“Bir draft’ı değerlendirmek için üç yıl beklemek gerekir” derler. Biz de bu görüşe genelde katılırdık. Bu bakımdan Görkem Şahinoğlu ile birlikte 2017 yılında 2014 NFL Draftı’nı incelemiştik. Ancak o yazı üç yılın bir draft’ı değerlendirmek için yeterli olmadığını gözler önüne serdi. Derek Carr hakkında o günlerde yazdığımız olumlu yorumlar, yaşanan bir sürü olay sonrası bizi o kadar haksız çıkardı ki bu ayrı bir yazı konusu olur. Özetle, draft edildikten üç sezon sonra Derek Carr, pozisyonun en iyilerinden biri gibi gözükürken, draft edildikten beş yıl sonra işi pamuk ipliğine bağlı bir QB’ye dönüştü. İşte Derek Carr gibiler yüzünden biz de 2015 NFL Draftı’nı değerlendirmek için 2020 yılına kadar bekledik!
2015 NFL Draftı’nın üzerinden beş tam sezon geçti. İlk turda draft edilen oyuncuların bazıları takımlarından yeni kontratlarını aldı. Bazıları takımlarından gönderildi ve başka takımlarda yeni şanslar aramaya başladı. Bazıları ise ilk turlara hiç layık olamayıp, silinip gitti. Kimisi draft edilmeye bile değmezdi. Arka turlar ise yine sürprizlerini yarattı. Kimileri şampiyonluk yaşayan takımların önemli parçaları oldu, kimileri yıldız. Draft edilmeyip ismini duyuran oyuncular da her zamanki gibi oldu. İşte acısıyla, tatlısıyla, umutlandırıp üzeniyle, sürpriz yapıp sevindireniyle 2015 NFL Draftı’na bir bakış…
1) Tampa Bay Buccaneers – Jameis Winston, QB, Florida State
Jameis Winston için draft döneminde lige en hazır QB hazır deniyordu. İlk sezonunda ligi domine etmese de izleyenlere umut vermişti yine de lige pek hazır değil gibiydi. Draft edilişinin üzerinden beş yıl geçti ancak kendisi halen lige hazır hale gelemedi. İnişli çıkışlı, formayı kaptırmalı, geri almaları yılların ardından geçen sezon 5,109 yard pas atıp lig lideri oldu. Ancak 33 TD pasının yanına 30 interception ekleyerek alay konusu olmayı da başardı. Altı defa pick-six atarak rakiplerine doğrudan 36 sayı sağladı. 2020 yılının Şubat ayında Tom Brady, Tampa Bay’e gelince, Winston da New Orleans Saints’in yolunu tuttu. Nereden nereyee… Şimdi Taysom Hill ile Saints’in ikinci yedeği olmak için mücadele edecek. (Kaan Özaydın)
2) Tennessee Titans – Marcus Mariota, QB, Oregon
2012 sınıfını bir kenara ayırırsak Winston ve Mariota son 10 yıl içinde en heyecan verici quarterback potansiyelleri olarak lige gelmişlerdi, buna 2016 ve 2018 sınıfları da dahil. Ancak beş yıl sonra gelinen nokta çok büyük bir hayal kırıklığı. Mariota, ilk kariyer maçında 158.3 olan perfect passer rating’e ulaşıp ve bunu dört touchdown pası atarak yapıp, iki alanda da NFL rekorunu elinde bulunduran bir oyuncu olarak kariyerine beklentiler doğrusunda başlamıştı. Ne yazık ki ligdeki üçüncü sezonunun sonlarında yaşadığı fibula kırığı sakatlığının ardından kariyeri büyük bir hızla tepetaklak olmaya başladı. Devam eden sezonda playoff’larda boy gösterip, kendi kendine attığı touchdown pasıyla jeneriklik görüntülere imza atsa da bir daha asla eski haline dönüş yapamadı. Şimdilerde ise kağıt üzerinde Derek Carr’ın yedekliğini yapmak üzere Las Vegas’ın yolunu tutmuş durumda. Ancak ligdeki en pahalı yedek QB kontratlarından birine sahip olması akıllara Jon Gruden’ın onun için farklı planları olabileceğini de getiriyor. Belki de Mariota için her şey bitmemiştir henüz. (Görkem Şahinoğlu)
3) Jacksonville Jaguars – Dante Fowler, DE, Florida
Draft edildikten neredeyse bir hafta sonra çapraz bağlarını koparan Dante Fowler, hiçbir zaman üçüncü sıra potansiyelini ortaya koyamasa da 2018 sezonunun ortasında Los Angeles Rams’e takas edilince, kendisini buldu. Outside linebacker pozisyonuna kaydırılan oyuncu Sean McVay ve Wade Phillips ile yeniden yapılanan Los Angeles Rams’in savunmadaki önemli parçalarından biri oldu, Super Bowl oynadı. Bu off-season’da Falcons’tan üç yıllığına 48 milyon dolar aldı. (K.Ö.)
4) Oakland Raiders – Amari Cooper, WR, Alabama
Amari Cooper de bu sınıfın çoğunda olduğu gibi başladığı takım ile devam etmeyen oyuncular arasında. Alabama’da Julio Jones’un rekorlarını birer birer kırdıktan sonra NFL’de de büyük bir yıldız olması bekleniyordu. Oakland Raiders ile iyi sezonlar yaşamış olsa da devamlılık problemi nedeniyle beklenen yıldıza bir türlü dönüşemedi ve Jon Gruden’ın takımın başına gelmesiyle birlikte başlattığı temizlik operasyonundan payını alarak Dallas Cowboys’un yolunu tuttu. Cowboys’taki ilk sezonunda oldukça başarılı oldu ancak Cowboys’un onun için harcadığı birinci tur hakkı ve öyle olmamasına rağmen ödediği üst sınıf receiver kontratının hakkını vermesi çok kolay olmayacak. (G.Ş.)
5) Washington Redskins – Brandon Scherff, OT, Iowa
Bir guard’a göre yüksek bir sıradan seçilen Scherff, beş sezonluk kariyerinin üçünde Pro Bowl olmayı başardı ve bu sezon Redskins tarafından franchise tag ile takımda tutuldu. Scherff sağ guard olarak elinden geleni yapsa da Redskins’in halen ligin en kötü line’larından birine sahip olmasının önüne geçemiyor. (K.Ö.)
6) New York Jets – Leonard Williams, DE, USC
Winston ve Mariota’nın ardından sınıfın en iyi oyuncusu olarak çoğu kişi Leonard Williams’ı işaret ediyordu hatta en iyi oyuncu olduğunu düşünenlerin sayısı da az değildi. Ancak geldiğimiz noktada Williams’ın bu potansiyeline ulaştığını söylemek mümkün değil. Jets ile ilk iki sezonunda oldukça başarılı olsa da sonraki sezonlarda serbest düşüşe geçti ve geçtiğimiz sezon New York’un diğer takımı Giants’a takas oldu. Giants, yarım sezonluk performansından memnun olmuş olacak ki önümüzdeki sene için franchise tag kullanarak Williams’ı takımda tuttular. Şimdiye kadar bust olduğunu söyleyebiliriz ancak işleri tersine çevirecek yeteneğe hala sahip ve henüz 25 yaşında. (G.Ş.)
7) Chicago Bears – Kevin White, WR, West Virginia
Kevin White belki de tüm draft’ın en büyük bust’ı oldu. 2015 ve 2016 sezonlarında sol ayağından geçirdiği sakatlıklar yüzünden sadece dört maça çıkabildi ve bu maçlarda da pek varlık gösteremedi. Tam iyileşti denilirken 2017 sezonunun ilk maçında sol omzunu kırdı. 2018 sezonunda sağlıklıydı sadece dokuz maça çıktı. Patriots maçında tuttuğu ama touchdown’a çeviremediği 54 yardlık hail mary pas, yedinci sıra seçimi Kevin White’ın tek kariyer highlight’ı oldu. 2019 sezonu için Cardinals ile anlaşmıştı ama sezon başlamadan takımdan kesildi. Şu an takımsız. (K.Ö.)
8) Atlanta Falcons – Vic Beasley, OLB, Clemson
Beasley, bu sıraya kadar gelen isimler arasında en başarılı isim desek yanılmış olmayız ancak yine de bu, Falcons’ta devam etmesini sağlayamadı. 15.5 sack ile lig lideri olduğu 2016 sezonu açık ara kariyerinin en iyi sezonu. Aynı sezon hem Pro Bowl hem de All Pro seçilen Beasley, takımıyla birlikte Super Bowl’a kadar çıktıysa bile kupayı kazanma başarısını gösteremedi. Bu sezonun ardından bir daha çift hanelere çıkamayan Beasley’nin sözleşmesi Falcons tarafından uzatılmadı ve o da önümüzdeki sezon için Titans ile anlaştı. (G.Ş.)
9) New York Giants – Ereck Flowers, OT, Miami
İlk 10’dan seçilen ilk left tackle olan Ereck Flowers, çok kötü sezonlar geçirip, sürekli eleştirilerin odağı olsa da üç sezon boyunca Giants offensive line’ının değişmez ismi oldu. Sonra Eli Manning neden kötü… Flowers, Nate Solder gelince sağ tackle’a kaydırıldı orada da tutunamayınca takas edilmeye çalışıldı. Alıcı bulamayınca sezon ortasında takımdan kesildi. Jacksonville Jaguars’ta sezonu left tackle olarak tamamladı. Ertesi yıl Washington Redskins’te left guard olarak oynadı. Flowers için her şey kötü giderken, iki ay önce Miami Dolphins kendisine üç yıllık 30 milyon dolar verdi! (K.Ö.)
10) St. Louis Rams – Todd Gurley, RB, Georgia
Çok da uzun olmayan bir zaman önce ligin en iyi running back’i olarak gösterilen Gurley, şimdilerde herkesin kariyeri bitti gözüyle baktığı bir oyuncuya dönüşmüş durumda. Draft’a girdiği sezon Georgia’da ACL sakatlığı yaşayan Gurley’nin NFL’de ne kadar dayanıklılık göstereceği zamanın en büyük tartışmalarından birisiydi. Ancak Gurley, çaylak sezonundan itibaren gösterdiği güçlü performanslar sayesinde sadece draft sırasının hakkını vermekle kalmadı running back pozisyonunun yeniden değer kazanmasına en çok katkı yapan isimlerden birisi oldu. 2017’de Sean McVay’in takımın başına geçmesiyle birlikte Gurley, MVP kalibresinde bir sezon geçirerek yılın en iyi hücum oyuncusu seçildi ve devam eden sezonda da Rams’in Super Bowl oynamasında en önemli paya sahip isimlerden birisiydi. Ancak Super Bowl’a giden yolda her geçen maçta Gurley’nin kullanım oranı esrarengiz bir biçimde azalmaya başlayınca dizlerinin sağlığı konusunda şüpheler oluşmaya başladı. Geçtiğimiz sezon ise bu şüpheler doğrulandı ve Gurley’nin takımdaki rolü büyük oranda düştü. Rams ile 60 milyonluk zamanın rekor RB kontratını imzalamasından yalnızca iki sezon sonra ise serbest bırakıldı. Bakalım Falcons’la eski günlerine dönebilecek mi? (G.Ş.)
11) Minnesota Vikings – Trae Waynes, CB, Michigan State
Draft’ta seçilen ilk cornerback olan Trae Waynes, beklentileri karşıladı pek karşılayamadı. Waynes, ilk sezonunda sadece bir maça ilk 11’de başlayıp neredeyse hiç kullanılmadı. Vikings’in çaylaklara karşı benzer yaklaşımını Waynes’ten sonra da gördük ancak işler ikinci yılında da pek değişmedi. Yavaştan ilk 11’e yerleşmeye başlayan oyunca ancak 2017 sezonunda tam zamanlı starter olabildi. Takip eden üç sezonda istikrarlı performanslar çizse de draft edildiği yere göre adını NFL’in en iyi cornerback’leri arasına sokmadı. Bu off-season’da Cincinnati Bengals üç yıllık 42 milyon dolarlık bir kontrat ile sanki kendisine ederinden fazla bir para verdi… (K.Ö.)
12) Cleveland Browns – Danny Shelton, NT, Washington
Bu sınıfın hayal kırıklığı yaratan isimlerinden bir başkası da şu sıralar ligde üçüncü takımının formasını giymeye hazırlanan Danny Shelton. İlk bakışta klasik bir Browns seçimi gibi görünse de kolejde çok büyük bir potansiyele sahipti ve belki de kariyerine daha stabil bir takımda başlamış olsa kendisine farklı bir kariyer çizebilirdi. Browns sonrası Patriots macerası da kısa süren oyuncu önümüzdeki sezon Lions formasıyla kariyerini yükselişe geçirmeye çalışacak. (G.Ş.)
