Merhaba sevgili Amerikan Futbolu severler. Bu sitedeki son yazımda Buffalo Bills’in ne kadar iyi bir sezon geçirdiğinden ve taraftarın artık kendisini şampiyonluğa hazırladığından bahsetmiştim. Gerçekten de o yazının ardından takım normal sezonu 13-3 bitirdi ve kaybedilen üç maçın üçü de tek pozisyon ile kaybedildi. Bu üç maçtaki toplam puan farkı yalnızca sekiz idi. Şans biraz yanımızda olsa perfect season (yenilgisiz sezon) bile gelebilirdi, ne var ki normal sezondaki başarı sizi yalnızca playoff’a taşıyor ve asıl yapmamız gereken şeyler tam da burada başlıyor.
Normal şartlarda bu tür sezonların ardından oyuncuların kendilerine olan güveni, kazanılan iç saha avantajıyla taraftarın desteği, artık koltuk kaygısı gütmeyen koçların cesur taktikleri birleşir ve takım en az kendisi kadar iyi bir takım rast gelmedikçe playoff’ta da yoluna bir süre devam eder, gidebilirse Super Bowl’a kadar gider.
Ancak Buffalo Biills’e ne olduysa Super Wild Card turunda sahaya üçüncü quarterback’i ile çıkan Miami Dolphins karşısında ecel terleri döktü, sonra da geçtiğimiz Pazar günü oynanan Divisional Round maçında Cincinnati Bengals’e karşı sahadan silindi. Bu yazıda çöküşün nedenleri ile bundan sonra yapılması gerekenlere kendi penceremden bakacağım.
General menajer Brandon Beane bu göreve geldiğinden beri ligin en iyi GM’lerinden kabul ediliyor. Tüm ligde kendi draft seçimi olan en çok oyuncuyla oynayan GM konumunda. Free agency’de ise yalnızca bu offseason’da takıma kattığı Von Miller ve sezon içindeki Nyheim Hines hamleleri ortada. Carolina Panthers günlerinden beri arkadaşı olan head koç Sean McDermott ile aralarında güzel bir uyum var. Peki ya coaching kadrosunun geri kalanı ne alemde?
Savunma koordinatörü Leslie Frazier nasıl başarıyorsa son üç sezondur normal sezonun en iyi savunmalarından birini oluşturup playoff’ta dizginleri bırakıveriyor. Kendisine yöneltilen eleştirilerden biri oyuncuların performansını geliştiremediği yönünde. Zira 12. haftada sezonu kapatan yıldız defensive lineman Von Miller’ın yaptığı sekiz sack sayısına o haftadan beri hiçbir savunmacı ulaşamadı. Oysa kalanlardan Shaq Lawson, Greg Rousseau, Ed Oliver birinci tur; AJ Epenesa, Boogie Basham, Jordan Phillips ikinci tur seçimleri. Bunların hiçbiri Bengals maçında rakip gb Joe Burrow’a neredeyse dokunamadı bile…
Yine normal sezon boyunca parlayan secondary bu maçta öyle hatalar yaptı ki ilk touchdown pasında Ja’Marr Chase ve ikinci td pasında Hayden Hurts’e en az dört yard mesafede hiçbir savunmacı yoktu. Tatil günleri evlerinin arka bahçesinde arkadaşlarının veya eşlerinin attıkları pasları tutarken belki daha çok zorlandıkları bile olmuştur. İkinci çeyreğin bitimine 2:47 kala kendi 15. yardımızda “3 ve 4” oynayan rakibi şu şekilde karşılamak, geçen sezon Kansas City Chiefs’e karşı dramatik şekilde kaybedilen maçın meşhur son 13 saniyesini şu şekilde karşılamaktan hiç ders alınmadığını kanıtlıyordu. Bir yıl daha geri gidersek yine Chiefs’e karşı şöyle bir karemiz var…
Bana kalırsa Frasier’a teşekkür edip göndermenin zamanı geldi de geçiyor. Kendisinin yerine gönlümden geçen aday Dolphins eski Koçlarından Brian Flores.
Geçtiğimiz sezon New York Giants’a head koç olarak giden hücum koordinatörü Brian Daboll’un yerine QB koçu Ken Dorsey’i yükseltmiştik. Josh Allen’ın çok sevindiği bu terfi ile biz de umutlanmış, ama haftalar ilerledikçe Daboll’un rengarenk play call yelpazesi yerine eski siyah beyaz filmlere baktığımız hissine kapılmıştık. Hemen her maç 30 sayıyı geçince fazla çatlak ses yükselmedi ama biraz futbol bilgisi olan taraftar, running back’ler yerine koşu yardı liderinin Allen olmasında ve pas hücumunda geçen seneye kıyasla hemen hiç kullanılmayan slot receiver pozisyonu ile çok daha az kullanılan tight end pozisyonunun bir gün sorun çıkaracağını görüyordu.
Rakip savunmalarında artık ezberlediği şekilde skor olarak geri düştüğünde Dorsey’nin sarıldığı tek formül ilk hakta Josh Allen’ı koştur, ikinci hakta rb’lerden birini kullan ama offensive line koridor aç(a)masın ve üçüncü hakta Josh Allen, 30 küsür yarda pas atsın. Bengals maçında üçüncü çeyreğin bitimine 15 saniye kala “3 ve 2”de Gabe Davis’in düşürdüğü 40 küsür yardlık pas buna güzel bir örnek.
Toparlarsak Ken Dorsey’in muhafazakâr oyun planı Josh Allen üzerindeki yükü arttırıyor ve geçen seneye kıyasla artan top kayıpları da bunu doğruluyor. Benim Dorsey’in yerinde görmek istediğım isim Frank Reich idi. Philadelphia‘nın şampiyon olduğu sezon yaptıkları ortada üstelik kendisi eski bir Buffalo draft’ı ve taraftar onu daha ilk günden bağrına basacaktı (Bu sezon Vikings, Colts karşısından NFL tarihinin en büyük geri dönüşüne imza atmaktan önce bu rekor 1993 yılındaki Houston Oilers maçındaki 32 sayılık geri dönüş ile uzun yıllar kendisine aitti ve o tarihte kadroda yedek gb olarak bulunuyordu). Eagels’da bolca uyguladığı Philly special’ın Buffalo versiyonunu görmeyi çok istesem de Beane’nin son basın açıklaması Dorsey ile devam yönünde yorumlandı… (Reich bu yazı yazıldıktan sonra Carolina Panthers’ın head koçu oldu)
Umarım seneye doğru hamleler ile artık playoff’da havlu atan bir takım yerine vites arttıran bir takım kimliğine kavuşuruz…
Geçen gün taraftarlar forumlarında gördüm post içimi burktu: Bir taraftar, dedesi ile babasını hayatları boyunca Bills şampiyonluğu beklediğini, şimdi bekleme sırasının kendisine geldiğini yazmış. Ben de kendisini artık 90’lı yaşlarını süren efsanevi head koçumuz Marv Levy’nin en sevdiği alıntılardan bir bölüm ile moral verdim…
<<Fight on, my men Sir Andrew said
A little i’m hurt but not yet slain
I’ll just lie down and bleed a while
and then I will rise and fight again>>
<<Savaşa devam dedi Sir Andrew adamlarına
Biraz yaralandım ama ölmedim daha
Kanım akacak biraz yerde yaralı yatarken
Sonra kalkıp savaşmaya devam edeceğim ama>>