Super Bowl’dan bir önceki hafta geldi çattı. Her güzel şeyin sonu olduğu gibi bu NFL sezonunun da sonu göründü. NFC ve AFC’de birbirinden güzel şampiyonluk maçları oynanacak. Bu yazı da Steelers – Patriots maçını değerlendirmeye çalışacağız ama ondan önce bu hafta oynayan QB’ler açısından 1970 yılından beri en dolu QB’lere sahip şampiyonluk haftası. O yüzden neymiş bu bört QB bir görelim. Bu dört QB, toplamda 64 kere haftanın oyuncusu, 27 kere Pro Bowl, dört kere NFL normal sezon MVP’si, iki kere en iyi hücum oyuncusu, iki kere en iyi hücum çaylağı, beş kere All-Pro takımına seçilmiş, bunun dışında da 10 kere Super Bowl oynayıp yedi kere de mutlu sona ulaşmıştı. Bu kadar yüksek hücum kalitesi olan bir haftada hücum konuşmak çok bayağı olur gelin biz farklı bir şey yapmış olalım.
Hemen hemen her spor dalında olduğu gibi NFL’de de hep hücum konuşulur, hücum oyuncuları büyük yıldız olur. Örneğin geçen hafta sonu herkes Aaron Rodgers’ın Jared Cook’a attığı pası konuşurken, kimse Nick Perry’nin sopa gibi alçılı eliyle blokladığı pası ve onun galibiyetteki öneminden bahsetmez (NFLTR Podcast’i tenzih ederim). Ama zaten herkes savunmanın seksi olmadığını biliyor ve daha göze hoş gelen, daha doyurucu olan hücumu konuşmayı seviyor. Ancak halen ilkel duyguları yaşatan, böyle açık alanda receiver’ları delmeye çalışan darbelerden ya da ‘Geçemezsin!’ diyen linebacker’lardan hoşlanan ve bunları konuşmayı isteyen üç beş tane insan var içimizde. Benim de ilkel duygularım isyan etti ve Patriots – Steelers maçı için Brady, Bell, Big Ben, Brown, Dion Lewis ve Blount’un ne kadar iyi hücumcular olduğunu konuşmamaya karar verdim ve bu yazıda savunmaları mercek altına aldım.
NFL’de oyuncu eskilerini ya da koç eskilerini yorumcu yapıyorlar ve hepsi playoff zamanı gelince aynı şeyi tekrar edip dururlar: “Hücumlar maçları, savunma şampiyonluğu kazanır.” Çoğu izleyen kişi de “Vay be ne yorum yaptı abi.” der ama sonra dönüp tekrar “Brady de çok iyi QB ha.” der. Artık şampiyonluk haftasına geldik. Belki bazılarınız, NFC şampiyonluk maçı için savunmanın önemine katılmayabilir ama AFC’de şampiyonu savunma belirleyecek. Bu Pazar’ı Pazartesi’ye bağlayacak gece TSİ 02.40’ta Foxborough’daki Gillette Stadyumu’nda NFL’in patlayıcı iki hücumu, toplamda altı Super Bowl yüzüğüne sahip belki de 2000’li yılların en iyi iki QB’si Tom Brady ve Ben Roethlisberger karşı karşıya gelecek. (Hala içimde Bell’in scrimmage yard’larını ya da Dion Lewis’in koşu, pas ve özel takım performansını yazma isteği var.)
Yıllar yılı Pittsburgh savunması, kendine takılan çelik perde (steel curtain) lakabının hakkını verdi. Özellikle eski defansif koordinator Dick LeBeau’nün 43 senelik NFL kariyeri içinde oturttuğu zone blitz’ler, sert QB vuruşları, sack’ler, Ravens maçlarının içinde ve dışında kavgalar hep izleyiciyi doyurdu. Özellikle 2000’li yılların başlarındaki grup zamanla yaşlandı ve Steelers 2010’da ligin en yaşlı, 2011’de ise ikinci en yaşlı takımı oldu. Özellikle 2011 senesindeki Super Bowl 45 yenilgisinden sonra yeniden yapılanmaya giden Steelers savunması, özellikle secondary’de çok zayıf kaldı. Ike Taylor, Ryan Clark hatta büyük efsane ilk torbadan Hall of Famer Troy Polamalu bile, gençlerin maskarası oldu ve Pittsburgh savunması yol geçen hanı gibi büyük oyun üzerine büyük oyun verdi. Bir de LaMarr Woodley’nin transferi, Keisel ve Farrior’un emekliliği ve ikinci emekliliği sonucu iyice yavaşlayan pass-rush, Pittsburgh savunmasını 2014’te 27. sırada, 2015’te ise 30. sırada tuttu.
Bu sene artık yeniden yapılanma sanki işe yaramış gibi göründü ve bir anda savunmanın en iyi oyuncusu ve kaptanı Cam Heyward’ın sezonu kapatmasına ve 2013 senesi birinci tur draft’ı olan Jarvis Jones’un kötü performansına rağmen; 2015 birinci tur seçimi Dupree ve 2014 birinci tur seçimi Shazier’ın birinci turun hakkını vermesi, yaşlı kurt James Harrison’ın gençlik iksirini bulması ve istikrarlı veteran oyuncu Lawrence Timmons’ın sağlıklı ve formda olması ve de secondary’deki genç oyuncular Artie Burns (2016 birinci tur), Sean Davis (2016 ikinci tur) ve Ross Cockrell’in (2014 dördüncü tur) sezon başı beklentilerinin çok çok üzerine çıkması, dokuz maçlık galibiyet serisinde rakip takımı 200 yard pas hücumu ve 17 sayı altında tutmayı başaran bir savunma ortaya çıkardı.
Yedinci hafta oynanan karşılaşmada Steelers, Patriots pas oyununu kısmen durdursa da o zamandan bu zamana kadar derenin altından çok sular aktı. O maçta Roethlisberger, menisküs ameliyatından çıkmış kenarda Brady’den formayı şimdi mi istesem yoksa maç sonunu mu beklesem diye düşünüyordu, Dupree hala kasık sakatlığının rehab’ini alıyordu, James Harrison ve Sean Davis maçın çoğunda Jarvis Jones ve Robert Golden’ın yedeği olarak bekliyordu ve bizim birinci tur seçimi Artie Burns, önüne gelen receiver tarafından tokatlanıp çimde oynamaya gönderiliyordu. Tabi o zaman hücumda ne tür bir hayvan olduğu belli olmayan Rob Gronkowski’de sağlıklıydı ve gerek koşu gerek pas oyununda Steelers’ın baş belası olmaya devam ediyordu ama bu hafta onu sahada göremeyeceğiz. Bu maçla ilgili başka bir not da, Patriots’un koşu oyununun Steelers savunma hattını 140 yard koşarak rezil etmesidir. Ama o zamanlar çaylak ‘mezar kazıcı’ lakaplı Javon Hargrave daha savunmaya yeni yeni adapte oluyordu. Şu an Shazier ile beraber koşu savunmasında takımın en önemli iki oyuncusundan biri.
Pittsburgh tarafında herkes, hücumdaki üçlüden bahsederken savunma geri planda kalıyor. Aynı şekilde Brady ve New England hücumu da aynı şekilde karşı takımları domine ettiğinden, Patriots savunmasını gölgede bırakıyor. 2009 senesinden beri ilk defa Patriots; savunmanın izin verdiği sayı sıralamasında (1), hücumun kaydettiği sayı sıralamasından (3) daha önde bulunuyor. Ayrıca Patriots, 2007’deki muhteşem sezonlarından beri ilk kez hem izin verdikleri yardda, hem de izin verdikleri sayıda NFL’de ilk 10 sırada yer alıyor. Son altı maçında en çok 17 ilk hak hücumu veren Patriots, bu maçlarda 17 kere top çalıp rakiplerine ortalama sadece 12 sayı verdi. Texans maçında, Houston’ı altı kere üç ve dışarıya (three and out) zorlayan Patriots sadece üç kere üçüncü hakkı ilk hakkı çevirmeye izin verdi. Sadece 3. Texans’ın en büyük oyunu ise 18 yardlık bir pas oyunu oldu. Tamam Osweiler çok kötüydü ama yine de en kötü QB’yi koysan bile bu rakamları tutturmak herhangi bir savunma için çok zor. 18 sayılık fark, bu savunmanın gücünü gölgelese de iki top kaybına rağmen New England defansı, takımını AFC şampiyonluk maçına taşıdı. Eğer Patriots, Brady ile yedinci Super Bowl’una gidecekse savunmanın Steelers’a karşı da bu yükün altından kalkması gerekecek.
İki takımın gerek QB’leri, gerekse koşu oyunları kesinlikle bu maçta da bir sürü yard alacak. İki takım da franchise QB’leri ile çıktıkları maçlarda en az ortalama 375 yard hücum edip 21 tane de ilk hak kazanmışlar. Ama bu istatistiğin hiçbir önemi yok çünkü önemli olan tek istatistik, red zone savunması. Bu hafta karşı takımı yedi yerine üçe zorlamak maçı çekip almadaki en önemli etken olacaktır. İşte burada Patriots büyük avantaj sahibi. Steelers son altı maçında 11 kere red zone’a geliyor olmasına rağmen, bu bölgeden en çok alan golü atan takım. 15. haftadaki Cincinnati maçında ve geçen haftaki Kansas City maçında 35 yardın içinden TD almak yerine altışar alan golüvuran Steelers’ın bu hafta en iyi red zone savunmalarından birisine sahip olan Patriots’a ne yapacağı merak konusu. Eğer Steelers yedinci hafta maçında ya da Kansas City maçında olduğu gibi cezalarla, iletişim anlaşmazlıkları ya da tutucu oyun seçimleri ile kendi ayağına sıkarsa, onları ne Tomlin’in agresifleşip dördüncü haklara gitmesi ne de Boswell’in otomatik attığı alan golleri kurtarabilir. Eğer Malcolm Butler, Antonio Brown’a göz açtırmazsa ve Dont’a Hightower Bell’i durdurursa, Brady çok bir şey yapmadan Super Bowl 51’in hazırlıklarına başlayacaktır.
Yanıltıcı Istatistik
Önceki kısımda Patriots’ın en az sayıya izin veren savunma olduğundan bahsetmiştim ama bunda Patriots savunması dışında karşı hücumun da etkisi büyük. 10. haftada Russell Wilson gibi Super Bowl kazanmış bir QB’ye karşı maymuna dönen Patriots savunmasının o haftadan itibaren oynadığı QB’lerin listesi.
10. hafta Russel Wilson
11. hafta Colin Kaepernick
12. hafta Ryan Fitzpatrick
13. hafta Jared Goff
14. hafta Joe Flacco
15. hafta Trevor Siemian (sakat)
16. hafta Ryan Fitzpatrick/Bryce Patty
17. hafta Matt Moore
Divisional tur: Brock Osweiller
Tablo gösteriyor ki, Patriots 10. haftadaki yenilgiden beri bir tane eli yüzü düzgün QB ile oynamamış. Tabi ki Patriots’a bahane bulamayız, sonuçta bu adamlar takvimde kim gelirse onunla oynuyor ama bu istatistikler Steelers’a karşı tutar mı, belli olmaz. Buna karşın Steelers’ın da takvimi çok iyi takımlarla dolu olmasa da savaşta daha test edilmiş bir savunmaya sahip. Son dokuz maçlık galibiyet serisinde Giants ve Chiefs gibi göreceli eli yüzü düzgün takımları devre dışı bırakmış durumda.
Son bölümde, iki takım için de çok kişinin konuşmadığı ve oynayıp oynamayacağı belli olmayan ama oynarsa takıma çok katkı verebilecek oyunculardan ve maçtaki kilit eşleşmelerden bahsedelim.
İlgi Çekmeyen Kilit Eşleşmeler
Steelers Secondary vs Kısa-Çevik Patriots Receiver’ları
Tom Brady bilindiği gibi topu elinden hızlı çıkarması ile bilinen bir oyuncu. Ama bu oyunu gerçekleştirirken gerçekten çok hızlı hareket eden 175-180 cm. boy aralığında olan pek çok receiver/running back kullanıyor. Bu oyuncular Julian Edelman, Danny Amendola, James White ve Malcolm Mitchell’ın ortak özelliği hepsinin kısa, zayıf ve inanılmaz çevik olması. Bu oyuncular Steelers savunma hattının arkasına atılacak kısa paslar ya da screen paslarla çok büyük tehlike yaratıyorlar. Bu maçta Steelers CB’leri, özellikle slot’ta oynayan William Gay’in performansı kilit olacaktır.
Steelers İç Ofansif Line vs Patriots Defansif Line
Steelers’ın koşu oyununda Bell harikalar yaratsa da adından çok söz edilmeyen ama Bell’in performansında büyük rol oynayan özellikle iç ofansif line oyuncuları bu maçta zor bir testle karşı karşıya kalacak. Pro Bowler sağ guard David DeCastro, Pro Bowler center Maurkice Pouncey ve ‘Big Raghu’ lakaplı lazanya ustası sol guard Ramon Foster’a karşı koşu oyunlarını durdurmaya çalışacak Alan Branch, Malcolm Brown. David DeCastro, Miami maçında Suh’u; Chiefs maçında da Poe’yu yerden yere vurdu. Bu maç içinde bu eşleşmeler maçın tüm kaderini belirleyecek. Herkes Bell çok iyi koşacak dese de bu grubun yapacağı bloklar, sonucu belirleyecek.
Beklenmeyen Artı
Chris Hogan, WR, Patriots
Takım takım gezen Chris Hogan, bu sezon başında Belichick tarafından Patriots takımına katıldı. Bu sezon top tutuşta 680 yard kazanan Hogan’ın, yakalama başına 17.9 yard alması, pek çok genç oyuncudan oluşan Steelers secondary’si için sıkıntı olabilir. Yedinci haftadaki karşılaşmada iki kere 25 yard yakalasa da bir süredir kalçasından sakatlığı bulunan Hogan’ın dönüşü patlayıcı Patriots hücumu için büyük bir artı olabilir.
Ladarius Green, TE, Steelers
Sezon başında Heath Miller’ın emekliliği üzerine San Diego Chargers’tan çok büyük umutlarla dört yıllık 20 milyon dolara transfer edilen başarılı TE, sezon öncesi getirdiği ameliyat ve uzun süre kaldığı “Fiziksel olarak oynayamaz” (PUP) listesinden döndükten sonra, açık bir şekilde Roethlisberger’ın pas oyununda ikinci receiver’ı olma yolunda ilerliyordu. Fakat 15. hafta Cincinnati maçından beri beyin travması protokolünde olan Green’in dönüşü, hem safety’ler hem de linebacker’lar için eşleşme problemi yaratabilir. Green’in yakalama başına ortalama 16.9 yardlık performansı ve Patriots savunması için ikincil bir tehdit olması maçın sonucunu değiştirebilir.