Ne off-season ama! NFL tarihinde eşi benzeri görülmemiş bir off-season yaşıyoruz. Önceleri bir sezonda taş çatlasın bir, iki takas görürken bu yıl onlarcasına şahit olduk üstelik bu takaslara konu olan oyuncuların büyük bölümü yıldız isimler. Hal böyle olunca draft sıraları sürekli değişti ve mock draft gecikti. Evet, bayanlar ve baylar, bu draft sınıfının tarihin en iyilerinden biri olmadığı sır değil ve belki de takımlar bu yüzden hiç olmadığı kadar takaslara özellikle de oyun kurucu takaslarına ağırlık verdiler. Neyse, daha fazla güncellemeye gerek olmadan bu işi aradan çıkartalım. Buyurun…
1- Jacksonville Jaguars – Evan Neal, OT, Alabama
Eğer bu, quarterback açısından güçlü bir draft olsaydı Jacksonville Jaguars, ilk sıra hakkını takas ederek ciddi bir kazanç sağlayabilirdi. Böyle bir quarterback olmadığı için bu hakkın takas olma ihtimali ve değeri çok düşük. İlk sıra için üç tane ciddi adaydan bahsetmek mümkün. Bunlar; Aidan Hutchinson, Evan Neal ve Ikem Ekwonu. Jaguars, off-season hamleleriyle bütün yatırımı Trevor Lawrence’ı rahat ettirmek istikametinde yapacağını gösterdi. Cam Robinson, franchise tag ile takımda tutulması Aidan Hutchinson ismini ön plana çıkarsa da diğer tackle pozisyonu hala bir soru işareti. Ayrıca geçmişteki benzer draftlara baktığımızda takımların pass rusher’dan ziyade offensive tackle oyuncularına daha çok değer verdiğini görüyoruz. 2019’da tüm ülkenin en iyi oyuncularından birisi olarak geldiği Alabama’da tüm beklentileri karşılayan Neal, her şeyden önce etkileyici fizik yapısıyla dikkat çekiyor. Çok büyük ve iri bir oyuncu olmasına rağmen fiziğine göre muazzam bir hareket kabiliyetine sahip. Bama kariyerinde hem gaurd hem de tackle pozisyonlarını yıldız seviyesinde oynayabilmesini buna borçlu. Son üç sezonun hepsinde en az bir Alabama offensive tackle’ı ilk turda draft edildi ve bu trend Neal ile zirve noktasına ulaşacaktır.
2- Detroit Lions – Aidan Hutchinson, EDGE, Michigan
Detroit Lions, geride kalan sezonda kadrosundaki kısıtlı yeteneğe nazaran oldukça mücadeleci bir oyun sergileyerek neredeyse herkesin sempatisini kazanmıştı. Artık bu kadroya yetenekli oyuncular da eklemeleri gerekiyor. İlk quarterback tartışmalarını göreceğimiz noktanın da burası olduğunu düşünüyorum. Goff, fena bir sezon geçirmese de Lions’ın 2022 sezonu ardından onun kontratından çıkış şansı bulunuyor. Ancak yine de Aidan Hutchinson’ın ilk sırada seçilmediği bir senaryoda Lions-Hutchinson birlikteliği pas geçmek için fazla iyi. Geçen sezon sadece 30 sack ile ligin en kötü üçüncü takımı olan Lions’ın bu alanda gelişime ihtiyacı var ve aslen de Michigan doğumlu olan Hutchinson bunun için mükemmel bir senaryo. Sezonun büyük bölümünde ilk sıra için en büyük aday olan Aidan Hutchinson, son yıllarda lige gelen Myles Garrett, Nick Bosa veya Chase Young tarzı ıskalanmaması gereken bir yetenek olmasa da uzun yıllar istikrarlı bir pass rusher’a dönüşme ihtimali bir hayli kuvvetli.
3- Houston Texans – Kyle Hamilton, S, Notre Dame
Amerikan futbolunda var olan neredeyse tüm pozisyonlarda ihtiyacı olan Texans’ın bu seçim hakkıyla ne yapacağını tahmin etmek tüm draft’taki en zor şey olsa gerek. Texans’ı ilk üçteki takımlar arasında en ciddi takasla aşağılara inebilecek takım olarak görebiliriz. Deshaun Watson’ın takas edilmesiyle birlikte bir süredir başlamış olan yeni dönem artık resmiyete dökülmüş oldu ancak takım yönetiminin yola Davis Mills ile yola devam edeceği kesin gibi. Çok fazla işçilik isteyen bir kadroya sahip takımın yapacağı doğru hareket de bu olur zaten. Öte yandan Kyle Hamilton, pozisyon etiketini bir kenara koyduğunuz zaman bu sınıfın genel toplamda en iyi oyuncularından birisi ve belki de en iyisi. Bir safety’de görmeye alıştığımız veya beklediğimizin üzerinde bir fiziksel yapıya sahip. Bunu hızı ve içgüdüsüyle birleştirdiği zaman ortaya inanılmaz oyun menziline sahip bir arka alan oyuncusu çıkıyor. Safety’ler pozisyon değeri itibariyle genelde bu sıralarda seçilmez ancak pozisyonu görmezden gelerek ona “futbol oyuncusu” olarak baktığımız zaman bu sıranın değerini karşılıyor. Tek ihtiyacı olan daha önce benzer özelliklerde olan Isaiah Simmons’a yaptıkları gibi seçildiği takım tarafından linebacker’a devşirmeye çalışılmaması. Ayrıca takımın yeni koçu Lovie Smith’in meşhur Tampa-2 savunması için de biçilmiş kaftan olması bu seçimi mantıklı kılıyor.
