Bu sene uygulanacak NCAAF Playoffs uygulamasıyla beraber majör iki bowl game birer yarı finale dönüştürülerek daha basit bir eliminasyon sistemi kabul edildi. Elbette NCAA apoletlerim gereğince kalemi elime aldım ve bu iki majör maçı enine boyuna incelemek için istatistikten forma rengine envai çeşit faktörün ruhumu teslim almasına izin verdim. Ortaya ne çıkacak, hep beraber göreceğiz.
QB Karşılaştırması: Draft Öncesi Büyük Sınav
Florida State: Jameis Winston, 3,559 yard pas, 80 yard koşu, %65.4 isabet, 24 TD, 17 INT
Oregon: Marcus Mariota, 3,783 yard pas, 669 yard koşu, %68.3 isabet, 38 TD, 3 INT
Mariota ve Winston, 2015 NFL Draft sınıfının en çok üzerine konuşulan isimleri. Kariyerlerinin başından beri karşılaştırılıyorlar ve kariyerlerinin sonuna kadar da karşılaştırılmaya devam edecekler. Bu bakımdan bu karşılaşma onların profesyonel kariyerleri öncesi son atışmaları. Winston geçen sene oldukça süslü bir performansla Heisman’i alırken, bu sezon ondan daha büyük bir klasman farkı yaratan performansıyla aynı ödülü eve götüren Mariota da momentumun kendisinden yana olduğunu bariz bir biçimde gösterdi. Winston bu sezon 17 INT fırlatırken Mariota için bu rakam üç, üstüne üstlük konferans TD pası rekorunu da bu sezonla beraber ele geçirmiş durumda. Koşu oyununda ve isabet yüzdesinde de Mariota hayli önde durumda, fakat ne olursa olsun Bowl ruhu çok ayrı. Winston dengesiz bir kişilik olsa da bu silkinme şansını iyi kullanmak zorunda olduğunu biliyor. Bu maç onun draft hissesini de doğrudan etkileyecek. Mariota ise mental açıdan çok daha rahat bir konumda olmasına rağmen Seminoles defansı hafife alınacak bir topluluk değil. Koşu oyununu çok daha akıllıca seçmek durumunda. Sezon boyu rakiplerine kan ağlatan mid-pass oyunları için mutlaka bir önlem alınacaktır. Bu savaşımı toparlayacak olursak, Oregon QB klasmanında avantajı elinde açıkça bulunduruyor.
Koşu Oyunları: İçgüveysinden Hallice
Florida State: 2101 yard koşu
Oregon: 3085 yard koşu, RB Royce Freeman, 1299 yarda koşu
Performans analizine gerek yok, istatistiklere göz attığımız zaman bile ortada büyük bir fark olduğunu görebiliyoruz. Oregon koşu oyunu vasat-üstü olarak nitelendirilmesine rağmen bu eşleşmede çok önemli bir güç oluşturuyor. RB Royce Freeman bu sezon 1299 yarda koşarak okul rekorlarına adını yazdırsa da çok yaratıcı bir koşucu değil. Mariota’nın marifetlerinin meyvesini çok iyi toplamayı bildiği aşikar, fakat olur da hücum topallarsa inside handoff oyunları haricinde ne üretebileceği hakkında net konuşmak zor. Seminoles için ise RB Dalvin Cook 905 yard koşarak beklenenden pek de farklı birşey ortaya koymadı. Jameis Winston’un da bu sezon koşu oyununda etkisiz kalmasıyla beraber Seminoles bu klasmanda da rakibine üstünlük kurabilecek kapasitede değil.
Pas Oyunları: Görsel Şölen veya Kara Perşembe
Oregon: 308.9 maç başına yard pas, 40 TD, WR Byron Marshall, 814 yard, 5 TD
Florida State: 299.8 maç başına yard pas, 25 TD, WR Rashad Greene, 1306 yard, 7 TD
Oregon maç başına yaklaşık 10 yard daha fazla pas yakalıyor ki bu çok önemli bir faktör değil bu noktada. Greene önemli bir sezon çıkarttı istatistiksel bakımdan, ancak önemli bir draft potansiyelinden bahsetmek mümkün değilken, kolej klasmanında özellikle route koşularında elit sayılabilecek bir isim. Fakat Florida State’in zayıf noktası, Greene dışında varlık gösterebilen bir diğer ikincil receiver’a sahip olamaması. Oregon’da ise işler daha dengeli. Marshall pek de cazip rakamlar ve flaş hamleler sunmasa da düzenli dağılmış bir pas oyunu grafiğinin öncüsüydü. Bu noktada Florida State daha önemli bir silaha sahip olsa da Oregon Greene’in kabiliyetlerini sınırlamayı başarırsa Seminoles pek de kolay anlar yaşamayacaktır. Oregon cephesinde ise işler kilitlendiğinde dümeni devralacak bir receiver’ın yokluğu sorun yaratacaktır.
Savunmalar: Geri Dönüş Yok
Florida State: 2837 yard izin verilen pas, 2081 yard izin verilen koşu, 36 izin verilen TD
Oregon: 3374 yard izin verilen pas, 2005 yard izin verilen koşu, 35 izin verilen TD
Oregon’un pas savunmasında sıkıntı yaşadığını biliyoruz. Bu noktada Mariota’nın ortaya kahraman bir receiver çıkarması pek de mümkün değil. Marshall önemli bir silah, fakat kısıtlı bir oyuncu. Kendisini aşması için büyük bir fırsat olsa da asla unutamayacağı bir maç yaşaması da olası, çünkü Seminoles savunması bu sezon gerçekten çok önemli bir senkronizasyon yakaladı. Yenilmez bir sezon geçirmelerinin en büyük anahtarı coverage oyunlarının elit bir çizgiye ulaşması ve man-to-man savunma kurulumlarında da büyük atlama yapmalarıydı. Durum böyleyken Mariota’nın hayli sıkıntılı anlar yaşayabileceğini göz önünde bulundurmak zorundayız. İşin Oregon tarafında ise eğer pass rusherlar Winston’u maç başından itibaren oyunun motion’ının dışına itmeyi başarırlarsa Oregon savunması belli bir etkinlik gösterebilir. Greene’e dikkat etmeleri şart, çünkü Winston’un favori hedefi ve coverage’ı iyi beceremeyen bir Oregon savunmasına karşı route koşma yeteneklerini sergilemeye kalkarsa çok farklı bir maç olabilir.
Öte yandan Seminoles koşu savunması için o kadar da etkili bir grafik çizemedi. Freeman bu akşamı kendi akşamına dönüştürmek için iyi bir fırsata sahip. Böylece bu klasmanın kazananı da burun farkıyla Seminoles oluyor.
Toparla Artık…
Güllerin savaşı bence playoff ikilemesinin en keyif verici maçı. Hem Mariota vs. Winston savaşı açısından, hem de birbiriyle aynı paydalarda inanılmaz oranlarda kesişen iki takımın mücadelesi olması bakımından. Benim bu maçtaki favorim hücum üstünlüğü karinesinin kolej futbolunda geçerli olduğu varsayımından yola çıkarak Oregon Ducks, fakat kesin konuşmak elbette imkansız. Momentumunu yakalamış bir Mariota’yı durdurmanın ne kadar zor olduğunu bu sezon defalarca gördük, bu sefer cevval evladımız yarım kalmış bir düelloyu tamamlamak için sahada olacak. Winston ise ünvanını geri almak ve draft hissesini yükseltmek için center’ın arkasında yerini alacak. Yorumu bizden, izlemesi sizden. Keyifli seyirler!