Ne yazık ki sezonun yedi haftası geride kalmışken San Diego’da meşaleler şampiyonluk için değil, şehirde koçların kellesini almak için toplanan öfkeli kalabalığın ellerinde yanıyor… Chargers ezeli rakibi (ve ebedi dostu????) Raiders’a sezonun kurtarılması için kesinlikle kazanması gereken maçta rezil oldu ve 2-5’e düştü. Açıkçası (fark etmişsinizdir) insanın yazası gelmiyor bu durumlarda. Bilmiyorum, belki de asıl nedeni Amerika’ya üniversite başvurusu yaptığım süreçte zamanım olmadığı içindir ama siz sitem olarak da görebilirsiniz bunu, hadi öyle diyelim.
Nereden başlamam gerektiği konusunda hiçbir fikrim yok çünkü normalde iyi performanslardan başlarım, zevkli olan azıcık kötü oynayan kişileri yere vurma kısmını da sona saklarım ama herkes rezalet oynayıp Raiders’dan evinizde 30 sayı fark (maç sonunu boşverin, ikinci yarı tamamen junk time’dı) yediğinizde insanları yazınızda yere vurmaktan çok Chargers Park’a gidip Mike McCoy’a ve Frank Reich’a saldırmak istiyorsunuz. Bu arada maçta kapatmadan önce kalbimin kaldırdığı ilk 20-30 dakikada yaklaşık 17 kez “Hayvan gibi şi yapıyosunuz yaw” diye bağırdım, ki o videoyu izlemeyeli aylar oldu. Böyle bir mağlubiyette insan beyninin en derinlerindeki mutlu anlara ulaşmaya çalışıyor anladığım kadarıyla…
Dediğim gibi, maçın başında vasat performans sergileyen tek bir oyuncu yoktu. Offensive line pas için 1 saniye bile veremedi Rivers’a, ki bu da attığı 2 interception’dan (ikiside neredeyse pick-6 oluyordu) ve genel olarak ofansın hiçbir yerde etkili olamamasından belliydi. Zaten koşu oyunu diye bir şey yok elimizde, ondan hiç bahsetmiyorum bile. Frank Reich elinde bu kadar fazla silah varken nasıl bu kadar başarısız olabiliyor gerçekten anlamak güç. Tamam, McCoy aşırı konservatif olabilir, belki defans Pagano yönetiminde çok yumuşak, önemli anlarda sahneye çıkan oyuncusu fazla yok, turnover üretemiyor, koşuyu durduramıyor, ligde 30. sırada istatistiklere göre, hep sakat, cornerback’lerinden birisi 97 yaşında gibi oynuyor ve sürekli üstünden atılan uzun toplara izin veriyor, all-star FS’si takımla alakasız gelecek yıl kazanacağı parayı düşünüyor, diğer safetylerinden birisi her maç sakatlanıyor sürekli fedai gibi kafa üstü bir yerlere atladığı için ama genede… durun biraz soluklanayım.
Gene de Frank Reich’ın elinde Antonio Gates, Keenan Allen, Stevie Johnson, Malcom Floyd, Ladarius Green, Danny Woodhead ve bu yılın first round seçimi var. En önemlisi topu bunlara Rivers dağıtıyor. Tamam, belki offensive line’ın %75’i sürekli sakat, oynayamıyor ve geri kalanı sakat sakat oynuyor ama genede iyi bir koordinatör bu silahları kullanmayı bilmeli. Eğer sahada Woodhead varsa pas, Melvin Gordon varsa center’ın arkasından draw veya inside zone. Bu kadar tahmin edilebilir olmamalı. Rivers topu her maç 60 kez atıp MVP stili oyunu devam ettiremez, ki ettiremiyor. Bir maç iyi, bir maç kötü ama o ne yapsın. Her zaman elinden gelenin fazlasını yapmaya çalışıyor, o da bazen takıma zarar veriyor (INTERCEPTION).
Diğer tarafta istatistik yorumlayan sitelerde bir oyuncu var ki yorumlanamıyor çünkü iki maçtır istatistiği yok. Oynamadığından değil, hatta her snap’i oynuyor neredeyse ama Melvin Ingram beklenen çıkışı yapamayacak. Yarım tackle bile yapamamış, böyle defansif oyuncu mu olur. Giants’ın bir tane koşucusunun bile bir tackle’ı var ya, ayıptır.
Bu hafta da rakip bizden bile kötü performans gösteren Ravens. Ancak onlar sürekli sahadan silinmek yerine tek farklı maçları kaybetmeyi seviyor. Bu hafta onlar da buna bir son verip bize fark atarsa şaşırmam. Halbuki bundan birkaç hafta önce aşırı umutluydum. Anladığım bir şey var, takım McCoy ve adamlarına sırtını dönmüş, artık köklü bir değişim şart. Bu yıl yüksek bir seçim hakkı kazanıp seneye yeni bir koçla (Hue Jackson, merhaba) yeniden başlamak mantıklı geliyor, gene bir 8-8 veya 9-7 ile playoffları kaçırırsak bu vasat çizgi devam edecek, McCoy kovulmayacak gibi. Bilmiyorum, belki de pek sağlıklı düşünmüyorum, Ravens maçından sonra bakmak lazım. Okuldaki tempomdan dolayı biraz yazıları boşladım, umarım sizde Chargers soyunma odası gibi bana sırtınızı dönmezsiniz, kalın sağlıcakla.