4- New York Jets – Kayvon Thibodeaux, EDGE, Oregon
New York Jets, Joe Douglas’ın Seahawks’ı soyduğu o meşhur Jamal Adams takasının meyvelerini yemeye devam ediyor. Bu kendilerinin orijinal seçimi olsa bu yıl da ilk turda iki seçim hakkına sahip olmaları ellerini kuvvetlendiren bir durum. Serbest oyuncu piyasasında Morgan Moses’i kaybetmiş olmaları burada Ekwonu’ya yönelmelerine sebep olabilir ki büyük ihtimalle böyle bir senaryoda izleyecekleri yol da bu olacaktır ancak artık Jets’in bir sonraki aşamaya geçmesi için sükse yapacak bir seçime ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Geçtiğimiz sezon takıma katılan ve daha tek bir maça dahi çıkmadan sezonu kapatan Carl Lawson takıma dönecek olsa da kendisinin sakatlık geçmişine baktığımız zaman çok bel bağlanmaması gereken bir oyuncu olduğunu görüyoruz. Buradan yapılacak Kayvon Thibodeaux gibi potansiyelinin ucu bucağı olmayan bir oyuncu seçimi Jets’e seviye atlatacak seçim olabilir. Thibodeaux, sezon genelinde birinci sıra için Hutchinson’ın en ciddi rakibiydi ancak beklentinin altında kalan sophomore sezonu ve ardından çıkan oyuna olan tutkusunun eksikliği haberleri değerinin bir hayli düşmesine neden oldu. Bunlardan ikincisi nereden çıktığını anlayamadığım bir dedikodu ve kendisi de combine’da bu soruları cevaplarken benim gibi şaşkındı. Thibodeaux, sırf daha faydalı olacağı bir sistem gördüğü için daha büyük okulları reddederek Oregon’u tercih ederek bu okul tarihinin en yüksek seviye recruit edilen oyuncusu. Daha esnek ve daha atlet olması nedeniyle potansiyel olarak benim Hutchinson’dan önde gördüğüm bir oyuncu. New York medyasıyla baş edebilirse büyük bir yıldıza dönüşme ihtimalini görüyorum.
5- New York Giants – Ikem Ekwonu, OT, NC State
Yönetimsel anlamda tamamen yeniden yapılanarak yeni bir genel müdür ve koç ile yola çıkan Giants’ta sürpriz bir şekilde Daniel Jones’a en azından bir sezon daha güvenoyu çıkmış gözüküyor. Tabi bunda mevcut draft sınıfının da önemli bir etkisi olduğunu söylemek gerek. Mevcut QB ile yola devam edilecekse odak nokta onu olabildiğince rahat ettirmek olacaktır ki bu da bizi Giants’ın yıllardır bir türlü toparlayamadığı offensive line’a getiriyor. Geçtiğimiz sezon, sonunda beklentileri karşılamaya başlayan Andrew Thomas’a bu yıl serbest oyuncu pazarından Jon Feliciano ve Mark Glowinski de eklenerek bu alanda bir kez daha yapılanmaya gidiyorlar. Ancak right tackle’da başarısızlıkla sonuçlanan Nate Solder hamlesinden arta kalan koca bir delik mevcut. İşte burada devreye Ikem Ekwonu giriyor. Onu tek bir kelime ile tanımlayacak olsak bu muhtemelen “agresif” olurdu. Ekwonu, sahada kırmızı görmüş bir boğa gibi önüne geleni yıkan bir oyun tarzına sahip. NC State’teki son yılı hariç guard oynaması, oyununun en güçlü yanının koşu bloğu olması ve bir tackle için biraz kısa olması nedeniyle NFL seviyesinde iki pozisyon arasında kalmış bir oyuncu olması tehlikesi bulunsa da en kötü ihtimalle elit seviye bir guard olacağını düşünüyorum.
6- Carolina Panthers – Charles Cross, OT, Mississippi State
Offensive tackle’a hücum devam ediyor fakat bu kez çok farklı profilde bir oyuncuyla. Mississippi State’ten Charles Cross, Mike Leach’in yüksek tempolu air raid hücum sisteminin en kilit oyuncularından biri olarak SEC gibi zorlu bir konferansta ülkenin en iyi oyuncularından biri olarak öne çıktı. Ekwonu’nun aksine Cross, koşu oyunlarının aksine pas oyunlarında parlayan bir tackle ve gerçek bir teknisyen. Oynadığı snap’lerin çok büyük bölümü pas hücumları olması nedeniyle pas koruması noktasında bu sınıfın en iyilerinden biri diyebilirim. Ancak sertliği pek seven bir tackle değil ve bu koşu hücumlarında zayıf bir blokçu olmasına neden oluyor. Carolina Panthers, ligde en ciddi QB ihtiyacı olan takımlardan birisi ancak Watson yarışını kaybettikten sonra bu pozisyon için draft’a yöneleceklerini sanmıyorum. Bu sınıfta Panthers’ın ihtiyaçlarını karşılayacak ilk günden starter olabilecek bir oyun kurucu yok maalesef.
7- New York Giants (via Chicago Bears) – Travon Walker, EDGE, Georgia
Giants’ın bir önceki seçiminde bahsettiğim offensive line problemine ek olarak yıllardır çözemedikleri bir diğer sorun da rakip oyun kurucu üzerinde baskıyı kurmak. En başarılı dönemlerinde hep savunmadan güç alan bir takım olan Giants, geçtiğimiz sezonu sadece 34 sack ile tamamlamıştı. Geçtiğimiz yıl yapılan Azeez Ojulari seçimi pozitif yönde bir hareketti peki bunu yine Georgia’dan başka bir edge rusher ile ikiye katlamak nasıl olurdu? Muazzam. Travon Walker, combine’ın tartışmasız en büyük kazananlarından birisi oldu. Yapılan testler sonucu ortaya çıkan 9.99’luk RAS (relative athletic score) değeri ile sanki laboratuvarda özel olarak yapılmış bir oyuncu gibi ve bu skor Myles Garrett’ın 2017 değerine eş değer. Ulusal şampiyonluğu kazanan yıldızlarla dolu Georgia defansında istatistik olarak çok ön plana çıkamamış olsa da inanılmaz bir potansiyel barındırıyor ve günün sonunda bu sınıftan çıkan en iyi edge rusher olursa şaşırmayacağım.
