NFL sezonu, gönül verdiğim takım haricinde keyifli başladı. Beklenmeyen galibiyetler, çaylak QB’lerin olumlu performansları, sakatlıklar, dramlar, son hücum galibiyetleri…
Gel gelelim ki, Soldier Field’da iki maçını geçiren Bears, iki maçta 79 sayı yerken (maç başına ortalama 40 diyelim şuna). Bu iki maçta hiç sack de kaydedemedi mesela, aktif oyuncular arasında NFL’in en çok sack yapan ismi Jared Allen geçen seneden de sessiz, DE’den OLB pozisyonuna evrilmesinin sıkıntılarını yaşıyor, Ravens’dan hatrı sayılır bir kontratla takıma katılan Pernell McPhee sessiz (ufak sakatlıklar da yaşamadı değil gerçi), diğer oyuncuları saymıyorum dahi, takımın defanstaki en değerli ismi son üç sezonda üç farklı pozisyonda oynayan, kariyerinde Aaron Rodgers’a yaptığı sack sonrası omuzunun çıkmasına ve sekiz hafta sahalardan uzak kalmasından başka hatırı sayılır bir anı olmayan Shea McClellin …
Neyse sezona geçelim…
Perde 1
Chicago Bears, sezona “en” ezeli rakibi Packers karşısında bir iç saha maçıyla başladı. John Fox’un ve yenilenen Bears’ın ilk maçı için zorlu bir rakipti Bears, kazanılması halinde ise goygoyun dibine vurulabilecekti. Maç esnasında Bears’ın karşılaşmadan çok kopuk oynadığını söylemek güç, fena bir performans da sergilenmedi ancak eski-yeni Packers James Jones’un “beklenmedik” performansı, geçtiğimiz sezonun MVP’si Aaron Rodgers’ın her zamanki hali Packers’a maçı getirmeyi bildi. Aslında daha kötü bir Bears performansı beklediğimi tekrar söyleyim, defansta neredeyse can belirtisi gösteremiyor olmamıza rağmen bir şekilde maçı tek hücumda kurtarabilecek bir skorla 31-23 ile kaybetmiştik, nihayetinde rakip playoff’un gediklisi, çoğu kişi tarafından da ligin en elit oyun kurucusu olarak nitelendirilen Rodgers’ı elinde bulunduran bir takım. Geçen sezonu berbat geçiren taraf ise Bears, eh, o kadar da sıkıntı yoktur herhalde?
Perde Arası:
Yorumlar, izleyenlerin beklentileri, otorite değerlendirmeleri paralel oldu. Bears kendisinden daha iyi bir takıma karşı “direnebilmişti”, bu nedenle ikinci perdeden beklenti daha yoğundu, üst üste evde oynanacak ikinci karşılaşmaydı, Bears’ın ünlü aktörlerinden Alshon Jeffery’nin sakatlığı nedeniyle Arizona Cardinals karşısında forma giyemeyecek olması dudak bükülecek bir durum olsa da taraftara bir galibiyet hediye edebilmek önemliydi.
Perde 2: Arizona Yanıyor!
Seyirci tutkulu, tribünler dolu, oyuncular motive, her zamanki gibi Robbie Gould takım adına başlama vuruşunu yapıyor ancak o da ne, Cardinals topu TD çizgisine kadar getirdi ve hemen maçın başında 7-0 öne geçti. Neyse bunlar olur, endişeye mahal yok, yoksa endişelenmeli miyiz? İlk yarıyı 28-20 geride kapattık. Fazlaca sayı yiyen, rakip QB’yi zorlayamayan, koşu hücumunda geçtiğimiz seneye göre bir nebze daha iyi olmasına rağmen neredeyse rakibin her pas tamamlamasında bir iki tackle atlayan bir Bears defansı var! Gözünü sevdiğimin üç sene önceki Bears’ı, cornerback’ler Charles Tillman, Tim Jennings (üstelik iyi haldeler), geçtiğimiz sezonun ilk tur seçimi Kyle Fuller ve Alan Ball aynı lezzeti bırakmıyorlar ki izleyenin gözünde…
Her neyse, daha ikinci yarı var üstelik Bears hücumu ile başlıyor, Cutler belki az gösterdiği, genelde saklamayı sevdiği, bu nedenle de efsane olduğuna giderek inandığım yeteneklerinden bir nebze gösterir! Ah işte gösterdi bile, ikinci yarının hemen başında rakibin kucağına topu atıp bir de müdahale etmeye çalışırken sakatlandı, klasik Cutler. Shameless’da ailenin sıyrık çocuğu Carl boşuna “Cutler Sucks” t-shirt’ü giymiyor demek ki. “Altın çocuk” nitelendirmelerini de her defasında boşuna çıkarmayı başaran Jimmy Clausen oyunda ancak hazırlıksız yakalanan bu arkadaş da rakibe topu yolluyor! Defans mı? Söz etmeyelim lütfen, ilk çeyrekte, yani bir şekilde Cardinals’ın da maçı bırakmadığı yerlerde çeyrek başına 14 sayı yiyor Bears defansı, ne denebilir ki? Tabloya kalbi elveren ve hala tribündeki yerlerini koruyan seyirciler de birkaç ıslıkla durumu protesto ediyor ancak fayda yok…
Oyun Sonu Değerlendirmeler
Deneyimli yönetmen John Fox, takımda “gerçekten isteyenin, ter dökenin” forma giyeceğini açıklamış. 1- Zaten öyle olmamalı mı? 2- Bu oyuncuların yerine kimi koyacaksın ki zaten, öyle bir kadro yapın yok. 3- Bari söz ettiğin çaylaklar, arka planda kalmış oyuncular olsun ki sen de kurtluğunu gösteriver, iyi bir motivatör olarak bilirdik seni ancak zerre görmedik Bears kadrosunda güdülenmeyi.
Taraftar ise, muhtemelen şimdiden 2016’da da Chicago’da yapılacak draft için oyuncu kovalamaya, birinci sıra hayalleri kurmaya, franchise’ı değiştirebilecek QB için fanteziler geliştirmeye başlamış olabilir.
Fazla dram var bu işlerde, siz sezondan keyif almaya bakın bir yandan, bir sonraki yazıda görüşmek üzere NFLTR.com okuyucuları…