Evet, Pazar günü bir şampiyon şehre geldi ama serin ve genellikle yağmurlu şehirleri Seattle’a dönmek için son dersin bitmesini bekleyen orta okul öğrencileri gibi bekliyorlardı. Hava sıcaklığı sahada 115 Fahrenheit’ı gösteriyordu. Celcius olarak yazmamamın nedeni Amerika’lıların ilginç birimlerine hakim değilseniz ve Google’da çevirmeden hesabını yapamıyorsanız biraz playbook’u karıştırmak, size tahmin ettirmek. Sonuç olarak ne kadar fazla olabilir ki? Eylül ayının ortasındayız. Ama San Diego’nun havası hiç dinler mi, artık şampiyonlar gelince heyecanlanmış mıdır nedir, tam 46 derece celcius’un altında oynandı maç. Artık isterseniz çengel bulmacayı bırakıp maça geçelim…
Bunu yazacağım hiç aklıma gelmezdi ama maçı her ne kadar Chargers 30-21 kazanmış olsa da maçın hakkı daha rahat bir galibiyetti. Seahawks ofansının sahada olduğu dakikalarda Chargers defansının zayıf gözüktüğü anlar olsa da Seahawks’ı oyunda tutan yanlış hakem kararlarıydı. Percy Harvin’in 51 yardlık touchdown koşusunda ayağı 21 yard çizgisinde çok açık bir şekilde dışarıya basıyor. Benim zar zor izlediğim internet linkleriyle bile ilk bakışta fark ettiğim bir şeyi NFL hakemlerinin ve New York’da ki danışmanların fark etmemesi ilginç. Skorla sonuçlanan her oyunun tekrarının izlenmesi kuralının biraz dikkatsizce uygulandığı zaten NFL tarafından kabul edildi. İlk yarı biterken Turbin’in 13 yardlık touchdown’u ise Russell Wilson’ı tam yakalayacakken arkadan çekilen Chargers pass rusher’ının çekilmesiyle oluştu. Bunları bir yana bırakacak olursak Chargers’da kendisini ayağından vurdu maç boyunca. First & 23 pozisyonu bile yaşadık penaltılar yüzünden. Redzone içindeki saçma sapan penaltılar olmasa çok daha rahat kazanılabilirdi. Penaltı konusunda son bir şeye daha değinmek istiyorum. Maçın son çeyreğinde çok önemli bir third down pozisyonunda çalınan “QB’ye saha dışında temas” penaltısının aynısı ilk yarıda da gene kritik bir third down’da yaşanmış ve hakemler buna penaltı çalmamıştı. O drive ise potansiyel bir TD yerine Nick Novak fielg goal’ü ve yedi yerine üç puanla sonuçlanmıştı.
Geçen hafta tamamen oyunculara ve kişisel performanslara yönelik bir yazı yazmıştım. Bu hafta ise galibiyet tam bir takım oyunu sayesinde geldi. Zaten defans sadece 17 dakika gibi az bir süre sahada kaldığından onları neredeyse hiç göremedik o nedenle pek bir şey söylemek doğru olmaz ama genel olarak üç tane çok önemli eksiğe rağmen çok iyi performans gösterdiler. Brandon Flowers, Jahleel Addae (bana göre defansın en kilit oyuncularından bir tanesi) ve karısının doğumunda olan Jarret Johnson sahada yoktu. Gene de performanslardan bahsetmek gerekirse birkaç çaylak hatası dışında Jason Verrett defansif 40 snap’in tamamında gayet iyi oynadı. Melvin Ingram ise Johnson’ın yokluğunda sol tarafta normalde olduğundan daha iyi bir performans sergiledi. En hazır gözüken oyunculardan biri ise ligin efsane isimlerinden Dwight Freeney’di. Önceki yıl gelip dördüncü hafta geçirdiği quad sakatlığından ötürü sezonu kapatan tecrübeli limebacker şu an oldukça aç gözüküyor. Artık efsaneleşen“spin move”u paslanmadığı sürece ligde iyi işler yapacağı kesin gibi.
Ofansa geçecek olursak ikisi pozitif ikisi negatif olmak üzere dört isimden konuşmak istiyorum ama genel olarak süper bir performans sergiledikleri su götürmez gerçek. Ama sanırım o sıcakta sahadakilere bunu söyleseniz “su götürmez” lafından sonra birileri bayılabilirdi. Philip Rivers resmen fantasy takımımda onu kestiğim için bana sitem etti ve kariyerinin en akılda kalacak maçlarından birisini oynadı. Hele kolundaki uzun yara ve elindeki kanı silerek oynamaya 82 snap (Evet, doğru duydunuz Seahawks’ın iki katından falza) boyunca devam etti ve hala galibiyete ne kadar aç olduğunu herkese gösterdi.