8- Atlanta Falcons – Garrett Wilson, WR, Ohio State
Deshaun Watson yarışının mağdur takımlarından bir diğeri de Atlanta Falcons. Watson’ı alamadıkları gibi Matt Ryan’ı da ellerinden çıkartarak yeniden yapılan butonuna var güçleriyle vurdular. Doğal olarak bu onları potansiyel QB noktalarından bir yapıyor ancak Marcus Mariota ile iki yıllık sözleşme imzalanması bana yeni franchise quarterback’i bulmak konusunda çok acele etmeyeceklerini söylüyor. Hele ki kadronun geri kalanı bu kadar boş ve zayıfken yapılması gereken doğru hamle de bu olur gibi. Mariota ile yarışmacı kalabilmek adına yapmaları gereken ilk iş wide receiver odasını geliştirmek olmalı. Calvin Ridley’nin sürpriz emekliliği ve ardından süresiz ceza almasının üstüne Russell Gage’i de kaybedince ellerinde ligin en zayıf receiver kadrosu kaldı. Ohio State’ten Garrett Wilson, benzer yetenek setiyle Calvin Ridley’den olmasını bekledikleri oyuncu olabilir. Son yıllarda olduğu gibi yine güçlü bir receiver sınıfı var ve bunların arasında en komple isim Wilson gibi gözüküyor.
9- Seattle Seahawks (via Denver Broncos) – Malik Willis, QB, Liberty
Efsane oyun kurucusunu kaybeden bir takımdan diğerine… Seattle Seahawks’ta bir süredir beklendiği gibi Russell Wilson dönemi sona erdi. Ancak bir üstteki Falcons’ın aksine Seahawks kadrosu hala belirli bir yetenek seviyesinin üzerinde ve yarışabilecek durumda. D.K. Metcalf ve Tyler Lockett ikilisi hala ligin en iyi receiver ikililerinden. Üstelik Wilson takasıyla birlikte onlara Noah Fant de katıldı. Chris Carson ve Rashaad Penny’li koşu hücumunun da lig ortalamasının üstünde olmasını bekleyebiliriz. Hücumda eksik olan tek şey oyun kurucu. Evet, Kaan Özaydın, seni duyabiliyorum Drew Lock’ı aldılar evet. Ancak ben Pete Carroll’ın Lock’a güvenerek yola çıkacağını sanmıyorum. Peki ya Russell Wilson’ı andıran bir başka mobil oyun kurucu? Alayım. Malik Willis, cobine’da hem saha içi testlerde hem de saha dışı mülakatlarda ortaya koyduklarıyla tüm takımların listelerinde yükselmeyi başardı ve geldiğimiz noktada seçilmesi beklenen ilk oyun kurucuya dönüştü. Bu sınıfın en kuvvetli koluna sahip oyuncusunun Willis olduğunu söyleyebiliriz. Kısa ve orta mesafe paslarında ciddi derecede isabet sorunları olsa da derin ve dikey paslarda oldukça iyi isabetli bir QB. Atletizm ve koşu yeteneği de diğer artıları. İsabet sorunlarının büyük kısmı adımlama ve ayaklarını kurma konularında ciddi eğitime ihtiyaç duymasından kaynaklanıyor ve bu koçluk edilebilir bir sorun. Drew Lock’ın kadroda olmasıyla birlikte Willis, hemen oynamak zorunda kalmaz ve gelişimine odaklanabilir. Oynaması gereken aksi bir durumda ise yukarıda bahsettiğim oyuncular ve koşu odaklı sistem sayesinde çaylak yılında dahi iyi bir play action QB’si olabilir.
10- New York Jets (via Seattle Seahawks) – Ahmad Gardner, CB, Cincinnati
Cornerback pozisyonu Darrelle Revis’in ayrıldığı yıllardan beri Jets için bir sorun olmaya devam ediyor. 2020 5. Tur Bryce Hall gayet iyi bir cornerback’e dönüşmüş ve off-season’da D.J. Reed kadroya eklenmiş olsa da günümüz NFL’inde bu yeterli değil ve bir alfaya ihtiyaç var. Cincinnati, geçtiğimiz sezon NCAA’de sezonun hikâyelerinden birini yazarken başrolde yer alan isim Ahmad “Sauce” Gardner’dı. Ülkenin en iyi defensive back’ine verilen Jim Thorpe kupasını takım arkadaşı Coby Bryant’a kaptırmış olsa da bana göre sezonun en etkileyici cornerback’i kendisiydi, ödülü alamama nedeni ise yönüne pas atılmaya korkulan bir oyuncu olmasından dolayı istatistik kasamamış olması. Sauce Gardner, bir cornerback’te aradığınız neredeyse tüm özelliklere sahip bir oyuncu. Uzun ve iri vücudunun aksine oldukça pürüzsüz hareket kabiliyetine sahip ve fazlasıyla atletik. Bu sayede adam adama savunmalarda önemli bir silaha dönüşüyor. Fiziksel yeteneklerinin yanı sıra mental olarak istenilen düzeyde. Oyunu okuma ve doğal içgüdü noktalarında fark yaratan bir oyuncu.
11- Washington Commanders – Drake London, WR, USC
Yıllardır süregelen oyun kurucu sorununu Carson Wentz ile çözmeye çalışmak ironik bir hamle olsa da en azından kağıt üzerinde bu sorunu çözmüş gibi duruyor Commanders. Şimdi sıra Wentz’e daha az saçmalayabileceği bir receiver grubu vermekte. Drake London ve etkileyici uzunluğu bunun için en doğru tercih gibi duruyor. USC’den hem basketbol hem de futbol bursu alan London, son senesinde artık tamamen futbola odaklanarak en doğru kararı vermiş gibi görünüyor. Bilek sakatlığı ile sezonu kısa sürmüş olsa da bu durum onun Pac-12 yılın hücum oyuncusu seçilmesinin önüne geçemedi. Uzun boyu ve iri fiziğinin avantajını sonuna kadar kullanan bir oyuncu London. Buna basketbol geçmişini de eklediğinizde hava toplarında zor kaybeden, trafik içinde çok güçlü bir oyuncu elde ediyorsunuz. Genel olarak hız ve savunmacısından ayrışma noktasında arzu edilen seviyede olmasa da 50-50 topları kazandığı sürece bunun pek önemi yok.
