Merhaba sevgili NFLTR okuyucuları, geç kalmış bir Chargers yazısında daha bitlikteyiz. Öncelikle yazının geç kalması nedeniyle özür diliyorum. Chargers’a geçecek olursak, bu hafta hep olduğu gibi benden başka özür dileyecek pek birisi yok aslında. Tabii ki bir Broncos galibiyeti çok güzel olurdu ancak bir ekstra. Peyton, Papa John’s pizza ve arkadaşları bu maçın mutlak favorisi olarak sahaya çıktılar ve Chargers’ı ne çok iyi ne de çok kötü olduğumuz bir günde yenmeyi başardılar, tebrikler. (Önceki haftanın yazısından sonra ne bu sakinlik?)
Redzone mu? Çantada keklik(!)
Bir takımın ofansi redzone’a girdiğinde, yani touchdown’dan 20 yard uzaklıktayken “80 yard gelmişsiniz, bir zahmet endzonea girin” demek yanlış olmaz ama bu ne Chargers için ne de Broncos için geçerli değil. “Broncos için niye geçerli değil?” dediğinizi duyar gibiyim ama bu bizimkisi gibi negatif bir neden değil, Denver’da öyle bir WR ve TE kalitesi var ki, 30+ yardlık oyunları elma toplar gibi yapıyorlar. Takımınızda Peyton’a verecek o kadar silah varsa öyle ya da böyle bir şeyler yaratıyorsunuz. Bizde ise sakatlıklardan olsun, yanlış playcall’lardan olsun bir türlü o endzone’a girmek nasip olmuyor. Nick Novak iyi bir yıl geçiriyormuş… O kadar redzone içinden FG’u ben de atarım. Abartmayalım, adama da hakkını verelim gerçekten süper oynuyor bu yıl.
Chargers.com iptal…
Chargers.com bu hafta takımın durumunu özetler nitelikte bir makale yayınladı. Chargers’ın punter’ı, evet punter, takımın “Büyük Silahı” olarak gösterildi. Redskins maçında iki tane arka arkaya bir yarda punt yapmış olabilir ama takımın büyük silahının topu rakibe teslim eden kişi olduğunu söylemek biraz teslim olmuşluğun da göstergesi. Halbuki takım şu an beklentilerin çok üzerinde bir performans sergileyen Jets ve önceki yılın Super Bowl şampiyonu Ravens ile birlikte altıncı ve son AFC playoff spotu için kapışıyor ve Jets’in sadece bir maç gerisinde. Ravens ile ise aynı ratioya sahip, 4-5. Burada aklıma yılın başında gereksizce son drivelarda verilen maçlar gelmiyor değil. Şu an power rankingsde her hafta giderek gerileyen ve başlangıç QBsi sakatlanınca taraftarların sevindiği Houston’a (Hele ki NBA takımım Lakers, Rockets’ın çok gerisinde kalmışken) maçı vermek saçmalık. Yılın başında playofflarda nereye kadar gelebilirler denilen Texans belki de bu düşüncenin ilk maçta akıllarında olmasıyla bizi yendiler. Bundan sonra black hole’da Amerika saatiyle 12’de Oakland’a kaybetmek bir iş kazası olarak görülebilse bile, playoff kovalamak isteyen ve AFC West gibi zor bir divisionda (yılın başında en kolayı olarak gösteriliyordu) bulunan Chargers, Titans’a kaybetmemeliydi. Yılın geri kalanında ise Chargers’ı çok zor maçlar bekliyor. Bu hafta Bucs’a ilk galibiyetini toplam 2 (yazıyla iki) rushing yard yaparak kaybeden Dolphins’le karşılaşacağız ancak bundan sonra bir kez Denver’a gideceğiz, iki kez ise 9-0’lık Chiefs ile oynayacağız. Sonuç olarak bu hafta galibiyet hem üç hafta üst üste kaybedilmemesi, hem de bir başka AFC takımı olan Dolphins’i yarışın dışına itmek için şart.
Playoff demişken
Playoff’lar için 10-6 veya 9-7 bir win/lose ratio yakalamak gerektiğini unutmamak lazım. Her ne kadar 7-9’luk Seahawks zamanında playoff görmüş olsa da bu sene bu yetmez. Yani yılın sonuna kadar kalan maçlarda sadece bir, maksimum iki mağlubiyet alma toleransı bulunan Chargers, free agencyden takımın en zayıf noktası olan secondary, özellikle CB pozisyonuna her ne kadar yaşlı olsa da Asomugha’yı bence almak zorunda. Derek Cox ise bütün NFL’e ne kadar rezalet olduğunu kanıtladığı için gidebilir. Asomugha’yı yıl sonuna kadar şehre getirsek, performansına dayalı sözleşme uzatsak, drafttan bir CB ile desteklesek gelecek yıla iddialı başlayabiliriz.
Sakatlıklar…
Chargers’dan bahsederken sakatlık sözü açılmasa olmaz. LB mevkisinde yılın başından beri sakatlananlar: Melvin Ingram (training camp, sezonu kapattı), Jonas Mouton (training camp, sezonu kapattı), Manti Te’o (preseason, dört hafta kaçırdı), Dwight Freeney (Te’o’nun döndüğü dördüncü hafta, sezonu kapattı), Larry English (bu hafta, sezonu kapattı), Jarret Johnson ve Donald Butler (ikisi de üç hafta kaçırdı). Yılın sonuna kadar herhalde LB olarak John Pagano’yu birkaç maçta oynatacağız… O-lineda ise durum pek farklı değil. King Dunlap beyin sarsıntısı geçirdi, dört maç kaçırdı, geri döndüğü maçta tekrar beyin sarsıntısı geçirdi, geri döndü boynundan sakatlandı bu hafta antrenmanlara çıkmadı. Mike Remmers ve Nick Hardwick bu hafta sakatlandılar, Chad Rinehart haftalardır gözükmedi bile, D.J. Fluker beyin sarsıntısı geçirmişti, Jeromy Clary haftalar kaçırdı, Rich Ohrnberger birkaç hafta oynamadı, bu hafta daha da uzar ama sizi baymak istemiyorum.
Maç istatistikleri
Mathews’un 59 yard ve bir TD’u, Rivers’ın 19-29 218 yard ve bir TD’u, Keenan Allen, Antonio Gates ve bu yıl neredeyse RB’likten WR’lığa terfi edecek Danny Woodhead dört reception’ı mağlubiyete engel olamazken Chargers ikinci yarıda Denver’a soğuk terler döktürerek maçı 28-20 kaybetti.
Haftaya Dolphins’e franchise rekoru iki yarddan daha az (bir dakika bu nasıl NFL rekoru değil? Detroit Lions 1943’de Cardinals’a karşı -53 yard koşarak bu konuda rekorun sahibi) koşu izni vermek dileğiyle, hoşçakalın.