Tüm NFLTR ailesine merhabalar! Geride bıraktığımız sezonda en çok dikkat çeken fantezi running back’lerini değerlendirdiğim yazının devamına hoş geldiniz. Yazının ilk parçasına 18’den 11’e kadar olan kısmı beraber incelemiştik, fakat artık sahne ağır topların… Haftadan haftaya, draft edenleri performansıyla mutlu eden, tüm fantezideki en önemli pozisyonun yıldızları…
12 takımlı liglerde ilk turdan draft edilen isimlerin çoğunun hayal kırıklığı yarattığı bu sezonda, beklentileri karşılayan ve aşan yeni oyuncular çıktı karşımıza. Hazırsanız ilk geçtiğimiz yazıda kaldığımız yerden devam edelim.
10- A.J. Dillon – Green Bay Packers (RB22):
Sene başında Jamaal Williams ayrıldıktan sonra herkes Aaron Jones’un tüm yükü alacağını tahmin ediyordu ve çoğu draft’ta Jones ilk 10 sıra içerisinden draft edildi. Fakat A.J. Dillon’ın gösterdiği performans ile bu denge tamamen değişti. Dillon bu sezon Jones’tan daha fazla top taşıdı. Sezon sonunda geldiğimiz noktada ise benim gibi Packers sevdalılarının “size söylemiştim” dediğini duyar gibiyim. Quadfather…
İlk üç haftayı dışarıda bırakırsak sezon RB14 olarak bitiren Dillon, bu süreçte 685 yard koşmayı başardı. Tüm sezonda ise 187 top taşıma ve 803 yard koşan Dillon değerli bir “handcuff” tan çok daha fazlası olduğunu gösterdi. Pas oyununda da Aaron Jones kadar etkili olmasa da 34 pas yakalamayı başardı. Üç hafta 20 Full-PPR puanını geçmeyi başaran Dillon için en büyük eksi çok fazla “bust” olduğu maç olmasıydı.
Fizik olarak devasa quadları ve gülle gibi vücut yapısıyla tacklelar arasında koşmak için Aaron Jones’tan daha iyi bir opsiyon Dillon. Jones ise Cordarrell Patterson’ı saymazsak bu yıl en çok receiving puanı kazanan running backti. Bu şekilde bakarsak ikisinin de farklı özellikleri olduğu ve aynı ekosistemde varolabilecekleri görülüyor. Kritik maçlarda Davante ve Jones, Aaron Rodgers’ın yegane pas hedefleri olmaya devam ediyor hala. Bu nedenle Jones hala Green Bay için değerli bir parça olacak. Fakat “ground game” olarak yükün daha da fazla Dillon tarafına kaymasını bekliyorum. Sezon ortasında da bunu kendi gözlerimizle gördük. Washington maçındaki felaket performansından sonra düzenli olarak en çok koşu yükünü sırtlayan oyuncuydu Dillon. Sahada diğer formasyonlarla da kalmasını sağlayacak kadar iyi pas blocker.
Gelecek sezon ilk 25 RB arasında seçileceğini düşündüğüm Dillon, draft edileceği yere göre bana kalırsa takım arkadaşı Aaron Jones’tan daha iyi bir “draft value” ya sahip olacak. Tabi bütün bunlar Rodgers’ın Packers ile yola devam etmesiyle beraber mümkün. Aksi halde ikisinin de draft tahtasında birkaç sıra kaybedeceğini şimdiden söyleyebiliriz.