12- Minnesota Vikings – Derek Stingley, CB, LSU
Mike Zimmer’ın kovulmasıyla birlikte Vikings’te yeni dönem resmen başlamış oldu. Topun hücum tarafı kısmen daha sorunsuz taraf olsa da savunmada yapılan eklemelere rağmen ciddi eksikler mevcut. Zimmer’ı Vikings’e getiren ve ilk döneminde başarılı olmasını sağlayan savunmaydı ve kovulmasına neden olan da savunma oldu. Xavier Rhodes’un birden bire en iyiden en kötüye düştüğü sezondan bu yana cornerback pozisyonunda ciddi sorunlar var. Bunu potansiyel olarak draft’ın en iyi oyuncusuyla gidermek kulağa hoş geliyor değil mi? Derek Stingley, son iki yıldır sakatlıkları nedeniyle pek ortalarda olmasa da sağlıklı kaldığı bir durumda bu sınıfın en iyi oyuncusu benim gözümde ve bu konu tartışmaya dahi kapalı. LSU’nun efsanevi 2019 sezonunda oynadığı oyun benim kolej seviyesinde izlediğim en iyi cornerback performansıydı. Otuz küsur sene sonra LSU defansında starter olmayı başaran ilk freshman oyuncuydu o sene ve şampiyonlukta büyük pay sahibiydi. Ancak ertesi iki sezonda yaşadığı sakatlıklar sebebiyle çok az sahaya çıkabildi ve bir daha o performansına yaklaşamadı. Sonuç olarak Stingley, birebir savunma kabiliyetleri ile rakibin en iyi receiver’ını adaya alabilecek kabiliyette bir oyuncu ancak sağlığına dair kumar oynamak gerekiyor. Bana kalırsa ödülü yüksek olan bu zar atılır.
13- Houston Texans (via Cleveland Browns) – Jermaine Johnson, EDGE, Florida State
Bu zamana kadar Georgia defansının ne kadar iyi olduğunu mutlaka duymuşsunuzdur. Hatta o kadar iyilerdi ki bu sınıfın en iyi edge rusher’larından olan Jermaine Johnson, o rotasyonda yeteri kadar süre alamadığı için Florida State’e transfer olmak zorunda kalmıştı. Sonuç ne mi oldu? 18 yard kaybettiren tackle ve 12 sack ile domine edilen bir ACC ve kazanılan ACC yılın savunma oyuncusu ödülü. Üstelik bunu Georgia’ya kıyasla çok daha kötü bir takımdaki ilk yılında başarmış olması çok etkileyici. Johnson’ın oyununa baktığımız zaman Travon Walker için söylediklerim onun için de geçerli ancak atletizm olarak eski takım arkadaşının biraz daha gerisinde Johnson. Buna karşılık olarak inanılmaz bir güçle oynuyor ve defensive end pozisyonunda koşuya karşı yeteneğiyle de birlikte komple bir oyuncu. Houston Texans’ın durumundan zaten bahsetmiştik, onlar için durum mümkün olan en iyi oyuncuyu seçmekten ibaret ve burada da o isim Jermaine Johnson.
14- Baltimore Ravens – Tyler Linderbaum, C, Iowa
Geçtiğimiz yıl sakatlıkların en çok canını yaktığı takım Baltimore Ravens’tı desek pek yanılmış olmayız diye düşünüyorum. Sakatlıklar olmasa muhtemel bir playoff takımı olan Ravens’ı, önümüzdeki sene daha zor bir AFC Konferansı bekliyor olacak. Başarısını büyük oranda koşu hücumuna ve bunu sağlayan nokta olarak offensive line başarısına borçlu olan takım yeni sezona hazırlanırken ciddi bir eksiği doldurmak zorunda. Takımın center’ı Bradley Bozeman serbest oyuncu olarak takımdan ayrıldı fakat şanslılar ki tam da ihtiyaç duydukları tarzda bir oyuncu bu draft’ta mevcut. Iowa’dan Tyler Linderbaum, son yıllarda lige gelen en yetenekli center potansiyellerinden bir olarak ön plana çıkıyor. Pozisyonu için son derece atletik bir oyuncu ve özellikle koşu oyunlarında bölgesinden çıkarak yaptığı bloklarda çok etkili bir oyuncu. Geçtiğimiz yıl Creed Humphrey’nin yaptığı etkiyi gittiği takıma yapabilecek kapasite bir oyuncu.
15- Philadelphia Eagles (via Miami Dolphins) – Devin Lloyd, LB, Utah
Eagles geçtiğimiz yıl sürpriz bir şekilde playoff yaparak herkesi şaşırtmıştı ve bu sezon o başarının tesadüf olmadığını göstermeleri gerekiyor. Bunu yapabilmeleri için kadroya kaliteli eklemeler yapmaları gerekiyor. Serbest oyuncu dönemini sessiz geçirmeye devam eden takımın odak noktasının ilk turda üç seçim hakkı bulunan draft olduğunu söyleyebiliriz. Bu seçimlerden ilki bu sırada geliyor ve Utah’tan Devin Lloyd hala tahtadaysa üzerine çok fazla düşünmeye de gerek yok. Takımın en çok tackle yapan oyuncusu Alex Singleton’ı kaybettikten sonra linebacker pozisyonu Eagles için bir ihtiyaca dönüşmüş olsa da bundan bağımsız olarak Lloyd muazzam bir oyuncu. Günümüzde takımlar linebacker’lardan her şeyi yapmasını bekliyor. Bu gerçek dünyada pek mantıklı bir istek olmasa da Devin Lloyd bu açıdan ütopik bir oyuncu. Geçtiğimiz yıl Utah’ta en çok tackle yapan, en çok interception yapan ve bir iç linebacker olmasına rağmen en çok sack yapan ikinci oyuncuydu. Lloyd’un takımlara sunduğu pakette yok yok. Kaçırılmaması gereken bir oyuncu olarak görüyorum.
