Buz gibi bir Halkalı sabah ayazında ithalat tescilden çıktığım gibi ihracat binasındaki bir kaç sıcak yerden biri olan girişteki kaloriferin yanına attım kendimi. O gün henüz haberlere bakamamıştım, telefonumu cebimden çıkartıp ilk olarak şu pek meşhur fotoğraf paylaşım platformuna göz attım. Buraya kadar her şey normaldi ta ki sayfayı biraz daha aşağıya kaydırana kadar. Khalil Mack, kendisinin biraz daha arkada Woodson’ın önde olduğu bir fotoğraf paylaşmıştı ve şöyle diyordu; “Adamım, bunu onur duyarak söylüyorum ki bu lige gelip büyüklüğün nasıl bir şey olduğunu görebildiğim için şükran duyuyorum, seni hak ettiğin gibi uğurlayacağız.”. Bu bile başlı başına insanın içine korku salmak için yeterken biraz daha aşağıda David Amerson’ın gönderisiyle karşılaştım; “Seninle aynı sahayı paylaşmak büyük bir onurdu C-Wood. Bu sezon gösterdiğim gelişimde senin payın büyüktü, güçlü bitirelim kardeşim!”. Artık çoktan anlamış olmam gerekirdi ancak bir umut biraz daha aşağılara indim ve Derek Carr anla artık dercesine benzer bir paylaşımda bulunmuştu; “Teşekkürler C Wood, son iki yılda bana yardım ettiğin ve bana öğrettiğin için. Bu oyunu oynamış en iyilerden birisin. Raider Nation, onu son iki maçında hak ettiği şekilde uğurlayalım.”.
Pazartesi günü öğle saatlerinde Charles Woodson, Raiders tesislerindeki basın odasında Raiders’ı yakından takip eden “insider” dediğimiz gazetecilere tam da gelmesinden korktuğumuz o açıklamayı yaptı; “Perşembe günü evimdeki son maçımı oynayacağım.”. Yaptıkları sporu sonsuza kadar yapmalarını istediğim dünya üzerindeki yegane iki insandan birisi gelmesini hiç istemediğim o noktadaydı artık. 39 yaşındaki Charles Woodson, sezon sonunda kramponlarını asıyor ve muhteşem kariyerine başladığı yerde bir Raider olarak son noktayı koyuyor. NFL ile yeni ilgilenmeye başlayanlar bunun nasıl bir duygu olduğunu anlayamayacaklar belki de ben bile kendisinin büyüklüğüne sınırlı bir süre tanık olmuşken. Woodson’ın ilk Raiders zamanlarına yetişemedim ancak Packers yıllarından bu zamana izlediklerim, hakkında araştırdıklarım, okuduklarımla favori oyuncularımdan biri haline gelmesi fazla uzun sürmemişti. Burada belki de bu oyunu oynamış gelmiş geçmiş en iyi defensive back’ten bahsediyoruz. 1997 yılında bir daha görmeye Manti Te’o ile yaklaştığımız ancak muhtemelen asla göremeyeceğimiz Heisman Kupasını kazanan ilk ve tek savunma oyuncusu, hem de Peyton Manning’i geçerek. Atletizme dayalı bir pozisyonda bir savunma oyuncusu olarak oynanan dile kolay tam 18 sezon. Tüm zamanlarda en çok interception yapan beşinci oyuncu. 8 Pro Bowl, 1 Super Bowl yüzüğü. Charles Woodson’ın başarıları saymakla bitmez, kariyeri bir çoklarıyla dolu. 39 yaşında bile ligin en çok top kapan (interception ve fumble) ikinci oyuncusu.
Sezonun daha erken bölümlerinde sezon sonu kontratı bitecek olan Woodson’ın verdiği genel mesaj aslında en azından bir sezon daha oynayacağı yönündeydi. Ancak ilk Denver maçında çıkan omuzu sonrasında oynadığı tüm maçlarda onu çok rahatsız etti. Son Packers maçının da belli bölümlerinde yine omuzundan dolayı kenara geldi. Sezonun neredeyse tümünü sakat omuzla oynamasına rağmen yüzde yüz sağlıklıymış gibiydi performansı. Artık maalesef sözün bittiği yerdeyiz ve bu efsaneyi, NFL’in Tim Duncan’ını son kez izleyebilmek için geriye sadece iki maç kaldı. Son olarak kendisiyle ilgili en popüler hikayelerden birisiyle bitirelim;
2010 sezonunda Packers NFC finaline çıktığında rakibi Chicago Bears’tı. Bears taraftarı olduğu bilinen Amerikan Başkanı Obama’nın Super Bowl’u kazandıktan sonra Bears’ı Beyaz Saray’da zevkle ağırlayacağım gibi talihsiz bir demeci olmuştu. Packers, Bears’ı yenip NFC konferansını kazandığında ise Woodson’ın üzerindeki tişörtte şöyle yazıyordu; “Beyaz Saray’da görüşürüz.”. Öyle de oldu, Packers Super Bowl’da Steelers’ı yenerek Beyaz Saray’da Obama’nın konuğu oldu ve Obama şu açıklamayı yaptı; “Bir çok quarterback’in öğrenmiş olduğu şeyi ben de öğrendim. Charles Woodson’a bulaşma.”