9- Sony Michael/Darrell Henderson Jr. – Los Angeles Rams (RB33 – RB26):
Bu iki ismi beraber incelememim sebebi ikisinin de vasat running back’ler olduğunu düşünmeme rağmen bulundukları takım özelinde çok değerli olmaları. Los Angeles Rams RB’i olmanın tüm fantezideki en değerli rol olduğunu düşünüyorum. Bu oyuncuların da bu rolden bağımsız herhangi bir değer ortaya koymadığını düşündüğüm için buna karar verdim. Sezon içerisinde Henderson’un sakatlandığı, Michael’in maç kaçırdığı bölümler oldu ve neredeyse eşit bir süreyle bölüştüler rollerini. Fakat asıl ilginç olan ise hangisi oynarsa oynasın karşımıza şöyle bir istatistik çıkıyor; o hafta Rams’in birinci olan RB performanslarını yapanın kim olduğundan bağımsız olarak bir araya getirdim sizin için. Kısacası Michael veya Henderson’dan hangisi daha iyiyse veya sakat değilse onun performansını aldım. 16 haftada toplam 252,4 Full-PPR puanı getiren bir pozisyon çıktı karşıma. Sezonda sıraya koymak istersek bunu tek bir running back’te birleştirseydik RB6 olarak sezonu bitirmiş olacaktı.
Sony Michael, New England’dan beri bildiğimiz bir oyuncu, geçen yılki performansı ile Henderson da öyle. Kişisel görüşüme göre ikisi de ligdeki en iyi 30 RB’den biri değil. Super Bowl’da hala sakatlığında kurtulamamış Cam Akers’a tüm işlerini kaybetmeleri de sanırım buna kanıt olabilir. Buna rağmen oynadıkları ecosistem gereği ikisini “handcuff” olarak kullanmak sezon boyunca çok verimli bir strateji oldu.
Bu sebeplerden önümüzdeki sezonun fantezi draft’larında Cam Akers’ın ilk yedi sıra içerisinde gitmesini bekliyorum. Sakatlanmadan önceki dönemde de seçilen ilk 15 oyuncu olması düşünülüyordu zaten Akers’ın. Her ne kadar sahada çok kötü görünse de takımın onun bu haline bile güveniyor olması seneye göreceği koşu volümü için şimdiden bir işaret olabilir.
Michael ve Henderson için gayet zevkli bir sezondu ve sonunda Super Bowl ile mutlu sona ulaşmayı başardılar. Önümüzdeki sezon hangisi Rams kadrosunda olursa draftlarda yüksek değerli “handcuff”’lar olarak draft edileceklerdir.
8- Leonard Fournette – Tampa Bay Buccaneers (RB5):
Tampa Bay’in 2020 playoff yolculuğuna kadar back field’ı Ronald Jones ile paylaşan Fournette, playoff’larda gösterdiği performans ile 2021 sezonunda takımının tam zamanlı running back’i olmaya hak kazandı. Bu sezon ortalama RB33 olarak draft edilen Fournette için yaşı ve bulunduğu backfield itibariyle pek çok soru işareti vardı. Fakat 4. haftadan itibaren kaçırdığı son üç maça kadar hem koşu hem de pas oyununda etkili bir oyun ortaya koyan Fournette, tüm ligdeki RB3 olmayı başardı. Bu süre zarfında 156 denemede 720 yard koştu ve 57 pas yakalama ve 377 pas yardı kazanmayı başardı. Bu performansın yanında 10 toplam TD ile 4-15. Haftalar arasında 226.7 Full-PPR kazandırdı onu draft edenlere.
Sene başında playoff’lardaki performansının gelip geçici olduğunu düşündüğüm ve her zaman volüm bazlı verimsiz bir RB olduğunu düşündüğüm Fournette, bu sezon beni en çok şaşırtan oyunculardan biri oldu. Getirdiği puanların yanı sıra sağlıklı olduğu periyotta oynadığı 11 maçın beşinde RB#1 performansı veren Lenny bir maç hariç 10 Full-PPR puanının altına düşmedi. Tüm sezon en istikrarlı RB’lerden biriydi Fournette. Şu anda bile beklentilerinizi aşmış olan Fournette bu sezon endzone’a beş yard veya daha yakın olduğu bölgede tam 12 kere yere düşürüldü. Bu alanda tüm ligde ikinci sırada. Kaçırdığı maçlar ve bu endzone şanssızlığı olmasa ilk üç running back arasında sezonu bitirmesi çok muhtemeldi. Tampa Bay’e gelişinde hakkında söylenenleri düşünürsek karşısında duranların hepsine cevap niteliğinde bir sezonu geride bıraktı Leonard Fournette.