16- Philadelphia Eagles (via Indianapolis Colts) – Andrew Booth Jr., Clemson
Eagles’tan ve savunmadan devam ediyoruz. Philadelphia Eagles’ın cornerback sıkıntıları en az wide receiver sıkıntıları kadar iyi bilinen bir durum. Darius Slay, pozisyonunun en iyilerinden biri ancak onun paraleline koyacakları bir oyuncuyu hala bulabilmiş değiller. Clemson, son yıllarda çıkardığı cornerback’lerle bu alanda yukarı yönlü bir trend yakalamış durumda. Andrew Booth, bir A.J. Terrell olmasa da oldukça yetenekli bir cornerback. Pozisyonu için ortalama bir boy ve kiloya sahip olsa da gösterdiğinden daha büyük oynayan bir oyuncu. Öncelikle elleri çok kuvvetli ve algıları sürekli top çalmak için açık (https://youtu.be/5WYO8Xqb26g) bir oyuncu. Drake London için söylediklerimi savunma versiyonunda Booth için düşünebiliriz. Ribaund mücadelesine dönen pozisyonları kendi avantajına çevirebilen agresif bir cornerback.
17- Los Angeles Chargers – Jordan Davis, DT, Georgia
Bu off-season’da yaptığı hamlelerle birlikte çoğu insanın şampiyonluk adayına dönüştü Los Angeles Chargers. Hücumda genç ve karizmatik Justin Herbert liderliğinde zaten etkileyici bir grup var ve bunu bir arada tutmayı başardılar. Savunmadaki zafiyetleri playoff biletini son maçta dramatik bir şekilde Las Vegas Raiders’a kaybetmelerine neden olmuştu. Tom Tolesco bunun farkında olarak savunmaya Khalil Mack ve J.C. Jackson gibi iki önemli yıldızı ekledi. Ancak işi tam olarak bitmiş sayılmaz. Mack ve Jackson güzel hamleler olsa da bu takımın zayıf karnı koşu savunması. Jordan Davis gibi boşlukları yutan bir dev tam olarak Chargers’ın eksik kalan son parçası olabilir. İnsani kalıpların dışındaki yapısıyla kolejin en dikkat çeken isimlerinden biri olan Jordan Davis ile alakalı en büyük soru işareti yeterince dayanıklı bir oyuncu olup olmadığı. Georgia’da sezon boyunca mümkün olan snap’lerin yarısını oynaması insanları korkutan bir durum ancak bu pekâlâ Georgia savunma çizgisinin kalitesiyle de açıklanabilir. Ayrıca boyutlarına rağmen combine’da ortaya koyduğu atletizm şovu kafalardaki tüm soru işaretlerini silmiş olmalı.
18- New Orleans Saints – Chris Olave, WR, Ohio State
Deshaun Watson mağdurlarının en sonuncusu da New Orleans Saints’ti ve kaybettikleri belli olunca eski dost Jamies Winston’ı geri getirerek QB sorununa geçici bir çözüm bulmuş oldular. Geçen sezon Jameis Winston sakatlanana kadar gayet iyi bir oyun oynuyordu ve bunu da gayet sıradan receiver grubuyla yaptı. Mike Thomas bu sezon geri dönüyor ama sadece onun dönüşü yeterli olmaz. Son yıllarda her pozisyonda Ohio State’e abone olan Saints’in benzer stratejiyi devam ettirmesini bekleyebiliriz. Chris Olave, geçen sene kariyerinin zirvesindeyken draft’a girmekten vaz geçince çok şaşırmıştım. Bu sezon Garrett Wilson ve Jaxson Smith-Njigba’nın gölgesinde kalsa da değerinden pek bir şey kaybetmedi. Tam tersi combine’da gösterdiği hızıyla değerine değer kattı. Olave kısa bir oyuncu olmasa da pozisyon için biraz ince o nedenle fizikselliğin konuştuğu pozisyonlarda bir miktar eksik kalabilir. Ancak iş rota koşamaya geldiği zaman bu sınıfta ondan iyisini bulmak oldukça zor. Bu da onu NFL seviyesinde heyecan uyandıran bir “Y” receiver potansiyeli yapıyor.
19- Philadelphia Eagles – George Karlaftis, EDGE, Purdue
Üç ilk tur hakkının hepsini defansa harcamak mı? Neden olmasın? Buradan bir wide receiver seçilmesi gerektiğini de söyleyebilirsiniz ancak böylesine derin ve yetenekli bir WR sınıfı varken sonraki turlara kadar bekleyebilir Eagles. Öte yandan Derek Barnett’in sözleşmesi sona ermiş durumda ve takımda kaldığı halde bile bu takıma daha iyi edge rusher’lar lazım. Yunanistan doğumlu George Karlaftis, Amerika’ya gelip Amerikan futbolu ile burada tanışan bir isim. Spora geç başlamış olmasına rağmen kısa sürede kendisini ispatlamayı başardı. İri bir edge rusher’a göre oldukça iyi atletizme sahip olsa da iyi pass rusher’larla elit olanları ayıran esnekliğe sahip olduğunu söyleyemeyiz. Fiziğine ve kuvvetli bir oyuncu olmasına rağmen koşu oyunlarını savunmada zaman zaman sıkıntı yaşayabiliyor. Bu özellikleri ile Trey Hendrickson’ı andırsa da potansiyelinin yine eski bir Purdue oyuncusu olan Ryan Kerrigan ile Hendrickson arasında bir yerlerde olduğunu düşünüyorum.