İkinci iyi performansa gelecek olursak AFC haftanın ofansif oyuncusu seçilen ve 2005’den beri ilk kez “hat trick” yapan Antonio Gates’den başkasını söylemek ayıp olur. Takımın bu maça özel hazırladığı “White Hot Sonday” kampanyasını çok ciddiye alan Gates hem sahada ateş etti hem de maç sonrasında bile tamamen beyaz giyindi. Nick Hardwick’in sakatlığı ve injured/reserve listesine giderek sezonu ve belki de kariyerini kapatmasıyla kaptan olan Gates bütün takıma örnek oldu. Önceki haftaki kötü performansdan sonra bu maç herkesin yüreğine su serpti. (Evet, gene su goy goyu) Ladarius Green’in ise pas oyununda beklenenlerin çok altında kullanılması taraftarı endişelendiren tek nokta. Şu an sanki Green bir zaman makinesiyle değiştirilmiş ve 2006 yılındaki Gates geri getirilmiş gibi. İki tight end setlerini daha fazla görmek fantasy football’da patlama yapacağını düşünen herkesi rahatlatacaktır.
Kötü peformanslara gelecek olursak ise Ryan Mathews’un iki fumble’ı ve MCL’inden sakatlanarak bir aylığına sakatlanması maçın en kötü sonuçlarından. Ronnie Brown’un birazcık genç hali olan off-season eklentisi Donald “Donnie” Brown’un gelecek dört hafta daha fazla sorumluluk alması lazım. Bu maç bunu yapan Woodhead olmuştu. Kafalardaki en büyük soru işareti ise sezonun en kolay gözüken kısmına girilirken (Bills, Jags, Jets, Raiders, Chiefs) Terrence West vari bir patlamayı bizim rookie RB Brandon “Az daha uzun boylu Sproles” Oliver’ın yapıp yapamayacağı. Ofansın son kısmına gelecek olursak dört kişiyi biraz genişlettiğim için artık iyice o yoldan sapıyorum. Offensive Line. Takımın en kötü starter’ı sağ guard pozisyonunda oynayan Troutman. Gelecek iki-üç haftada rookie guard Chris Watt’ın başlayacağına oldukça eminim. DJ Fluker ise ne yazik ki geçen seneki performansına şu an için uzak ama koca yürekli koca adamın daha iyiye gideceğine kesin gözüyle bakıyorum. Nick Hardwick’in yerine oynayan Rich Ohrnberger (Bakmadan yazdığım için kendimle gurur duyuyorum) ise gayet iyi gözüküyor. Seahawks defansına karşı bu kadar iyi oynayan birisinin kötüye gideceğine inanmak istemiyorum.
Keenan Allen hakkında konuşmadan bir yazı geçeceğini sananlar varsa gelecek haftaya kadar beklemeniz lazım çünkü Allen ligin en ilginç karakterlerinden Richard Sherman ile bir sözlü dalaş içinde. (Pek olmak istemeyeceğiniz bir durum) Sherman’ın sırlarının açıklandığını savunan Allen onun tarafına atılan beş pasta beş completion’ın arkasına dayanarak bunu söylüyor. Sherman ise hala hiç TD’ye izin vermediğini savunuyor. Geçen hafta Packers’ın bir kez bile onun tarafına pas atmadığını düşünecek olursak sadece beş tane pas onun tarafına geldi ve hepsine izin verdi. Sherman tamamen bir sistem oyuncusu. İçine konulduğu zone’ları mükemmel oynayabiliyor ve sahanın sağ tarafına çok hakim fakat başka bir takımda başarılı olamayacağı bana göre aşikar. Allen’ın maçta tek bir hareketle ayakkabılarını eline teslim etmesi de bunu gösteriyor. Çizgiden hızlı ve elastik hareketlerle çıkan oyunculara karşı pek başarılı sayılmaz. Pysical adamları seviyor. Bu yüzden Royal ve Allen’la yanlış eşleşmeler yarattı Chargers. Maçın kilitlerinden biri buydu.
Son Eklemeler
Seahawks 2012 yılından beri ilk kez rakibin açılış drive’ında sayıya izin verdi, yediden fazla fark yedi ve toplamda 30 sayıyı rakibin hanesinde gördüler. Bunlar geçen haftadan sonra ofansın geldiği noktayı gösteriyor. Haftaya 2-0 ile havalara uçan Buffalo Bills’e ilk darbeyi vurmuş bir Chargers ile karşınızda olmak dileğiyle. İyi haftalar.