Brady’nin emekliliği sonra gelecek sezonu belirsiz olan Tampa Bay’in salary cap sebebiyle RB kadrosuyla sözleşme yenilemesini beklemiyorum açıkçası. Bana göre önümüzde draftta arka sıralardan Jerome Ford , Zamir White gibi isimleri almaya çalışmaları çok muhtemel. Önümüzdeki yıl nerelerden draft edileceğini tahmin edemediğim Fournette oynayacağı takım ve durumdan bağımsız olarak hala yüksek seviye performans verebileceğini tüm NFL’e göstermiş oldu.
7- Damien Harris – New England Patriots (RB18):
NFL’deki en iyi saf koşuculardan biri olan Damien Harris sene başında Rhamondre Stevenson’ın gelişiyle beraber draft için şüphe uyandıran oyunculardandı. Hatta sene başına geri dönecek olursak tüm New England hücumundan fantezi için değerli bir parça çıkması çok zor görünüyordu. Nitekim Damien Harris dışında hemen hemen hiçbir oyuncu da fantezi futbolu açısından beklentilerini karşılayamadı.
Bu sezon iki maç kaçıran Harris oynadığı maçlarda fantezi sezonu içerisinde toplam 892 yard koşu ve 14 TD ile oynadı. Kaçırdığı maçlar olmasaydı sezonu RB #1 kategorisinde bitireceğine dair hiçbir şüphem yok açıkçası. Rhamondre’nin getirdiği hype’a ve saha içinde daha çok yönlü görünmesine rağmen, beraber oynadıkları herhangi bir Patriots maçını izleyen herkes Harris’in oradaki asıl adam olduğunu görebilir. Sezon içerisindeki performansıyla ilgili olarak tek negatif nokta, yakın giden veya Patriot’sın pas atması gereken maçlarda performansı çok düştü Harris’in. Koşuyu durdaran iyi savunmalara karşı olan performansı ile geri kalan takımlara karşı olan çok farklıydı. Zaten sezon içerisindeki en kötü maçları, Tampa Bay, New Orleans ve Carolina gibi elit koşu savunmasına sahip takımlara karşı geldi. Pas oyunundaki eksikliği onu saha içinde çok değerli olsa da fantezi için ne yazık ki istikrarsız bir oyuncu yapıyor.
New England hücumunun dev bir makine olduğunu unutmamak gerekiyor, gelecek sezon bu sezon olduğu gibi pek çok farklı running back’in hücumlara dahil olduğunu tekrar göreceğiz. Fakat diğer takım arkadaşlarından onu ayrışıtıran bir özelliğe sahip Harris, o da goal line’daki başarısı. Goal Line’a geldiğinizde topu içiniz rahat verebileceğiniz en güvenilir running backlerden birisi tüm NFL’deki. Seneye Mac Jones’un doğal gelişimi ve bir iki adet daha pas tehdidinin takıma eklenmesiyle daha çok red zone hücum şansı bulabileceğini düşündüğüm Damien Harris, önümüzdeki sene takımıma gönül rahatlığıyla seçebileceğim bir oyuncu olacak.
Eski stil running back’leri çok sevmeme ve Damien Harris’i bu stildeki en iyi oyunculardan biri olarak görmemek rağmen, ne yazık ki fantezi oyununda pas yakalamadan istikrar sağlamak running back’ler için çok zor. Draft’larda RB26-34 civarında gitmesini beklediğim Harris bu sıralardan kesinlikle değerlendirmek istediğim bir oyuncu.
6- James Conner – Arizona Cardinals (RB8):
Tüm sezon nerede takılacak diye izlediğim Conner hepimizin şahit olduğu gibi hiç takılmadı. Son iki maçını kaçıran Conner oynadığı 15. Haftaya kadar tüm ligdeki RB6 olmayı başarmıştı. Açıkcası bu başarısındaki en büyük neden devasa TD miktarıydı tabiki de. Bu süreçte 700 yard gibi ortalama bir mesafe koşan Conner toplam 16 adet TD yapmayı başardı. İlk 2 haftayı dışarıda bırakırsak 8 puandan daha kötü hiçbir performansı olmadı ve oynadığı 14 maçın dördünde 20 Full-PPR puanından fazla getirdi. Bu sayede çıkıp size maç kazandırdığı günler de oldu Conner’ın.