1,000 YARDLIK ADAM: AMARI COOPER
Süper çaylağımız Amari Cooper, oldukça başarılı ve biz Raiders severlere heyecan veren sezonuna Green Bay Packers karşılamasıyla bir mihenk taşı daha ekledi. Bir Raiders reciever’ının 1,000 sınırını geçmesi ‘acaba bir daha görebilir miyiz?’ dediğimiz olaylardan birisiydi. Günümüz NFL’inin geldiği noktada 1,000 yard nedir ki canım diyerek burun kıvırabilirsiniz ama şunu da bilmesiniz ki bu renklere gönül verenler 2005 yılından beri yani tam olarak 10 yıldır dünya gözüyle bunu başaran bir oyuncuya sahip olamamanın ezikliğini yaşıyordu. Raiders formasıyla 1,000 yarda son ulaşan oyuncu Randy Moss’tu ki o da Raiders taraftarlarının sahipleneceği bir oyuncu değil. Moss ligde ya Vikings’li ya da Patriots’lı olarak hatırlanıyor ve hatırlanacak. Ayrıca bu 10 yıllık süreç içinde Raiders hariç ligdeki her takım – Jacksonville Jaguars bile Cleveland Browns bile- en az bir 1,000 yarda ulaşan reciver çıkartmıştı. Bu açıdan Amari Cooper çoktan tarihe geçti bile. Ayrıca 1,000 yarda ulaşan 21 yaşından genç dördüncü reciever olarak da lig tarihine geçti. Şimdi Raiders’ın bir değil aynı sezonda tam tamına iki tane 1,000 yardı geçen reciver çıkartma şansı var. Michael Crabtree eğer ki son iki maçta toplam 151 yard pas yakalayabilirse Raiders, 2001 yılındaki Tim Brown ve Jerry Rice ikilisinden sonra ilk defa tek sezonda iki 1,000 yarda ulaşan reciever çıkarabilir.
Oynadığı pozisyonun doğasına resmen bir tepki olarak doğan ağır başlı çaylağımız ise bu başarı karşısında her zamanki gibi soğukkanlı; “Sanırım bu başardığım iyi bir şey ama insanlar her sene 1,000 yardı geçiyorlar, yani bu büyütülecek bir şey değil.”
MACK ATTACK!
Raiders’ın yeni yapılanmasının en önemli taşlarından birisi Khalil Mack. Geçen sezon gösterdiği çok yönlü oyun bu sezon için ister istemez beklentilerimizi yükseltmişti. Doğrusu sezonun ilk yarısı defansın geneli gibi beklentiden çok uzak hatta neredeyse geriye gitmiş bir Mack izledik. Gelin biz buna yeni savunma sistemine alışma evresi diyelim. Çünkü Mack, sezonun ikinci yarısı öyle bir dönüş yaptı ki şuan ligin en sıcak bir kaç savunma oyuncusundan biri ve ligin sack lideri. Öyle ki artık yılın savunmacısı ödülünde Watt’ın tahtına aday birisi olarak lanse edilmeye başlandı. Mack’in çıkış maçı iki hafta önceki Denver Broncos karşılaşmasıydı. Raiders, Broncos’u sekiz maç sonra ilk defa yenerken yıllardır görmediğimiz bir şey oldu ve bunu savunması sayesinde başardı. Maçın ikinci yarısında Raiders savunması tek bir sayıya bile izin vermedi, bunu da büyük oranda Khalil Mack’in 5 sack, 1 fumble ve safety’sine borçlular. Son yıllarda izlediğim en dominant bireysel savunma performanslarından birisiydi. Mack, çok yönlü oyununun yanına geçen sezon sonunu getiremediği yani sack ile bitiremediği quarterback baskılarını da ekledi artık. Bunu sack sayısına bakarak da çok rahat söyleyebiliriz. Şuan 15 sack ile ligde lider ve iki maç daha bu liderliğini korumuş olursa yılın savunmacısı olabilmek için önemli bir argümana sahip olmuş olacak. Mack’in nasıl insan dışı bir varlık olduğunu aşağıdaki vine’da 140 kilogramlık Max Garcia yokmuş gibi davranmasından anlayacağınızı umuyorum.