20- Pittsburgh Steelers – Kenny Pickett, QB, Pittsburgh
Ben Roethlisberger’ın emekliliği ile Pittsburgh Steelers için bir dönem artık sona erdi. Her zaman büyük başarılar elde edemese de istikrar denilince akla gelen ilk NFL takımlarının başında geliyor Steelers. Bundan sonraki dönem onlar için çok önemli olacak. Ayrıca takımın efsane genel menajeri Kevin Colbert’ın da draft sonrası görevini bırakacağı açıklandı. Dolayısıyla takım her ne kadar Mitch Trubisky’i kadroya katmış olsa da Colbert ayrılmadan önce sıradaki potansiyel franchise oyun kurucuyu takıma hediye etmek isteyecektir. Kaldı ki Trubisky, sadece bir backup parasına oynayacak ve bu durum da Steelers’ın QB draft etmesini mümkün kılıyor. Kenny Pickett, net bir liderin bulunmadığı bu oyun kurucu sınıfının özellikle sezonun son bölümünde öne çıkan ismiydi. Ancak combine’da yapılan ölçümler sonucu ellerinin ortalamanın altında küçük çıkması ve kariyeri boyuncu topu daha iyi tutuş amacıyla eldiven giyiyor oluşu takımları korkutmuş durumda. Bu kırmızı bayrağın dışında Pickett, spektaküler bir oyuncu olmasa da oynama en hazır isimlerden birisi. Steelers’ın arka bahçesi Pittsburgh üniversitesinden geliyor oluşu da bu birlikteliği doğru kılan nedenlerden.
21- New England Patriots – Nakobe Dean, LB, Georgia
Off-season’ı en sessiz geçiren takımlardan birisi New England Patriots. Tom Brady’nin ayrılığı sonrası sadece bir yıl aranın ardından playoff’a geri dönen Patriots için orada kalmak daha zor bir görev olacak. Bunun için Bill Belichick’in köklerine dönerek draft sermayesinin değerli kısımlarını savunmaya harcaması gerekiyor. Takımın kaptanı ve savunmanın kalbi Dont’a Hightower hala serbest oyuncu statüsünde ve onun yedeği Jamie Collins de dönecek gibi durmuyor. Savunmanın orta noktasında oluşacak muhtemel boşluğu Nakobe Dean gibi tam Belichick modeli bir oyuncuyla doldurmak akla çok yatkın geliyor. Dean, pozisyonu için biraz ufak kalsa da çok büyük bir kalbe ve beyne sahip. Şampiyon Georgia defansının lideri olarak geride kalan sezona damga vuran bir oyuncu ve seçildiği takımda direkt çaylak sezonunda yeşil noktalı kaskı isteyerek sorumluluk kaçmayan bir oyuncu olduğunu gösterdi. Saha içi üretimi yüksek zeki ve lider oyuncular kolay kolay Belichick’in gözünden kaçmaz.
22- Green Bay Packers (via Las Vegas Raiders) – Treylon Burks, WR, Arkansas
Tüm sezon yaşanan Aaron Rodgers draması mutlu sonla bitmiş olsa da her güzel şeyin bir bedeli vardır doktrininin bir sonucu olarak Devante Adams’ı kaybetmek durumunda kaldılar. Adams’ın yerine ellerine gelen bu draft hakkını artık bir wide receiver için harcamak durumundalar. Ağır top receiver’ların çoğu seçilmiş olsa da beklentiden uzak bir combine geçiren Treylon Burks’un draft gecesi hala buralarda olması beklenebilir bir durum. Burks, kağıt üzerinde wide receiver olsa da çok yönlülüğüyle öne çıkan bir oyuncu. Son dönemde NFL’de Deebo Samuel ile popüler olan “wide back” tanımına çok uyuyor ve hatta “daha iri Deebo Samuel” benzetmeleri sezon boyunca yapıldı bile. Fiziksel yeteneklerini sahanın her noktasında kullanmayı öğrenmesi gerekse de topu eline aldıktan sonra durdurulması zor bir oyuncuya dönüşüyor. Böylelikle kısa ve orta mesafeli oyunlarda ciddi bir tehdit. Aaron Rodgers’ın ellerinde dönüşebileceği oyuncuyu izlemek keyifli olurdu.
23- Arizona Cardinals – Devonte Wyatt, DT, Georgia
Kendi off-season QB dramasını yaşayan bir diğer takım da Arizona Cardinals’tı. Onlar henüz Packers gibi sorunu tam anlamıyla tatlıya bağlayamamış olsalar da en azından şimdilik o cephede sular durulmuş gözüküyor. Geçtiğimiz yıl playoff’lara yeniden dönmüş olsalar da acı verici bir şekilde veda ettiler ve kadrolarında hala geliştirilmesi gereken birçok yer var. Hücum tarafı kaybettikleri oyunculara rağmen daha iyi durumda ve bu yüzden savunmaya odaklanmaları gerekiyor. Chandler Jones’un kaybı telafi edilmesi en zor kayıplardan birisi ve ilk turun bu noktalarında eğer David Ojabo riskini almazlarsa işlerine gelecek bir edge rusher bulunmuyor. Geçtiğimiz sezon Cardinals’ı en çok raydan çıkaran olaylar DeAndre Hopkins ve JJ Watt’ın sakatlıklarıydı. Kariyerinin bu döneminde Watt’tan eski performanslarını beklemek ancak daha kritiği sezon boyunca sağlıklı kalacağına güvenmek büyük hata olur. Bu da bizi Georgia Bulldogs defansının bir başka über yetenekli etkileyici ismi Devonte Wyatt’a getiriyor. Wyatt, kimilerine göre yıldızlarla dolu Georgia defensive line’ının gizli yıldızıydı ve bu konu çok haksız da olmayabilirler. 3-teknik pass rusher bir oyuncu olan Wyatt, bu alanda bu sınıfta bulabileceğiniz en iyi oyuncu. Cardinals’ın 3-4 savunma ön alanında 5 teknik defensive end olarak da oynayabilir.
24- Dallas Cowboys – Kenyon Green, OG, Texas A&M
Büyük beklentiyle başlanıp büyük hayal kırıklığı sona eren bir Cowboys sezonunun daha ardından Jerry Jones, yaptığı hamlelerle bir kez daha akılları karıştırdı. Başarısızlığın faturası ya da Ezekiel Elliott’un kontratının faturası Amari Cooper’a çıktı ve değerinin çok altında bir bedelle Browns’a takas edildi. Bu bana yatırımın hala Elliott’a yapıldığını söylüyor ve bu nedenle onun etkinliğini arttıracak bir seçim beklemek çok yanlış olmaz. Dallas Cowboys offensive line’ının o eski etkileyiciliğinden uzak olduğu aşikar ve üstüne La’el Collins’i de takımdan kestiler. Kenyon Green, bana göre bu sınıfın Linderbaum’un ardından en iyi interior offensive line potansiyeli. Kendi boyutlarındaki bir guard için etkileyici bir patlayıcılığı var ve koşu oyunlarında yol açan bir greyder gibi. Lise kariyerinde offensive tackle oynaması ve kol uzunluğu gibi bu pozisyon için gerekli diğer fiziksel özelliklere de sahip olması nedeniyle takımların onu right tackle olarak denemesi de sürpriz olmayacaktır.
