malum kendisi 39 yaşına geldi ve iki gün önce beşinci yüzüğünü alırken adeta gençlik iksirini bulmuş gibiydi. Eğer ortada benden yana bir “başlık laneti” varsa bunun Brady’e işlemesi lazım.
Hepinize güzel bir off-season diliyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere…