Bu yazımda size 2003-2005 arasında okuduğum, okurken sevdiğim, zamanla çok güçlü bir bağ kurduğum okulumun futbol takımını tanıtmak istiyorum; Clemson Tigers.
South Carolina’nin 10bin kişilik sevimli Clemson kasabasında kurulu olan Clemson University’nin sportif takımlarının ismidir Tigers. NCAA’de Division 1’da yer alırlar ve tam 19 tane farklı takımı vardır. Hepsini geçtim, football’a bakalım. Maçlarını bu sezon başında yenilenmiş stadyumlarında, Memorial Stadium’da oynar Clemson Tigers. Stadın kapasitesi son eklenen End Zone ile beraber 88 bin kişi sınırındadır ve çoğu maç ağzına kadar dolar. Stadın adi Memorial Stadium olsa da herkes bu stadı Death Valley olarak tanır. Takımımızın renkleri ise Turuncu ve Mor’dur. Fakat her yerde turuncu kullanılır ve de maç günleri, herkesin turuncu giyilmesi beklenir. Clemson’un en büyük söylemlerinden bir tanesi SAY IT LOUD SOLID ORANGE PROUD’dır. Açıkçası 88 bin turuncu insani bir arada görünce bunun ne demek olduğu çok iyi anlaşılır.
Peki neden Death Valley?? Aslında stadın yer aldığı konum küçük bir vadinin içindedir ve bu sebeple Death Valley dendiği bilinir. Fakat bunun dışında daha efsanevi iki söylem vardır. Bir tanesi stadın hemen yanında sembolik bir mezarlık olması ve Clemson’da maç kaybeden her takım için oraya bir mezar taşı dikilmesidir. İkincisi ise eski zamanlarda Presbyterian College’in koçu Lonnie McMillian’nin takiminin her Clemson’a gelip maç yaptığında çok kotu sonuçlarla yenilmesinin ardından, bir yorumunda, Clemson’da Olum Vadisinde oynamak gibi bir şey çünkü takımımız nerdeyse olduruluyor orda demesi üzerine Death Valley popüler olmaya başlamıştır. Sahamız 1995 yılında ki Carolina Panthers’in Charlotte’daki stadı inşaat halinde olduğu için, Panthers’e ev sahipliği yapmıştır. Stadımızla ilgili bir başka bilgi de, benim de tribünde yerimi aldığım bir maç olan, 2005 sezonundaki Miami Hurricanes maçıdır, Clemson iki uzatma sonunda maçı kaybetmişti Charlie Whitehurst’un pasının defans tarafından kesilmesi ile. Bu maçta kaydedilen taraftar sesi 126 desibele ulaşmış, maçı anlatanlar kendilerini bile duyamadıklarını ve hatta sahanın sesten dolayı hareket ettiğini söylemişlerdir canlı yayında ulusal kanalda.
Sahamızla ilgili bir başka bilgi de Howard’s Rock idir. Efsanevi koçlarımızdan Frank Howard’a kendisinin bir öğrencisi Death Valley, California’dan bir tas getirir. Ofisinde kapının önünde yer bulabilir bu tas ilk başta. Daha sonra ofisini temizlerken asistanına at su tası der Frank Howard. Asistanı ise stadın girişinde yüksekçe bir yere koyar bu taşı. Ve ertesi gün oynanan Virginia maçında Clemson 17 dakikada 18 sayı geriden gelir ve maçı 5 sayı ile kazanır. Bunun uzerine Frank Howard taşın gizli güçleri olduğunu söyler ve oyuncularına eğer 110% performans gösterecekseniz bu taşa dokunmaya hakkınız var, bunu yapamayacaksanız hiç uğraşmayın der. O günden beri her maçtan önce tüm takim bu taşa dokunarak sahaya çıkar.
Bu tas stadın tribün olmayan tek yerinde, The Hill’de yer alır. Bu bolümde tribün yoktur, biraz eğik bir arazi vardır. Diğer taraflardan istekli ve ateşli öğrenciler bu alana girmek için erkenden stada gelirler. Takim The Hill’in arkasındaki kapıdan görünür. Önce tüm stad da Clemson Fight Song çalar ve 88 bin kişi tek bir ağız olarak marşımıza eşlik eder. Daha sonra sembolik olarak küçük bir top patlatılır ve tüm takım Howard’s Rock’a dokunarak The Hill’den aşağı koşmaya başlar. Ve bu an, kolej futbolunun en heyecanlı 25 saniyesi olarak adlandırılmıştır.
Death Valley ile ilgili Duke QB’si Dave Brown, 80 bin kişiyi turuncu görünce korkudan midesinin bulandığını ve ilk defa kustuğunu açıklamıştır. Georgia’nin RB’si Herschell Walker 1981 yılında Clemsondaki 13-3’luk mağlubiyetten sonra, buraya gelip 80 bin kişinin bu kadar gürültücü olduğunu gördükten sonra bana çok sert savunma yapacaklarını anlamak zor olmamıştı fakat bu gürültü yüzünden maça odaklanamam en büyük faktördü demiştir. 49ers’in QB’si Steve Young ise, bu stada 80 bin kişiyi koyunca gerçekten çok ezik hissedebilirsiniz deplasman takımı olarak, buraya gelen Georgia Tech veya başka bir takım olmaktan nefret ederdim demiştir.
Peki ismimiz ve renklerimiz nerden gelir? 1896’da Auburn University’nin futbol koçu Walter Riggs, Clemson’a transfer olur ve kendisi ile Auburn’un de adı olan Tigers’ı ve Auburn’un de renklerinden biri olan turuncu rengi Clemson’a getirir. Yani 110 senelik bir mazisi vardır Tigers’ın ve turuncunun Clemson’da…
En büyük rakibimizden şimdi bahsedeyim de sonra adlarını telaffuz etmeyelim; South Carolina Gamecocks. Eyalet’in en büyük iki üniversitesinden biri Clemson, digeri University of South Carolina dır. Yani bu iki okul arasında eğitim alanında büyük bir rekabet vardır. Eğitim alanından spor’a geçtiğimizde ise rekabet boyut değiştirir. Eğitimde üstünlüğün bazı alanlarda Clemson’da bazı alanlarda South Carolina’da olduğu kabul edilse de sporda özellikle futbol mutlak üstünlük Clemson’dadır. Tarih boyunca 103 maç yapmış olan bu iki okuldan, Clemson bu maclarin 63 tanesinden galibiyetle ayrılmıştır. South Carolina 36 galibiyet alırken, kalan 4 maç berabere bitmiştir. Bu durumda neden kendilerini South Carolina Gamesucks olarak adlandırdığımız ortada sanırım… Bu maçlar inanılmaz ilgi çeker ve her iki okul için de sezonun son maçları olarak oynanır. Bu rakip dışında University of Georgia ve Georgia Tech ile SEC’den gelen bir rekabet vardır aramızda. Ayrıca Bowden Bowl olarak adlandırılan FSU-Clemson maçlarının havası da bir başka olur.
Futbol takımımız 1991’den beri ACC’de şampiyonluk yasamamış olsa da, ACC’de 13 şampiyonluk kazanmış bir takim olarak bu dalda zirvededir. Tarih boyunca tam 28 kez Bowl Game oynama başarısını göstermiş Tigers, bu maçları 15 tanesinden galibiyetle ayrılmıştır. Bütün bu seneler içinde bir tanesi öne çıkar ; 1981. Benim de doğum yılım olan bu senede Clemson Tigers oynadigi 12 maçtan da galibiyetle ayrılıyor, Orange Bowl’da Nebraska’yı yeniyor ve ulusal şampiyonluğunu ilan ediyor. Bu final maçının yıldızları QB’miz Homer Jordan ve WR’miz Perry Tuttle.
Tarihimiz boyunca birçok değerli hoca koçluk yaptı Clemson Tigers için. Bunların en önemlileri arasında adına kupa hazırlanmış hocamız John Heisman, Jess Neely, sahamızın resmi adının babası Frank Howard ve Danny Ford tüm Clemson’lıların unutmadığı hocalardır. Su anda koçumuz efsanevi koç Bobby Bowden’in oğlu Tommy Bowden idir.
Peki nedir Clemson Tigers’in tarihteki başarıları… Sırasıyla bakalım…
ACC’ye katılmadan önce SEC’de yer alan Clemson Tigers bu konferansta 1939, 1940 ve 1948 yıllarında şampiyon oldu.
Daha sonra ACC’ye gecen Clemson, 1956, 1958, 1959, 1965, 1966, 1967, 1978, 1981, 1982, 1986, 1987, 1988 ve 1991 yıllarında ACC’yi zirvede tamamladı.
1940 yılında Cotton Bowl, 1949 yilinda Gator Bowl, 1951 yılında Orange Bowl, 1959 yılında Blubonnet Bowl, 1978 yılında Gator Bowl, 1982 yılında Orange Bowl, 1986 yılında Gator Bowl, 1988 yılında Florida Citrus Bowl, 1989 yılında Citrus Bowl, 1989 yılında Gator Bowl, 1991 yılında Hall of Fame Bowl, 1993 yılında Peach Bowl, 2001 yılında Humanitarian Bowl, 2004 yılında Peach Bowl ve 2005 yılında Champs Sports Bowl’u kazanan Clemson, 1981 yılında da bahsettiğim gibi Ulusal Şampiyon oldu.
Clemson Tigers, bu seneye top25 başlamıştı. Hedeflerimiz büyüktü. Daha sonra şanssızlıklar yaşadık. Defansın en iyi ikinci oyuncusu sakatlandı. Ümidimizi kaybetmedik. Defansın en iyi oyuncusu sakatlandı morallerimizi bozmamaya başımızı dik tutmaya çalıştık. Başarılı da olduk. 10 numaraya kadar çıktı. Sonra hücumda Chanis Stuckey sakatlandı. Tüm yük James Davis’e bindi. Takım yorulmaya da başlamıştı. James Davis de sakatlandı. Bu kadar sakatlık ve yorgunluk maliyetli oldu bize. Once Virgnia Tech mağlubiyeti, üstüne Maryland mağlubiyeti bizi top25’tan tekrar dışarı attı. Gecen hafta galip geldik 2 hafta aradan sonra. Sezon sonuna kadar tüm maçlarımızı kazanmak ve hak ettiğimiz bir Bowl Game oynamak amacındayız hala. Gecen sene Chargers tarafından draft edilen 4 sene boyunca birçok rekoru kırmış QB’miz Charlie Whitehurst’un ardından Will Proctor bu sene beklenenden fazlasını verdi. Yıldız koşucumuz James Davis ne kadar kaliteli olduğunu gösterdi. Son 2 mağlubiyete kadar oldukça iyi gidiyorduk. Tek mağlubiyetimiz OT’de Boston College’a karşı gelmiş, deplasmanda çok uzun bir aradan sonra FSU’yu yenmiştik. Ama hala yarınlara umutla bakıyoruz…1981 yılı bizim yılımızdı isterdik 25inci yılında benzer bir başarıyı yakalayalım. Bu sene olmadı… ama zaman Clemson Tigers için işliyor… yüz binlerce taraftarı ile dünyanın her bir köşesinde insanlar Clemson’ın maçlarını takip ediyor…ve inanıyorum bir gün Clemson tekrar hak ettiği zirveye çıkmış olacak…
Clemson İle İlgili Birkaç Video
The Hill http://www.youtube.com/watch?v=OzShg4w2xO4
2006 Homecoming against GA Tech http://www.youtube.com/watch?v=Jvuee1-Mjio
126 desibel’in kaydedildiği Miami maçı (TV görüntüsü ile tribün görüntüsünün karşılaştırılması) http://www.youtube.com/watch?v=GtTGRMv1DmM