13) New Orleans Saints – Andrus Peat, OT, Stanford
Sanki bütün skilled position’lar Görkem’e gitmiş de offensive line’ları yazma görevini ben üstlenmişim gibi hissediyorum da neyse en azından Peat hayal kırıklığı yaratan bir oyuncu olmadı. Son yıllarda sakatlıklarla boğuşsa da New Orleans Saints’in sol guard pozisyonunu güvence altına alan Peat iki sezondur bu başarısını Pro Bowl’a giderek kutluyor. Sağlıklı kaldığı takdirde Mart ayında aldığı beş yıllık 57.5 milyon dolarlık kontratın hakkını verecektir. (K.Ö.)
14) Miami Dolphins – DeVante Parker, WR, Lousville
İşte bu öyle bir oyuncu ki Dolphins taraftarlarından çok fantasy football oyuncularını düş kırıklığına uğratmış olabilir. Ligdeki ikinci sezonundan itibaren her sene en büyük patlama yapması beklenen oyuncu DeVante Parker’dan başkası değildi. Draft edildiği andan itibaren sakatlıklar ve kötü quarterback oyunları nedeniyle potansiyelini bir türlü sahaya yansıtamayan oyuncu en nihayetinde geçtiğimiz sezon 1,000 yardlık sezon geçirerek beklenen patlamayı yaptı. Dolphins’le sözleşmesini dört yıl daha uzatan Parker, yeni quarterback’i Tua Tagovailoa ile birlikte performansını geçtiğimiz sezonun üstüne çekmeye çalışacak. (G.Ş.)
15) San Diego Chargers – Melvin Gordon, RB, Wisconsin
Melvin Gordon, ismini draft’tan iki sene önce NFL çevrelerine duyurmaya başlamış bir isimdi. NFL’e girişi ise dönemin Chargers koçu Mike McCoy’un garip tercihleri sebebiyle oldukça yavaş oldu. Chargers’ın inatla kritik anlarda, third down’larda ve redzone’da Gordon yerine Danny Woodhead’i (!) kullandığı 2015 sezonu boyunca Gordon touchdown dahi yapamamıştı. Düşünün ki bu aynı adam bir önceki sezon NCAA’de 29 touchdown koşusuna imza atmıştı. Büyük bir hayal kırıklığı olan çaylak sezonu sonrası work horse olarak kullanılmaya başlanan Gordon, sakatlıklarla da uğraştı ancak formda olduğunda ligin en iyi RB’lerinden biri olabileceğinin sinyallerini verdi. Onun için kırılma noktası ise geçtiğimiz sezon geldi. Büyük bir kontrat istediği için holdout’a giden ve dört maça çıkmayan oyuncu Austin Ekeler’in yükselen performansı harcanabilir gözüktü ve kontratı bitince takımda tutulmadı. İki yıllık 16 milyon dolara Denver Broncos’a imza atan Gordon, tekrardan kendisini kanıtlamaya çalışacak. (K.Ö.)
16) Houston Texans – Kevin Johnson, CB, Wake Forest
Bu kadar yüksek sıradan bir cornerback seçiyorsanız onun uzun yıllar starter olmasını beklersiniz ancak Kevin Johnson bu beklentiyi karşılamayı başaramayarak adının yanına “büst” kelimesinin yazılmasına neden oldu. İlk turda yapılan cornerback seçimleri her zaman büyük risk taşır çünkü seçim sırasının hakkını en zor veren pozisyonlardan birisidir. Johnson, Texans kariyerine umut verici bir başlangıç yapsa da zayıf fiziğinden dolayı korkulan oldu ve sürekli sakatlanan bir oyuncuya dönüştü. Geçtiğimiz sezon Bills ile sadece bir sezon kalan Johnson, önümüzdeki sezon ise Browns ile yine bir yıllığına anlaştı. (G.Ş.)
17) San Francisco 49ers – Arik Armstead, DT, Oregon
Yazının girişinde dediğimiz gibi bazen bir draft’ı değerlendirmek için üç yıl yeterli olmayabiliyor. Eğer bu yazıyı draft’ın üzerinden üç yıl geçtikten sonra yapsaydık Arik Armstead’e hiç düşünmeden “bust” diyebilirdik. Ancak Arsmtead kariyerinin dördüncü yılından itibaren öyle bir değişim gösterdi ki Super Bowl’a kadar yükselen 49ers’ın en önemli parçalarından biri oldu. DeForest Buckner ile birlikte ligin en korkutucu tackle-rusher ikilisinin bir parçası olan Armstead, Mart ayında 48.5 milyon doları garanti olmak üzere beş yıllık 85 milyon dolar değerinde bir kontrat aldı. Hal böyle olunca salary cap yüzünden takım Armstead’in partneri Buckner ile yollarını ayırmak zorunda kaldı. Armstead önümüzdeki yıllarda da Nick Bosa, Solomon Thomas ve çaylak Javon Kinlaw’dan oluşan 49ers ön dörtlüsüne liderlik etmeye devam edecek. (K.Ö.)
18) Kansas City Chiefs – Marcus Peters, CB, Washington
Kevin Johnson’ın aksine bazı cornerback’ler seçildiği sıranın hakkını veriyor ancak bu kez de farklı sorunlar ortaya çıkabiliyor. Marcus Peters’ın altı yıllık kariyerinde üç farklı takımın formasını giymiş olması tamamen farklı sebeplerden. Saha içinde yeteneği tartışılmayacak bir oyuncu olsa da saha dışında kontrol edilmesi bir hayli zor. Chiefs ile henüz çaylak sezonunda ligi interception lideri olarak bitiren Peters, sonraki iki sezonunda da beş interception altına hiç düşmedi. Ancak disiplinsiz davranışları ve koçlarla ettiği kavgalar yüzünden önce Rams’e oradan da Ravens’a takas oldu. Geçtiğimiz sezon Ravens formasıyla yeniden kendisini bulmuş gibi görünen Peters, kendisine hakim olmayı ve odaklanmayı başarabilirse ligin en iyilerinden olabilecek yeteneğe sahip. (G.Ş.)
19) Cleveland Browns – Cameron Erving, C, Florida State
Cameron Erving’in neden draft edildiğini o gün de anlamamıştık, bugün de anlayamıyoruz. Yine ilk turda birden fazla draft hakkı olan Cleveland Browns’ın yaptığı yanlış ve bir o kadar da garip seçimlerden biri. Hayır bunları Cameron Erving, bir hayal kırıklığı ve bir “bust” çıktığı için söylemiyorum. 2015 yılında da Cleveland’ın kadrosunda bir sürü eksiklik vardı ancak takım gitti ligin en iyi center’ı Alex Mack, kadrolarındayken Cameron Erving’i seçti. Sonra ne mi oldu? Alex Mack, 2015 sezonunu da Cleveland’da geçirip, önce Pro Bowl’a ardından Atlanta Falcons’a gitti. Erving, takip eden sezon center pozisyonunda denendi, olmadı ve beşinci tur (!) hakkı karşılığında Kansas City Chiefs’e gönderildi. Erving, Chiefs kariyerinde genelde yedekten geldi. Geçen sezon Eric Fisher’ın sakatlığı sonrası bir dönem left tackle olarak oynadı. Super Bowl’da bir snap sahaya girip, şampiyonluk yaşadı. Chiefs sezon sonunda onun beşinci yıl opsiyonunu kullandı ve Erving bir yıllığına Dallas Cowboys ile anlaştı. Kendisi de kariyerine Browns yerine daha düzgün işleyen bir organizasyonda başlamak isterdi. (K.Ö.)
20) Philadelphia Eagles – Nelson Agholor, WR, USC
Nelson Agholor’un draft zamanı bu kadar yüksek sıradan seçilmesi sürpriz olmuştu ancak o zamanlar takımın başında olan Chip Kelly’nin sistemine uyum sağlayacak bir oyuncu olarak görüldüğü için çok tepki görmemişti. Kariyerinin ilk iki sezonunda beklentileri karşılamaktan çok uzak performanslar gösteren Agholor, Alshon Jeffery’nin takıma katılmasının ardından slot receiver pozisyonuna geçti ve performansını ikiye katlayarak Eagles’ın Super Bowl kazanmasında pay sahibi oyunculardan birisi oldu. Ancak geçtiğimiz sezon Eagles’ın wide receiver lanetinden o da nasibini alarak beş maç kaçırdı. Oynadığı maçlarda da takımdaki eksiklere rağmen beklentiyi karşılayamayınca Eagles onu tutmama kararı aldı. Önümüzdeki sezon Raiders forması giyecek. (G.Ş.)
21) Cincinnati Bengals – Cedric Ogbuehi, OT, Texas A&M
Çaylak yılının başında geçirdiği sakatlık sonrası NFL’de bir türlü pozisyonunu bulamayan Ogbuehi, right tackle, left tackle derken 2018 yılında sağlıklı olmasına rağmen neredeyse hiç kullanılmayıp, sezon sonu takımdan kesildi. 2019 yılında Jacksonville Jaguars forması giyen oyuncu burada da ilk 11’e yerleşemeyip 2020 sezonu için bir yıllığına Seattle Seahawks ile anlaştı. Kendisini 2015 NFL Draftı’nın hayal kırıklıkları arasına rahatlıkla yazabiliriz. (K.Ö.)
22) Pittsburgh Steelers – Bud Dupree, OLB, Kentucky
2015 yılında Dupree’nin gözlem raporunda yazan en büyük eksisi devamlılığının olmayışıydı. Ancak geride kalan beş yıl bu endişenin yersiz olduğunu gösterdi. Sakatlık nedeniyle büyük kısmını kaçırdığı 2016 sezonu dahil belirli bir çizginin altına hiç düşmedi Dupree ve geçtiğimiz sezon kontrat yılının etkisiyle de çift haneli sack sayılarına çıkarak kariyerinin en iyi sezonunu yaşadı. Bu beklediği gibi kontrat almasına yetmemiş olsa bile franchise tag ile bir sene daha Steelers’ta kalmasını sağladı. T.J. Watt ile oluşturdukları ikili, ligin en değerli pass rush ikililerinden. (G.Ş.)
23) Denver Broncos – Shane Ray, DE/LB, Missouri
Draft öncesi daha yükseklerden beklenen Shane Ray’in bu sıralara kadar düşmesi Denver Broncos için büyük bir şans olarak nitelendirilmişti. İlk yılında bench’ten gelen Ray, Super Bowl’da Cam Newton’a fumble yaptırmayı başarmıştı. Ancak takip eden sezonlarda sakatlıklar yüzünden bir türlü potansiyelini sahaya yansıtamadı. 2019 sezonu öncesi Baltimore Ravens ile anlaşan Ray, sezon başlamadan takımdan kesilmişti. Bir buçuk yıldır kendisine yeni bir takım bulabilmiş değil. (K.Ö.)
24) Arizona Cardinals – D.J. Humphries, T, Florida
Özellikle ilk turda seçilen her oyuncunun bir an önce etki yapması beklenir ancak bazı oyuncuların olup biteni anlayabilmesi için sadece zamana ihtiyacı vardır. D.J. Humphries, bunun en güzel örneklerinden. Humphries’in NFL kariyeri beklentilerin çok uzağında, zor bir başlangıca sahne oldu. Çaylak sezonunda tek bir maçta bile aktif edilmeyen oyuncu depth chart’ta da üçüncü right tackle durumundaydı. İlk sezon sonrası herkes onun bust olduğundan eminken devam eden sezon önce starting right tackle sonra da starting left tackle oldu. Geçtiğimiz sezon sonunda Cardinals ile sözleşmesini üç yıl daha uzattı. (G.Ş.)
25) Carolina Panthers – Shaq Thompson, OLB, Washington
Shaquille Green Thompson, ligin sansasyonel yıldızlarından biri olmasa da draft edildiği günden beri Carolina Panthers savunmasının en güvenilir isimlerinden biri olmayı başardı. Her sezon performansının üstüne daha fazlasını koymayı başaran Thompson, yeni nesil hybrid linebacker/safety’lerden biri olarak geçtiğimiz yıl kariyer sezonunu yaşadı ve ödülünü dört yıllık 54.2 milyon dolarlık bir kontrat ile almayı başardı. Luke Kuechly’nin sürpriz emekliliğinden sonra savunmanın lideri olması bekleniyor. (K.Ö.)
26) Baltimore Ravens – Breshad Perriman, WR, Central Florida
Bu sınıfın ilk turdaki en büyük ıskası kesinlikle Ravens’ın yapmış olduğu bu seçimdi. Evet, Kevin White da buna dahil. White’ın ilk on sıra içinde seçilmesi zaten beklenen bir durumdu ancak Ravens burada bile bile lades dedi. Ortalama bir kolej kariyeri sonrası en iyi ihtimalle ikinci turda seçilmesi beklenen bir oyuncuyken UCF Pro Day’inde 40 yardı 4.30 saniye altında koşması sayesinde kendini bir anda ilk tur tartışması içinde buldu. Sadece üç yıl süren Ravens kariyeri kelimenin tam anlamıyla içler acısıydı. Çaylak yılını komple kaçıran Perriman, kalan iki sezonda da sadece dört kez starter olabildi. Beş günlük Redskins ve bir sezonluk Browns maceralarının ardından geçtiğimiz sezon takımdaki receiver’ların sakatlıklarının da etkisiyle Buccaneers’ta kariyerinin en iyi sezonunu yaşadı ve bu sayede kendine New York Jets’ten bir yıllık bir başka kontrat kaptı. (G.Ş.)