25- Buffalo Bills – Trent McDuffie, CB, Washington
Kısa boylu ama ultra atletik ve agresif bir cornerback… Kulağa Tre White gibi geliyor değil mi? Son yıllarda lige gönderdiği defensive back’lerle LSU, Ohio State ve Florida State gibi okullara rakip olmaya başlayan Washington üniversitesinin son harikalarından birisi Trent McDuffie. Poziyon için oldukça kısa olması nedeniyle herkes için bir cornerback değil ancak daha önce benzer özelliklerde bir oyuncu ile şansını deneyip başarılı olan bir takım onun için gayet ideal. Buffalo Bills, son iki sezondur ligin en iyi takımlarından birisi ve geride kalan sezonda Chiefs’e kalp kırıcı bir şekilde kaybetmemiş olsalar Super Bowl’u kazanmaları çok muhtemeldi. Chiefs’e kaybetmelerindeki en büyük etkenlerden biri ise yıldız cornerback Tre White’ın sakatlığıydı. Bills’in AFC Konferansındaki ateş gücüyle başa çıkabilmesi için savunmanın arka alanına eklemeler yapması gerekiyor ve orada ikinci bir Tre White oldukça işlerine gelir.
26- Tennessee Titans – Trevor Penning, OT, Northern Iowa
Derrick Henry’nin kariyerindeki ilk ciddi sakatlığı yaşaması nedeniyle Tennessee Titans’ın sezonu beklenenden erken sona ermişti. Titans, tüm yükü Henry’nin omuzlarından almak gerektiğini zaten biliyordu ve bu nedenle Julio Jones’u da takıma katmışlardı ancak bu hamle büyük başarısızlıkla sonuçlanınca bu alanda Robert Woods ile yenilenmeye gittiler. Üstüne Austin Hooper hamlesiyle pas hücumu güvende olacaktır. Bu nedenle odaklarını tekrar Henry’e çevirebilirler. Jack Conklin’in ayrıldığı günden bu yana offensive line eski gücünden uzakta. Üstüne Taylor Lewan’ın rutin hale gelen sakatlıkları da eklenince offensive line Titans için güç alınan noktadan zafiyete dönüşmeye başladı. Trevor Penning, FCS gibi daha düşük seviye bir ortamdan geliyor olsa da hem FBS okullarına karşı gösterdiği performanslar hem de Senior Bowl’da ortaya koydukları ile ilk turda seçilmesi gereken bir oyuncu. Neredeyse Neal kadar iri ve uzun kollara sahip olan Penning, durmak bilmez bir motora ve sergilemekten hiç utanmadığı bir sertliğe sahip. Tam olarak Titans’ın ihtiyaç duyduğu profilde bir oyuncu.
27- Tampa Bay Buccaneers – Zion Johnson, OG, Boston College
Tom Brady’nin emeklilikten dönmesiyle birlikte evren bir kez daha Jason Licht ve Tampa Bay Buccaneers için çalışmaya başladı ve eğer bu senaryo da gerçekleşirse onlara son kıyağını yapmış olacak. Zion Johnson’ın bu sıradan Tampa Bay’in kucağına düşmesi onlar için rüyanın gerçeğe dönüşmesi olur. Ali Marpet’in emekliliği ve Alex Cappa’yı serbest oyuncu olarak kaybetmeleri Bucs offensive line’ının iç hattını krize soktu. Shaq Mason’ı Patriots’tan takasla kapmaları şahane bir hamleydi ama tek başına yeterli değil. Zion Johnson kalitesinin ilk referans noktası Boston College’dan geliyor olması. Özellikle interior olmak üzere yıllardır lig için çok kaliteli offensive line oyuncuları üreten bir okul. Johnson bir guard için ortalama boya sahip olsa da bir tackle seviyesinde uzun kolları sayesinde fark yaratan bir oyuncu. Atletik yeteneklerinin yanı sıra teknik olarak da lige hazır bir oyuncu.
28- Green Bay Packers – David Ojabo, EDGE, Michigan
Michigan Pro Day’inde aşil tendonu sakatlığı yaşayan David Ojabo kesinlikle bu sınıfın en şanssız oyuncularından birisi. Normal şartlarda ilk turda seçilmesine kesin gözle bakılan bir oyuncuyken artık ikinci tur ihtimalinin daha kuvvetli olduğu konuşuluyor fakat ben en azından bir takımın risk almak isteyeceğini düşünüyorum. Ojabo sakatlık olmasa bile henüz oldukça ham bir oyuncu olsa da saf atletizmi ile olağanüstü bir potansiyel barındırıyor. 2017’de futbol oynamaya başlayan bir oyuncu için gayet anlaşılabilir bir durum. Geride kalan sezonda zaman zaman takım arkadaşı Aidan Hutchinson’ı bile gölgede bırakan oyunlar çıkaran Ojabo’nun çok kısıtlı pass rush hareketleri cephaneliğine rağmen saf atletizm ve kuvvet ile yaptıkları gerçekten hayranlık uyandırıyor. Bu sınıfta belki de en iyi esnekliğe sahip edge rusher o. Yatay çabukluğu ve rush esnasında hızı patlayıcı kuvvete çevirme mekanizması NCAA seviyesinde çoğu eşleşmeyi kazanmasına yardım etti ancak NFL’e oyununu rafine etmesi gerekiyor. Packers, Za’Darius Smith’i kaybetti fakat Rashan Gary’nin gelişimi ve Preston Smith’in varlığı sayesinde iyi durumda olacaklardır. İşte bu nedenle de Ojabo’nun gelir gelmez katkı vermesine ihtiyacı olmayan bir takım olarak ona yatırım yapmaları gerektiğini düşünüyorum. İyi bir pozisyon koçunun elinin değmesi ve sakatlıktan bir şey kaybetmeden dönmesi koşuluyla ligin elit kenar savunmacılarından biri olabilir Ojabo.
29- Kansas City Chiefs (via Miami Dolphins via SF 49ers) – Jameson Williams, WR, Alabama
Kansas City Chiefs sürpriz bir karar vererek Tyreek Hill ile yeni sözleşme imzalamak yerine onu, Miami Dolphins’e bolca draft hakları karşılığında takas etti. Mahomes ve Hill, Chiefs’in son yıllarda NFL’de kurduğu dominasyonun merkezine yer alan bir ikili olduğu için bu karar bazı kaşların çatılmasına neden oldu. Ancak Chiefs’in Mahomes’a uzun süreli ve bol sıfırlı ödeme taahhüdü bulunduğunu unutmamak gerek. Sonuç olarak maaş sınırının büyük oranını iki oyuncuya ödemek istememek anlaşılır bir durum hele ki iyi bir receiver sınıfı varken silahlarınızı yeniden dolduracağınıza inanıyorsanız. Hill’in hızına eşdeğer oyuncu bulmak elbette kolay değil ancak onun büyük oyun tehdidine denk olabilecek bazı oyuncular mevcut. Alabama receiever fabrikasının son ürünü Jameson Williams sahip olduğu yüksek hız ve derin saha oyunuyla tam olarak Hill’in boşluğunu doldurmak isteyeceğiniz türde bir oyuncu. Ne var ki kolej futbolu playoff’larında yaşadığı vakitsiz diz sakatlığı onu bir süre sahalardan uzak tutacak gibi. Hill’i kaybetse bile elinde hala Travis Kelce, Juju Smith-Schuster ve Mecole Hardman gibi pas yakalayıcılar bulunan Chiefs, Williams’ın sağlığına kavuşmasını bekleyebilir.
30- Kansas City Chiefs – Kyler Gordon, CB, Washington
Chiefs’in uygulamaya koyduğu tek radikal değişim Tyreek Hill ile yolları ayırmak değildi. Houston Texans’tan kadroya katılan Justin Reid’in transferi savunma liderlerinden Tyrann Mathieu’nun takıma dönmeyeceğini söylüyor. Ayrıca takımın en iyi cornerback’i Charvarius Ward’ı da San Francisco 49ers’a kaptırdılar ve yedek cornerback’lerden Mike Hughes da takımdan ayrıldı. Yıldız wide receiver’larla dolu AFC West’te savunma arka alanında doldurmaları gereken büyük bir boşluk var. Washington üniversitesinden bu sezon çıkan tek iyi cornerback’in McDuffie olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bu sezon draft’a giren cornerback’ler arasında belki de en dinamik atlet olan oyuncudan bahsediyoruz. Tüm cornerback pozisyonlarında oynayabilecek size ve atletizme sahip olması çok yönlülük bakımından da önemli bir artı. Sadece pozisyonu teknik anlamda daha iyi öğrenmeye ihtiyacı var. Atletizm avantajı ile başarılı olan bir kolej oyuncusuydu fakat NFL’de sadece bu yeterli olmaz.
31- Cincinnati Bengals – Boye Mafe, EDGE, Minnesota
Super Bowl’a sadece bir adım kısa kalan Cincinnati Bengals’ta bu off-season’da tek parola Joe Burrow’a doğru düzgün bir koruma sağlamaktı. Alex Cappa, Ted Karras ve La’el Collins hamleleriyle de şimdiye kadar bu doğrultuda güzel işler yaptıklarını söylemek gerek. Böylece draft odaklarını savunmaya çevirebilirler. Trey Hendrickson ve Sam Hubbard ikilisinin ölümüne kullanıldığı bir ortamda onları rotasyona sokacak bir edge rusher hiç fena olmazdı. Senior Bowl’da yükselişe geçen hissesini combine performansıyla birlikte aya roketleyen Boye Mafe, Bengals için ilk turun sonunda ideal seçim olabilir. İnanılmaz çabuk ilk adımı sayesinde kendinden iri tackle’ları onlar henüz ne olduğunun farkına varmadan ekarte edebiliyor. Tarz olarak Ojabo’ya benzese de ondan daha olgun ve işin teknik kısmında onun kadar ham değil. Kariyerinin başlarında tam da Bengals’ın ihtiyaç duyduğu bariz pas oyunlarında sahada olacak pass rush spesiyalisti rolünü layığıyla üstelenebilecek kapasitede.
32- Detriot Lions (via Los Angeles Rams) – Kaiir Elam, CB, Florida
Bu draft sınıfının çok iyi cornerback potansiyellerine sahip olduğunu daha önce söylemiş miydim? İlk turun sonuna geldiğinizde ve hatta diğer turlarda bile onlardan bulmak mümkün olacak. Florida’dan Kaiir Elam, bu sınıftaki şahsi favori oyuncularımdan birisi. Şu ana kadar gördüğümüz diğer ilk tur cornerback’lerinin hepsinden daha fiziksel bir cornerback. Uzun boyu ve uzun kollarıyla fiziksel olarak eşleşemeyeceği oyuncu olacağını sanmıyorum. İri bir cornerback olmasına rağmen gayet mobil bir oyuncu ve pozisyonunu kaybettiğinde çabuk toparlanabiliyor. Eski NFL safety’lerinden Abram Elam’ın oğlu, Matt Elam’ın ise yeğeni olarak NFL’e yabancı olmayan bir aileden geliyor. Detroit Lions’ın ise artık yavaştan Jeff Okudah seçiminin bust olmaya başladığını kabul etmesi gerekiyor. Büyük umutlarla üçüncü sıra gibi yüksek bir noktadan seçilen Okudah, genç kariyerinin büyük bölümünü sakatlıklarla geçirdi ve sahada olduğu anlarda da büyük hayal kırıklığıydı. Kariyerini yeniden canlandırır mı bilinmez ancak Lions’ın buna güvenerek hareket etmesi hata olur.