Olayları olduktan sonra açıklamak çok basit elbette, ağustos ayına dönüp baktığımızda Conner genellikle uzak durulan bir oyuncuydu. Takım arkadaşı Chase Edmonds pas yeteneğine olan inanç nedeniyle RB25 olarak draft edilirken Conner için bu rakam RB35’ti. Ben de dahil çoğu kişi Edmonds’ın Kenyon Drake’in gidişiyle beraber daha çok hücumlara dahil olacağını bekliyordu. Fakat Edmonds yine bir miktar koşu volumü görse de gerekli pas yakalama rakamlarına ulaşamadı. Buradan sonra artık Meydan James Conner’a kalmıştı. Tıpkı Los Angeles Rams için söyledğimiz gibi, Cardinals hücumunda RB1 olmak çok değerli bir pozisyon. Geçen yıl Kenyon Drake’te de görebildiğimiz gibi bu hücum yüksek TD sayılarına çıkan running back’ler üretebiliyor. Sakatlık problemleri olsa da Drake’ten daha iyi bir oyuncu olduğunu düşündüğüm Conner için bu performans o kadar da absürt gelmiyor artık. Bunlara ekstra olarak sezonun son bölümünde pas oyununda da kıpırdanmaya başlamıştı Conner.
Duruma Cardinals için bakarsak sahada snaplerde Conner’ın olması Chase Edmonds’a göre çok daha rahat oldukları bir senaryoydu. Çünkü getirdiği istatistiklerin yanı sıra James Conner belki de tüm ligdeki en iyi pas bloklayan running back’i. Kyler Murray’nin de koşu yeteneğini ve uzayan oyunlardaki paslarını düşünürsek ikili arasında akışkan bir uyum olduğunu söyleyebiliriz. Üstelik bu sezon Kyler Murray’in takım arkadaşlarından çalması beklenen koşu TD’larını pek sık görmedik. Tüm ligde goal line’da en çok top taşıyan ikinci oyuncuydu Conner.
Geçtiğimiz dönem Conner’a neden bu kadar haksızlık etmişiz bilemiyorum. Sakatlıklar, Steelers, O-Line vs. derken draft’a gelirken tüm faturayı Conner’a kesmiş gibiydik. Halbuki 2018 sezonunu RB6 olarak bitirmeyi başaran James Conner’ın içinde bu potansiyelin yattığını biliyorduk. Gelecek sezon gerek Cardinals running back’i olması gerek gösterdiği performans itibariyle takımımda istediğim oyunculardan bir tanesi olacak.
Önümüzdeki sezon için yapılan sıralamalara şimdiden bakarken en anlam veremediğim oyuncu Conner olabilir. RB25-32 civarında gördüğüm Conner için bu sıralar çok komik geliyor bana. TD’ların sürdürülmesi zor bir istatistik olduğunu biliyorum fakat iki sezondur Cardinals running back’leri bunu düzenli olarak başarıyor. Potansiyelini bildiğimiz ve blok yeteneğiyle de sahada kalacağını düşündüğüm Conner için RB13-17 arası bir değer görüyorum açıkçası. Bu sezon draftlara gelirken dikkat edeceğim şeylerden birtanesi de görmediğim potansiyel yerine daha önce gördüklerimden daha çok ders çıkarmak olacak sanırım. İçinden ne çıkacağı belli olmayan J.K. Dobbins gibi yokuş aşağı giden Ezekiel Elliot gibi isimlerin yerine Conner’ı takımımda tercih ederim.
5- Javonte Williams – Denver Broncos (RB15):
Geçtiğimiz sezon adeta çöpe atılan Melvin Gordon bu sezon cidden harikalar yarattı ama benim dikkat çekmek istediğim isim çaylak Javonte Williams. 203 denemede 903 yard koşan Williams 43 pas yakalamayı da başardı ve 316 pas yardı kazandı. Vasat diyebileceğimiz tek istatistiği ise belkide toplam yedi TD yapmasıydı. Saha içerisinde gördüğüm açıkçası beni çok etkiledi. Tackle’ları bozuk para gibi harcaması, ani yön değiştirme yeteneği ve pas oyununda gösterdikleri onu ağzım açık izlememe sebep oldu açıkçası. Bu kadar az TD yapmasa bu sezonu bile RB#1 bitirebilirdi Javonte.
Bay haftasından sonraki süreçte son haftadaki kötü performansına kadar çok güzel bir performans sergileyen Javonte, tüm ligdeki RB2 olmayı başardı. Bütün bunları takımında kendisiyle aynı miktarda koşu şansı bulan Melvin Gordon ile birlikteyken yaptı. Fantezi açısından bu iki oyuncunun beraber barınabilmesinin asıl sebebi Broncos’un nerdeyse başka kimseyi koşturmayı denememiş olması. QB’lerini saymazsak geriyen kalan tüm oyuncular sadece 9 kez koşmayı denedi. NFL’deki en az oyuncuya dağılan koşu yüküydü bu aynı zamanda.
Denver özelinde, artık başkasının çöpü olarak alınan QB’lerden vazgeçip iyi bir oyun kurucuyla yola devam etmesi eldeki tüm asetlerin performansını arttıracaktır. Carolina’dan kuyruğunu kıstırıp yollanan Teddy Bridgewater ile ancak bu kadar oluyor maalesef. Ellerindeki receiver kadrosu bana kalırsa şu an için harcanıyor. Daha iyi bir pas oyunun Javonte ve koşu oyunu üzerindeki baskıyı azaltacağı aşikar.
Gelecek sezon Melvin Gordon’dan bir miktar daha yük çalacağını düşündüğüm Javonte gösterdiği performansla ilk 16 sıra içerisinden seçilmeyi hak ediyor. Hatta 12 takımlı ligler için geç ilk tur bile şaşırtıcı olmayacaktır. Bir miktar daha pas oyununa dahil olursa tebrikler Broncos, artık elinizde oyunun her alanında etkili bir “Üç down running back” var.
Melvin Gordon’ın ayrılması durumda ise, göreceğiniz hype’a hazırlıklı olmanızı öneririm. Elit seviye RB’ler gibi 330-380 defa topla buluştuğu bir senaryoda hangi pick’ten almak isterseniz alabilirsiniz sanırım. Bu senaryoda ilk sekiz sıradan seçilmesine kesin gözüyle baktığım Javonte henüz 21 yaşında ve bana kalırsa bu daha buz dağının görünen kısmı…
4- Joe Mixon – Cincinnati Bengals (RB4):
Geçtiğimiz sezondan gelirken Joe Mixon’a karşı bir draft nefreti vardı. Tüm NFL takipçileri ne kadar yetenekli bir RB olduğunun farkındalar ve 2020 draft’ında da buna yatırım yaptılar. Ama geçen sezon takımının onu IR’a atmaması sonucunda her hafta “questionable” görünen ve oynamayan bir Mixon vardı. Fakat burda oyuncunun ne suçu olduğunu anlayamamıştım. Sezona gelirken ADP’si RB13 olan Joe Mixon benim kendi listemde ise RB7 idi. Sakatlığının yanında O-Line sorunun sezona gelirken risk yarattığının farkındaydım fakat Bengals O-Line’nın koşu performansı pas korumalarına göre mükemmel ötesi. :) Çoğu running back için fantezi de volümden gerisi yalan kısmına gelecek olursak, Bernard’ın ayrılmasıyla beraber tek opsiyon olarak kalan Mixon, tam da fantezide isteyeceğiniz üç down sahada kalan, pas yakalayabilen, 25 yaşını geçmemiş ve iyi olma ihtimali bulunan bir hücumda oynayan yetenekli bir running back’ti. Yaptığınız yatırım karşılığını da size fazlasıyla ödedi Mixon.
Her şeyden önce sezon içerisinde direk çıkıp size maç alan performanslarını sık sık gördük. Oynadığı 16 maçın 7’sinde 24 Full-PPR puanından fazlasını getirmeyi başardı Mixon. Eksi olarak da dört maçta da 10 puanı geçemeyip bust oldu. Bu kadar düştüğü performanslarını görmesek RB2 olarak sezonu bitirmiş olurdu büyük ihtimalle ama oradan çok da uzakta değiliz. Bu sezonun flash ismi Jonathan Taylor’ın beş boom performansına (24+ Full-PPR) karşılık Mixon’ın yedi kez bu rakamlara ulaştığını gördük. Taylor’ın 53.4 puanlık saçmalık olan performansının gözümüzü boyamasına izin vermezsek, patlayıp size maç aldığı günlerin sayısı daha fazlaydı Joe Mixon’ın.
Mixon için değinmek istediğim bir diğer nokta ise Top 16 savunmaya karşı olan performansıyla dipdeki 16’ya karşı olan performansı hemen hemen aynıydı bu sezon. Koşuyu iyi savunan takımlara karşı da pas oyunuyla bir şekilde yolunu bulmayı Başardı Mixon. Steelers’a karşı (ligin en kötü koşu savunması) 28 defa da koştu, Ravens’a karşı 70 yard pas da yakaladı. Bengals olarak skorda geri veya ileri olsanız da Mixon’a ihtiyacınız olduğunu söylemek yanlış olmaz; bkz. Super Bowl…
Bu sezonu 292 denemede 1205 koşu yardı ve 42 denemede 314 pas yardı ile kapatan Mixon, 16 da TD yapmayı başardı. Bu sene Bengals’tan da gördüğümüz üzere seneye ilk 6-7 sıradan seçmemek için hiçbir neden yok Mixon’ı.
3- Austin Ekeler – Los Angeles Chargers (RB2):
Fantezi futbolunda running back olmak için doğmuş bir isim daha karşımızda. Büyük ihtimalle ligin en iyi pas oyununa sahip running back’i olan Ekeler aynı zamanda NFL seviyesi için bile inanılmaz bir atlet. Sezon başında bir röportajında workload’ı hakkında sorulan bir soruya “Koçun kararı” diyerek şüphe uyandırsa da inanılmaz bir yılı geride bıraktı. Performans anlamında sezonun en istikrarlı running back’iydi. Bir maç kaçırmasına rağmen 847 yard koşan Ekeler 612 yard da pas yakalamayı başardı. Tabii ki de fantezi sezonu içerisinde bulduğu 18 TD ona RB2 olma şerefini getirdi.
Aslında bakarsanız söylediği gibi takımının koşu denemelerinin yarısını bile yapmadı Ekeler. Fakat receiving oyunu sıradan checkdown RB’lerinden çok farklı. Pas yakalama başına 9.4 yard kazanmayı başardı Ekeler. Aldığı volümü de düşünecek olursak hem koşu da hem de pas oyununda çok verimli bir Ekeler izledik. Ayrıca Leonard Fournette için belirttiğimiz gibi goal line’dan beş yard içerisinde 10 kez düşürülmüştü bu sezon.
Oynadığı 15 maçın dokuzunu RB#1 olarak tamamlamayı başardı Ekeler. Bu sezon özelinde neredeyse her hafta farklı bir RB1 çıkması, gerek sakatlık gerek covid sebebiyle Ekeler gibi Taylor gibi isimlerin sürekli performansını daha da değerli kılıyor.
Önümüzdeki sezon Mike Williams’ın olası ayrılığından sonra iş yükü daha da artabilecek olan Ekeler için önümüzdeki sezon ilk beş sıradan seçilmesi sanırım kesin olacaktır. İşleyen ve gelişmekte olan bir hücumun çok önemli bir parçası olan Ekeler daha 26 yaşında ve verebilecek birkaç iyi yıla daha var gibi görünüyor bizlere.
2- Najee Harris – Pittsburgh Steelers (RB3):
Eric Dickerson, Edgerrin James ve LaDainian Tomlinson ile beraber tarihte çaylak yılında, sezonun topa dokunma (touches) lideri olan dörty oyuncudan biri olmayı başardı Najee. Listedeki isimler bize ne gibi bir canavarın geliyor olduğunun habercisi gibi adeta. Gördüğü workload’a karşın verimi üzerine olan şüpheye hiç girmeyeceğim. Rezalet bir o-line, kafasında emekliliğine gün sayan Big Ben, bunların hepsi tabiki de Najee’nin verimini aşağıya çeken unsurlar.
Tüm bunlara Najee fantezi sezonunda 366 kez topa dokundu (296/70) ve 10 TD’a imza attı. Takımına 1612 toplam yard kazandırmayı da başardı. Big Ben sağ olsun, checkdown’larıyla bizi bayılttığı maçlardan olan üçüncü hafta Bengals maçında tam 14 yakalayan Najee, bu alanda sezonun zirvesinde bulunuyor. Ligin ilk yarısında (W1-W9), ilk hafta maçları hariç her hafta RB#1 performansı gösteren Najee’nin istikrarı ilerleyen süreçte bir miktar geriye gitti maalesef. Buradan sonra sadece iki kez RB#1 olabilen Najee bu performanslardan birini fantezi Super Bowl haftasında vererek istikrarsız geçen dönemini unutturdu.
Bu sezon Big Ben o kadar kötüydü ki, emekli olmuş olması Najee Harris daha kötü olabilir. Eli Manning – Saquan ilişkisinde olduğu gibi çok fazla checkdown pası yakaladı bu sezon Najee. Yaşlı denebilecek bir çaylak olarak lige gelen Najee ilk sezonunda nasıl bir workload kaldırabileceğini gösterdi bile. Fakat takıma gelecek yeni QB ve diğer değişimler Najee’yi direk etkileyecek gibi. Tüm kariyerinde bundan daha fazla yük taşıdığını bile göremeyebiliriz. Fakat şimdiden üç down pas yakalayan elit sınıf running back’ler arasına girmiş olan Harris için hala gelişecek mesafe var. Daha düzgün bir O-Line arkasında bu kadar volüm görmese bile daha verim koşup aynı puanları getirebilir ve iyi bir hücumda artması muhtemel olan TD sayısı da cabası. Tek sorun eğer draft’tan bir QB ile ilerlemeyi düşünüyorsa Steelers, bu sezon için olmasa da ilerleyen yıllarda Najee ile aynı süre zarfında hareket etmediklerini görebiliriz.
Geçtiğimiz sezon ortalama olarak RB11 olarak draft edilen Najee Harris’in, önümüzdeki sezonda Taylor, Henry ve Ekeler’ın arkasından dördüncü olarak gitmesini bekliyorum. Her ne kadar henüz konuşmak için çok erken olsa da bu sezon gösterdikleri ve takımın ona yüklediği workload düşünülürse gelecek için çok düşünüp endişelenmemize gerek yok sanırım. Önümüzdeki sezon yine bir canavar olarak izleyeceğiz Najee Harris’i. Saquan’dan beri gördüğümüz en etkiliyi çaylak RB performansıydı, sonu benzemesin…
1- Jonathan Taylor – Indianapolis Colts (RB1):
Kalabalık runing back komitelerinden, içlerindeki yetenek ne olursa olsun uzak durma alışkanlığımızı bu yıl yıkan pek çok isim oldu fakat en önemlisi tabii ki de Taylor’dı. Geçtiğimiz sezonun ikinci yarısını bir anda parlayıp çok geçiren Taylor için hala bir takım şüpheler vardı off-season’da. Nyheim Hines’a kontrat vermişti ve eski RB1’ları olan Marlon Mack hala kadrolarındaydı. Fakat bu iki isim de elit isimler değil ve bu yıl Jonathan Taylor geçen sezon sonunun bir istisna olmadığını kanıtladı. Aslında ikinci ve üçüncü haftalardaki kötü performansından sonra off-season’daki şüpheler tekrar akla gelse de buradan gerisi tamamen show zamanıydı Taylor için.
Dördüncü haftadan itibaren maç başına 25.3 Full-PPR puanı getiren Taylor tüm sezonu 317 denemede 1,734 yard ve 37 pas yakalama ile 342 pas yardıyla tamamladı. Tam olarak 20 adet TD yaptı! Daha da korkutucu olanı bu sezon tüm NFL tarihinin bir sezondaki red zone koşu denemesi rekorunu kıran Taylor, goal line’a bei yard ve daha yakınında tam 18 kere düşürüldü. Koşu sayısına tabiki de bağlı fakat en yakın rakibinde yüzde 50 daha fazla. Yani daha bile fazla TD için çok fazla fırsatı vardı Taylor’ın. 20 TD yapmış bir adama şanssız diyeceğim hiç aklıma gelmezdi.
Üç haftadan sonra bust olduğu maç olmayan Taylor performans anlamında Ekeler’dan sonra en istikrarlı ikinci running back’ti. Ligin artık daha pas ağırlıklı olmasının da etkisiyle beraber 2015’ten beri gördüğümüz en zayıf RB1 performansıydı aslında Taylor’ınki. Fakat ilk turdaki running back’lerin sakatlık silsilesi ve süreklilik açısından kimsenin öne çıkmaması getirdiği puanlardan ziyade, onu takım yapınız için inanılmaz değerli kıldı tüm sezon.
Bütün bu yaptıklarını QB’si Carson Wentz’ken yapmış olması da ona olan saygımı arttırıyor. Sezona kötü girdiler bir ara inanılmaz bir seri yakaladılar ve son hafta playoff’a giremediler. Bu inişli çıkışlı dönemde bile tam 11 kez üst üste RB#1 hafta geçirmeyi başardı Taylor. 1,800 yard 18 TD’ı geçen beş RB’den biri olmayı başardı tüm NFL’deki. Oyunun nasıl koşudan uzaklaştığını ve Taylor’ın kolay puan kazandıracak kadar pas oyununda etkili olmamasına rağmen bu performansı, onun ne kadar dominant bir yıl geçirdiğini özetliyor. Saha içerisinde adete Madden’da kendinize bir running back yaratmışsınız gibiydi. Gelecek sezon daha da fazla pas yakalayacağını düşünüyorum her ne kadar sezonun son kısmında neredeyse tamamen bıraksalarda ona pas atmayı. Taylor’ın henüz 23 yaşında olduğunu unutmamak gerekiyor, gelişebileceği ve uzun yıllar performans verebileceği bir gelecek var önünde. Derrick Henry’nin inanılmaz başlangıcı sırasında biraz göz ardı kalsa da klasik tarzda diyebileceğimiz bir running back’in bu kadar başarılı olması benim için sevindirici… :)
Önümüzdeki sezon draft’larda birinci sıra için en büyük aday şuan için Jonathan Taylor. Günler geçtikçe QB’deki yük arttıkça 20 TD sayısının tekrar edilip edilemeyeceği sorgulanacaktır elbet. Fakat 1.01 için ondan daha iyi bir aday göremiyorum şu an için. Daha iyi bir QB ile volümü azalsa da bu 20 TD’nın arttığını bile görebiliriz. Red zone’da ne kadar etkili koştuğunu herkese gösterdi Taylor. Bu sezon Wentz’e rağmen onu seçen herkesi mutluluktan dört köşe etmeyi başardı.
Wentz demişken, takımınızda Wentz ve Taylor’ın bir arada olmasıyla, sezonu yedinci bitiren RB Fournette ve Brady olması arasında sadece üç puan fark vardı bu sene. RB1 ve RB7’a karşılık, QB3 ve QB15… Kalite olarak uçurum olan iki isim. Öte yandan draft edilen ilk 12 QB’den sadece birinin ilk 12 dışında sezonu bitirdiğini belirtelim. Bu kadar safların sıkılaştığı ve oyunun en önemli mevkisi olan QB’lerde asıl öne çıkanın ne olduğuna ve sürpiz isimleri de haftaya bırakalım…