27) Dallas Cowboys – Byron Jones, CB, Connecticut
Dallas Cowboys yıllardır şampiyon olamıyor diye herkes Jerry Jones’u eleştiriyor ancak Jones dede draft yapmasını biliyor. Draft öncesi combine’da 3.73 metrelik uzun atlamasıyla resmi olamayan dünya rekorunu eline geçiren Jones, bu sayede kendisini ilk tura yükseltmeyi başarmıştı. Takip eden yıllarda ise sadece bir combine harikası olmadığını herkese gösterdi ve Cowboys secondary’sinin en iyisi olarak adını da ligin en iyi cornerback’leri arasına yazdırdı. Bu off-season’da Miami Dolphins’ten beş yıllığına 82 milyon dolarlık bir kontrat alarak, NFL’in en çok kazanan cornerback’i oldu! (K.Ö.)
28) Detroit Lions – Laken Tomlinson, G, Duke
Brandon Scherff’in tackle olarak sınıflandırıldığını düşündüğümüz zaman Laken Tomlinson, 2015 draft’ının en yüksek potansiyelli guard’ı olarak öne çıkıyordu. Lions ile bana göre başarılı geçen iki sezonun ardından neden 49ers’a takas edildiğini bugün bile hala anlayabilmiş değilim. 49ers forması altında da başarılı sayılabilecek sezonlar geçiren Tomlinson burada bir de Super Bowl oynama başarısı gösterdi. 49ers da ondan memnun olacak ki sözleşmesi üç yıl daha uzattı. (G.Ş.)
29) Indianapolis Colts – Phillip Dorsett, WR, Miami
Andrew Luck’a ihtiyacını duyduğu receiver desteğini vermek için ilk turdan seçilen Dorsett hiçbir zaman bir ilk turdan seçilen bir oyuncudan beklenenleri sahaya yansıtamadı. 2017 sezonunun başında Andrew Luck’ın sakatlığı sonrası QB’siz kalan Colts’un, Jacoby Brissett için New England Patriots’a gönderdiği isim oldu. Patriots’a giden her oyuncu gibi Super Bowl yüzüğünü aldı ancak hiçbir zaman bir takımın üç çubuk, dördüncü wide receiver’ı olmaktan öteye gidemedi. Yeni takımı Seattle Seahawks’ta da sezon başını 300-400 yard civarı pas tutmaya devam edecek gibi gözüküyor. (K.Ö.)
30) Green Bay Packers – Damarious Randall, S, Arizona State
Arizona State kariyeri boyunca komple bir defensive back olarak oynayan Randall’ın NFL’de hangi pozisyonda oynayacağı merak konusuydu. Green Bay’de geçen üç sezon boyunca Packers onu cornerback olarak kullandı. Bana kalırsa oldukça başarılı geçen bu üç sezona rağmen 2018 offseason’ında DeShone Kizer için sürpriz bir takasla Cleveland Bowns’ın yolunu tuttu. Burada ise tamamen safety olarak kullanılmaya başlandı ve nihai pozisyonunu elde etti. Browns’daki ilk sezonu Packers yıllarının devamı niteliğinde olsa da geçtiğimiz sezon oldukça kötü bir performans gösterdi ve Browns onu takımda tutmama kararı aldı. Önümüzdeki sezon Raiders ile kendisini tekrar kanıtlamak adına sahaya çıkacak. (G.Ş.)
31) New Orleans Saints – Stephone Anthony, ILB, Clemson
New Orleans Saints’i genelde başarılı draft seçimleriyle biliriz ancak 2015 yılında yapılmış bir hata. O yıllarda arka arkaya 7-9’luk sezonlar geçiren Saints, Jimmy Graham’ı Seahawks’a gönderip karşılığında center Max Unger’ı ve Seahawks’ın ilk tur seçimini almıştı. O ilk tur seçimi Stephone Anthony’e dönüştü. Anthony fena olmayan bir çaylak sezonu geçirdikten sonra ikinci yılında strong side linenbacker’a çevrildi ve kariyeri ondan sonra tepe taklak gitti. 2017 yılında beşinci tur seçim hakkı karşılığında Miami Dolphins’e gönderildi. İki sezon Miami’de yedek oturduktan sonra Falcons ve Jets ile deneme idmanlarına çıktı, ardından geçtiğimiz sezon Saints’e geri dönüp bir maça ilk 11’de başladı. Şu an takımsız. (K.Ö.)
32) New England Patriots – Malcom Brown, DT, Texas
Eski günlerini arayan Texas futbol programının son yıllarda çıkardığı en büyük potansiyellerden biri olsa da NFL’de bunun karşılığını tam olarak veremedi Brown. Eğer bundan 10-15 sene önce lige gelseydi çok büyük bir yıldız olabilirdi ancak artık pass rush yapamayan bir defensive tackle’ın rol oyuncusu olmaktan öteye gitmesi çok zor. Patriots ile iki şampiyonluk yaşayıp birini de finalde kaybeden Brown, geçtiğimiz sezon Patriots’ın beşinci yıl opsiyonunu kullanmaması sebebiyle boşta kalarak Saints’e imza atmıştı ve kariyerine hala burada devam ediyor. (G.Ş.)
Öne Çıkan Diğer Oyuncular
Landon Collins, S – New York Giants (2. Tur, 33. Sıra)
Landon Collins, 2015 draft’ının en büyük yıldızlarından biri oldu. Henüz ikinci sezonunda All-Pro olmayı başardı, üç sezon üst üste Pro Bowl’a gitmeyi başardı. Ligin en safety’lerinden biri olarak Giants savunmasının en önemli ismi olarak öne çıkmayı başardı. 2019 sezonunda ise altı yıllık 84 milyon dolarlık bir kontrat ile Giants’ın division rakibi Washington Redskins’e imza attı. Ron Rivera ve Jack Del Rio ile yeniden yapılanan Redskins’te savunmanın önemli parçlarından biri olmaya devam edecek. (K.Ö.)
T.J. Yeldon, RB – Jacksonville Jaguars (2. Tur, 36. Sıra)
Yeldon, çok üzüldüğüm oyuncuların başında geliyor. NCAA’in en güçlü running back ekollerinden birine sahip olan Alabama gibi bir okulda benim izlediğim en iyi RB performanslarından birini göstermişti ve NFL’de de önemli bir oyuncu olmasını bekliyordum. Ancak fiziksel olarak kendisini neredeyse hiç geliştirememesi sebebiyle beklenen oyuncuya bir türlü dönüşemedi. Jaguars’ta geçen dört yılın ardından geçtiğimiz sezon Bills’e imza attı ve kalabalık depth chart’ın diplerinde kayboldu. (G.Ş.)
Preston Smith, DE – Washington Redskins (2. Tur, 37. Sıra)
Son beş yılın tatsız tuzsuz ekiplerinden Washington Redskins’in en heyecan verici isimlerinden biriydi Preston Smith. Çaylak kontratı biter bitmez Redskins’ten kaçıp Green Bay Packers ile anlaştı. Packers’ın Preston Smith’e verdiği dört yıllık 52 milyon dolarlık kontrat Green Bay ekibinden pek görmediğimiz büyüklükte bir transferdi. Ancak Preston, soyadaşı Za’Darius ile Packers savunmasına seviye atlatıp, defansı yıllar sonra tekrar canlandırdı. (K.Ö.)
Dorial Green-Beckham, WR – Tennessee Titans (2. Tur, 40. Sıra)
Bu sıraya kadar yazdığımız oyuncuların hepsi bir şekilde ucundan kıyısından hala lige tutunmuş isimler ancak DGB için aynı şeyi maalesef söyleyemiyoruz. Maalesef diyorum çünkü burada gerçekten çöpe atılmış çok büyük bir potansiyelden bahsediyoruz. Lise kariyeri boyunca gerçek bir efsaneydi Green-Beckham. Tüm ülkenin en iyi lise oyuncusuna verilen Hall Trophy’yi bir wide reciever olarak kazandı ki bu hala ilk ve tek. Kolej seçimi ulusal kanallar tarafından canlı yayınlandı. Beklenti haliyle çok büyüktü fakat gülün bile dikeni olduğu gibi Green-Beckham’ın da muhteşem yeteneğine rağmen muhteşem bir disiplin sorunu vardı. Missouri’de daha freshman yılında başı yasalarla derde girmeye başladı. İkinci yılında SEC şampiyonluk maçına kadar çıkan Missouri’nin en büyük yıldızıydı ve çok da iyi oynuyordu ancak yine saha dışı sorunlar baş gösterdi ve takımdan atıldı. Oklahoma’ya transfer olmasına rağmen bir orada da hiç oynamadan draft’a girmeye karar verdi. Tüm kabarık sabıkalarına karşın ikinci turun üst kısmı gibi yüksek bir yerden draft da edildi. Ancak kafasını bir daha futbola asla veremedi ve Titans sonrası kısa da bir Eagles macerasının ardından lige veda etti. Üzdün DGB. (G.Ş.)
Devin Funchess, WR – Carolina Panthers (2. Tur, 41. Sıra)
Hemen önünden seçilen Dorial Green-Beckham’a göre Funchess çok iyi bir kariyer geçirdi ancak ikinci tur potansiyeline pek ulaşamadı. Dört yıl geçirdiği Carolina Panthers’ta son üç yılda kağıt üzerinde birinci receiver olsa da hiçbir zaman kendisi için “Bu adam oldu” diyemedik. 2019 sezonunda bir yıllığına 10 milyon dolara Indianapolis Colts ile anlaştı ve ilk maçta sakatlanarak sezonu kapattı. Bu off-season’da 1.2 milyon dolara Green Bay Packers’ın yolunu tuttu. Takım geniş 2020 draft sınıfından hiç receiver seçmediği için Funchess’tan beklentiler büyük. Artık Aaron Rodgers ile de 1,000 yardlık sezon geçiremezse kimseyle geçiremez… (K.Ö.)
Ameer Abdullah, RB – Detroit Lions (2. Tur, 54. Sıra)
Beklentileri karşılayamayan bir başka kolej yıldızı da Ameer Abdullah. Aslında onun vücut yapısı ve oyun tarzı nedeniyle NFL’e uyum sağlaması konusunda çekinceler vardı ancak kolejde bu kadar büyük bir yıldızın NFL’de başarısız olması insanı üzen bir durum. Nebraska tarihin en fazla yarda sahip ikinci oyuncusu olan Abdullah, kariyerinin ilk dört yılının tamamını Lions’ta esas adam olmaya çalışarak geçirdi ve her geçen sene ışığı biraz daha söndü. Geçtiğimiz sezon sürpriz bir şekilde Vikings kadrosunda kendisine yer buldu ve daha da ilginci Vikings onu bir sene daha takımda tutma kararı aldı. (G.Ş.)
Frank Clark, DE – Seattle Seahawks (2. Tur, 63. Sıra)
Seahawks’ın Legion of Boom savunmasına çaylak olarak katılan Frank Clark, üçüncü sezonundan sonra yavaş yavaş savunmanın liderlerinden biri olmaya başlamıştı ancak yıllar yılı salary cap’i şişen Seahawks’ın, yıldızlaşmaya başlayan defensive end’i tutacak gücü kalmamıştı. Off-season’da Frank Clark’ın ilk tur hakkı karşılığı Chiefs’e takas olması şok etkisi yaratmıştı. Herkes zaten hücumu çok güçlü olan Chiefs’in bu hamle ile savunmada da seviye atlayacağını düşünüyordu. Öyle de oldu. Chiefs, Clark’a 63.5 milyon doları garanti olmak üzere beş yıllık 105.5 milyon dolar verdi ve Super Bowl geldi. Clark özellikle playoff’larda gösterdiği performanslarla şampiyonlukta önemli rol oynadı. (K.Ö.)
Tyler Lockett, WR – Seattle Seahawks (3. Tur, 69. Sıra)
İşte seçildiği sıranın hakkını fazlasıyla veren bir oyuncu. İlk turda seçilen Kevin White, Breshad Perriman, Philip Dorsett gibi receiver’ları gördükten sonra Seahawks’ın Lockett gibi bir oyuncuyu üçüncü turdan seçmesinin ne kadar değerli olduğu bir kez daha anlaşılıyor. Hatta Lockett için Cooper’ın ardından bu sınıftan çıkan en iyi wide receiever iddiasında bulunulabilir. Seahawks ile geçirdiği beş sezon boyunca da istikrarını bozmayan Lockett, geçtiğimiz sezon ilk kez 1,000 yard barajını geçerek kariyer sezonu yaşadı ve Pro Bowl olmayı başardı. (G.Ş.)
Tevin Coleman, RB – Atlanta Falcons (3. Tur, 73. Sıra)
Dört yıl boyunca Atlanta Falcons’ta Devonta Freeman ile top paylaşan Tevin Coleman, zaman zaman Freeman olmasa belki de work horse olabileceğini gösterdi. 2017 yılının Şubat ayında Super Bowl kaybeden Atlanta Falcons’ta hücumun yıldızı olmasa da çok önemli bir parçasıydı. Kontratı bitince o dönemki hücum koçu Kyle Shanahan’ın head koç olduğu San Francisco 49ers’ın yolunu tuttu ve yeni takımında da benzer bir rol üstlenmeyi başardı. 2020 yılının Şubat ayında Super Bowl kaybeden San Francisco 49ers’ta hücumun yıldızı olmasa da çok önemli bir parçasıydı. (K.Ö.)
Chris Conley, WR – Kansas City Chiefs (3. Tur, 76. Sıra)
Evet, o bizden biri, içimizden biri. Adana doğumlu Chris Conley, bunu öğrendikten sonra her Türk Amerikan futboluseverin farklı gözle baktığı bir isim oldu. Bana kalırsa beklentiler dahilinde güzel bir ikinci receiver’a dönüşerek ona güvenenleri üzmedi. Chiefs yıllarında kalabalık receiver depth chart’ında kendisini göstermekte zorlansa da geçtiğimiz sezon imza attığı Jaguars ile açık ara en iyi sezonu yaşayarak iyi bir ikincil opsiyon olabileceğini gösterdi. (G.Ş.)
David Johnson, RB – Arizona Cardinals (3. Tur, 86. Sıra)
Yine üç yıl sonra draft değerlendirilse çok farklı yorumlar yapılabilecek başka bir isim. Aslında Ameer Abdullah’ı seçmek isteyen Cardinals, Detroit onlardan erken davranınca David Johnson ile yetinmek zorunda kalmıştı. Johnson ise ikinci yılında 1,239 yard koşu, 16 TD koşusu, 879 yard pas yakalama ve dört touchdown ile oynayarak ortalığı yıkmıştı. Bu sezonun ardından ligin en iyi running back’i olduğunu söyleyen Johnson, takip eden sezonun ilk maçında sol ayak bileğinden sakatlanıp sezonu kapattı. Johnson o sakatlıktan sonra bir daha eskisi gibi olmadı ancak o sakatlık da Cardinals’ın kendisine 30 milyon doları üç yıllık 39 milyon dolarlık dev bir kontrat vermesine engel olmadı. 2018’de eski görüntüsünden uzak olan David Johnson, 2019 yılında ise formasını sezon ortasında takıma katılan Kenyan Drake’e kaptırarak dibi gördü. Burada imdadına Bill O’Brien yetişti ve Johnson, DeAndre Hopkins ve bir dördüncü tur draft hakkı karşılığı, Houston Texans’ın yolunu tuttu. Texans tabii David Johnson’ın yanında bir ikinci bir de dördüncü tur seçim hakkı da aldı. Cardinals açısından bu takas hem DeAndre Hopkins’in takıma kattıkları hem de David Johnson’ın kontratında kurutuldukları için büyük bir soygun olarak yorumlanıyor. David Johnson için ise Houston Texans’ta çok büyük beklentiler yok. (K.Ö.)
Ty Montgomery, WR – Green Bay Packers (3. Tur, 94. Sıra)
Montgomery’nin hayatı pozisyon değişiklikleriyle dolu. Futbola running back olarak başlayan oyuncu Staford’da wide reciever oldu ve Packers tarafından da bu pozisyonda oynaması için draft edildi. İkinci sezonunda Eddie Lacy ve James Starks’ın sakatlıkları nedeniyle running back olarak kullanılmaya başladı ve başarılı da olunca tamamen running back’e çevrildi. İki sene öncesine kadar oldukça iyi performanslar gösterse de Aaron Jones’un yükselişi ve Rams karşısında return yaparken yaptığı kritik fumble ile mağlubiyete neden olmasından dolayı bileti hemen kesilerek Ravens’a takas edildi. Bu noktadan sonra gerçek bir gezgine dönüşerek geçtiğimiz sezonu Jets ile geçirdi ve önümüzdeki sezon için de Saints forması giyecek. (G.Ş.)
Za’Darius Smith, LB/DE – Baltimore Ravens (4. Tur, 122. Sıra)
Baltimore’da ilk 11’e bir türlü yerleşemeyen Za’Darius Smith, sekiz maça ilk 11 başladığı ve sekiz buçuk sack yaptığı 2019 sezonu sonrası dört yıllığına 66 milyon dolara Green bay Packers’a transfer olunca herkesi şaşırtmıştı. Ancak yukarıda bahsettiğimiz, kader birliği yaptığı, aynı yıl draft edildiği ve aynı soyadı paylaştığı Preston Smith ile birlikte ligin Packers savunmasının çevresini değiştirdi, geçtiğimiz sezon 13.5 sack’e imza atarak yıldızlaştı. (K.Ö.)
Kwon Alexander, LB – Tampa Bay Buccaneers (4. Tur, 124. Sıra)
Seçildiği sırayı büyük aşan oyunculardan bir diğeri de Kwon Alexander oldu. Bu draft’ta seçilen 11. Linebacker olmasına rağmen pass rusher linebacker’ları saymazsak en iyi performans gösteren off-ball linebacker oldu. Tampa Bay ile henüz ikinci yılında tüm ligin en çok tackle yapan oyuncusu olan Alexander, Pro Bowl olarak formunun zirvesine çıkmışken yaşadığı ACL sakatlığı ile bir miktar gerileme yaşadı. Buna rağmen geçtiğimiz sezon 49ers’a ciddi bir kontrat karşılığı imza atarak Super Bowl oynama başarısı gösterdi. (G.Ş.)
Grady Jarrett, DT – Atlanta Falcons (5. Tur, 137. Sıra)
Clemson çıkışlı oyuncu adeta Atlanta Falcons’ın draft’ın beşinci turunda bulduğu bir elmas oldu. İkinci yılından itibaren Falcons savunmasının en önemli isimlerinden biri olan Jarrett, 2016 yılında Super Bowl’a çıkan ekipte savunmanın yıldızıydı. Super Bowl’da üç defa Tom Brady’i sack’ledi ancak Brady’nin 28-3’ten geri gelmesine engel olamadı. 2019 sezonu öncesi 42.5 milyon doları garanti 68 milyon dolarlık bir kontrat aldı ve sezon sonunda Pro Bowl’a giderek kontratının hakkını vereceğini gösterdi. (K.Ö.)
Jay Ajayi, RB – Miami Dolphins (5. Tur, 149. Sıra)
Sakatlıkların kariyerine erken son verdiği bir isim Jay Ajayi. Dolphins ile ikinci sezonunda Lamar Miller’ın takımdan ayrılışıyla birlikte starter olarak 1,000 yardlık sezon geçiren Ajayi, gerçek bir steal olduğunu ispatlamıştı. Devam eden sezonda sürpriz bir takasla Eagles’a yollanan oyuncu burada kalabalık running back grubuyla top paylaşmak zorunda kalsa da Super Bowl’u kazanan kadronun önemli pay sahiplerinden olmayı başardı. Devamındaki sezona da çok formda başlamıştı ki henüz sezon başında çapraz bağları kopunca sezonu kapadı ve bir daha asla eski haline geri dönemedi.
Draft Edilmeyip Başarılı Olan Oyuncular
Rick Lovato, LS – Chicago Bears
Rick Lovato bir long snapper ve 2015 NFL Draftı’nda sadece bir long snapper draft edildi. Lovato ise o Nisan ayında draft edilmeyen long snapper’dı. Mayıs ayında Chicago Bears ile anlaştı. Ağustos ayında takımdan kesildi. Aralık ayında, Green Bay’de long snapper Brett Goode’un sakatlığı sonrası, babası ve amcasının sahibi olduğu sandwich dükkanındaki işini bırakıp, Packers ile anlaştı. 16. Hafta maçında Arizona Cardinals karşısında sahaya çıkarak Old Dominion Üniversitesi çıkışlı ilk NFL oyuncusu olarak tarihe geçti. Ancak hikaye burada bitmedi. Packers’ın playoff’lardaki rakibi Lovato’nun ilk maçına çıktığı Arizona Cardinals idi. Green Bay’in o yıl uzatmalarda Cardinals’a yenilmesinin faturası adeta Lovato’ya çıkarıldı ve 2016 yılının Eylül ayında takımdan kesildi. Kasım ayının 19’unda Washington Redskins ile anlaştı. 10 günde iki maça çıktı. 29 Kasım’da takımdan kesildi. Aralık ayında Eagles’ın yarı zamanlı olarak sihirbazlık yapan ve America’s Got Talent’te üçüncü olan long snapper’ı Jon Dorenbos sakatlandı. Böylece Lovato, Philadelphia’nın yolunu tuttu ve son üç maça çıkarak sezonu tamamladı. 2017 yılında Lovato’ya güvenen Eagles, Dorenbos’u Saints’e gönderdi ve formayı kendisine teslim etti. Eagles’ın bu güvenini boşa çıkarmayan Lovato, 2018 yılının Şubat ayında Super Bowl’da oynadı. Lovato’nun rakibi 2015 NFL Draftı’nın beşinci turunda seçilen, draft’ın tek long snapper’ı Joe Cardona idi. Eagles, bir önceki yılın şampiyonu Patriots ve Cardona karşısında galibiyete ulaşınca Rick Lovato, Super Bowl yüzüğünü parmağına taktı. 2019 yılının Kasım ayında Eagles, Lovato’ya dört yıllık 4.525 milyon dolarlık bir kontrat verdi. Kontratı alıp yatan oyuncuların aksine Lovato, Aralık ayında Pro Bowl’a seçildi. Bir Vince Papale olmasa da Lovato’nun hikayesi devam ediyor… (K.Ö.)
Raheem Mostert, RB – Philadelphia Eagles
Mostert’ın başarı hikayesi gerçekten takdir edilesi bir hikaye. Purdue’da geçen sıradan bir kariyerin ardından draft edilmeyen oyuncu olarak bir sene içinde tam altı farklı takım gezerek lige tutunmaya çalıştı. Bir sene sonra 49ers, kısa kariyerinin yedinci takımı oldu ve sonrasında geçen her sezon biraz daha takıma girmeye başladı ve en nihayetinde geçtiğimiz sezonun başında üç yıllık kontrata imza attı. Ancak bu Mostert için sadece başlangıç oldu. Önünde Tevin Coleman ve Matt Breida gibi isimler olsa da bulduğu her fırsatı çok iyi değerlendirerek playoff gibi bir zamanda takımın as running back’i olmayı başardı. Her ne kadar Super Bowl’u kazanamamış olsalar da finale kadar gelen takımın en önemli parçalarından birisiydi. NFC finalinde Packers karşısındaki 220 yard ve dört touchdown performansı 49ers kulüp rekoru olarak tarihe geçti. (G.Ş.)
Tyrell Williams, WR – San Diego Chargers
Draft edilmemiş bir oyuncu olarak Tyrell Williams’ın geldiği yer gerçekten takdire değer. Williams, çaylak yılında sadece iki pas tutmuştu. Ancak bunlardan biri 80 yardlık bir touchdown olduğunda Williams’ın NFL’in en iyi derin pas tehditlerinden biri olacağını o zaman için tahmin edemezdik. Takip eden sezonda Chargers hücumunda receiver’lar birer birer sakatlanınca Tyrell Williams, 1000 yardlık bir sezon geçirerek Miles Austin benzeri bir hikaye yazabileceğini gösterdi. 2017 ve 2018 yıllarında Keenan Allen ve Mike Williams’ın arkasında rolü yavaş yavaş azalmaya başladı ve 2019’da Antonio Brown’ın arkasında takımın ikinci receiver’ı olmak için Raiders’ın yolunu tuttu. Burada da Antonio Brown’ın off-season’da takımdan kesilmesi sonrası kendisini bir anda birinci receiver olarak buldu. İlk dört maçında da touchdown yapıp bir ara Derek Carr ile iyi bir ikili olacağını gösterir gibi oldu ancak sonrasında sakatlandı, iyileşip geri döndüğünde Raiders’ın kayıp sezonunda bir dip not olmaktan öteye geçemedi. Tyrell Williams ligin yıldız receiver’larından biri olmasa da en güvenilir ikinci receiver’larından biri… (K.Ö.)
Adam Humphries, WR – Tampa Bay Buccaneers
Mostert’ın aksine Humphries, antrenman kampına katıldığı ilk takım olan Tampa Bay’in gözüne girmeyi başararak ilk günden itibaren ligde kendine yer edinmeyi başardı. Yıllarca Vincent Jackson, Mike Evans ve DeSean Jackson gibi yıldızlarla oynamasına rağmen slottaki korkusuz oyunu sayesinde her zaman kendisine oyun süresi buldu. Bu sıkı çalışmaları geçtiğimiz yıl meyvelerini verdi ve iyi bir kontrat karşılığında Titans’a imzayı attı. (G.Ş.)