NFL’i şöyle ya da böyle takip eden herkesin tuttuğu veya takip ettiği bir takım vardır elbet. Benimki de Green Bay Packers. Tanıdıkça sevdiğim, futbola olan ilgimin sebepleriyle aynı felsefe etrafında dönen bir takım olduğu için belki de. Futbolun sert, fedakarlık gerektiren bir oyun olması gerektiğinin, hiç bir oyuncunun takımın üstüne çıkamayacağının her daim bir heykelidir Packers futbolu.
Free agency (sözleşmesi biten oyuncunun serbest kalması) ve draft rankings (kötü takımların üniversite oyuncularını ilk seçmesi) uygulamalarıyla NFL’de takımların dalgalı başarı grafikleri iyice belirli olmaya başladı. Nispeten başarısız bir takım gençlerle ve diğer yetenekli oyuncularla tepeye oynayan bir takım kurduğunda bu takımın başarılı olması için 5-6 senesi vardır. Bu süre zarfında Super Bowl’u alırsa tamam. Yoksa şansını birkaç sene sonraya atıyor. Bunun sebebi biraz başarılı olan oyuncuların köpekbalığı tarzında menejerlerinin ilk sözleşme yenileme anında inanılmaz rakamlarla takımın önüne gelmeleri. Salary cap (oyuncularının maaş toplamlarının alabileceği tavan değer) yüzünden bütün iyi oyuncularını elinde tutamayan takımlar yavaştan dağılmaya başlar hep. Bu ve bunun gibi sebeplerle, birbirine yakın yıllarda 3-4 şampiyonluk kazanan takımlar kendilerini hanedan ilan etmeye başladılar.
Bu bahsettiğim dalgalanmadan nispetini alan Super Bowl XXXI şampiyonu Green Bay, tepeden yokuş aşağı gitme sürecinde bir sene sonra tekrar Lombardi kupasına el uzatmış, ama John Elway önderliğindeki Denver Broncos takımı o ele cetvelle vurmuştur. Sonraki yıllarda yine başarılı sonuçlar elde eden ve playofflarda gözüken Green Bay takımı evvelki sene 4-12‘lik durumla Brett Favre döneminde ilk defa kazandığından çok maç kaybetmiştir (losing season). Geçtiğimiz seneyi ise yeni koç Mike McCarthy, yeni sistem (zone blocking) ve yeni oyuncularla bir şekilde 8-8 kapatıp Playoff’ları tie-breaker ile kaçıran Packers, önümüzdeki sene 37 yaşındaki Favre’ın dönüşüyle “acaba son bir kere?” sorusunu sormaya başladılar.
Ben bu yazımda NFL’in en genç takımı Green Bay’in geçtiğimiz sezon değerlendirmesini ve gelecek sezondan beklentileri oyuncular ve mevkiler ekseninde yapacağım. Takımın genel oyunu ile ilgili yazılar nette veya başka ortamlarda dolu var, ama oyuncularla ilgili ufak haberciklerden başka az bilgi var. Ben bulabildiğim her türlü ortamda her yazıyı takip ettiğim, ve 2006 senesinde Packers’ın sadece 2 maçını kaçırdığım için oyuncular hakkında değişik objektif notlar sunabileceğimi sanıyorum. Green Bay severler iyice yerleşsinler koltuklarına ve okumaya başlasınlar.
Quarterbacks (Oyun Kurucular)
Bu mevki, Green Bay’in kendini en rahat hissettiği mevkilerden biri. Dümende 3 kere arka arkaya MVP (en değerli oyuncu) seçilmiş tek oyuncu olan Brett Favre var. Green Bay’de Don Majkowski’den bayrağı aldığı ilk maçtan beri her maça ilk 11 çıkan Favre, yaşlanmasına rağmen defans oyuncularını ve koçlarını maçtan günler önce dertlendirmeye başlıyor. Yedeği Aaron Rodgers 2 sene önce birinci sıradan draft edildiğinden beri sırasını bekliyor. Geçen sene Favre’ın oyunu kısa bir süre terkettiği bir maçta oyuna girince ayağını kırıp IR (Injured Reserve – Sezonu kapatma) listesinde yer buldu. Bu sebeple alınan Todd Bouman hala kadroda. Son QB Ingle Martin bench-warmer (yedek kulübesindeki koltuğu ısıtan adam) rolünde maaş topluyor.
Runningbacks (Koşucular)
3 sene öncesinin flaş koşucusu Ahman Green, iki senedir sakatlıklarla boğuşuyordu. Geçen sene biraz kendini toparlayan Green, yeni bloklama şeması ve genç offensive line’ına (hücum çizgi oyuncuları) rağmen etkili olmuştur. Ahman Green bu sene sözleşmesi bittiğinden free agent durumundadır, hatta pazardaki en iyilerden biri olarak gösteriliyor. Green Bay sakatlıklarını öne çıkarıp fiyatını düşürerek bu oyuncusuyla yola devam etmek niyetinde. Geçen sene Samkon Gado ile takas edilip Green Bay’e gelen Vernand Morency gelecekte iş beklenen oyunculardan. 3. Downlarda ve pas oyunlarında daha çok yer bulan Morency’nin hemen arkasındaki fumble özürlü oyuncu Noah Herron arada parlasa da hemen akabinde yaptıklarını gereksiz hatalarla yıktığından güven vermiyor.
Fullback’te yılların tecrübesi William Henderson ve Morency ile paket halinde gelen Brandon Miree var. Bu sene Henderson’ın rolünün gittikçe azalmasını bekliyorum. Zaten Green Bay fullback’lerini hemen hemen hiç koşturmuyor. Fullback’ler sakatlandıkça yerine tight-end ekleniyor maçlarda.
Tight-Ends
Son yıllarda etkili blokları ve end-zone’da Favre’a güvenilir bir hedef haline gelen Bubba Franks, geçen sene düşürdüğü tonla pas ve aldığı gereksiz cezalarla diken üstünde oturmaya başlamıştır. Yedekleri David Martin ve Donald Lee iş düştüğünde görevlerini yapsalar da beklenen patlamayı gösteremediler. Martin’den hala umutluyum, ama bu umut tuttuğu paslar yüzünden değil, genelde gösterdiği yavaş gelişmeden. Çok pas tutmasının sebebi geçen sene Green Bay’e receiver dayanmamasından.
Wide Receivers (Top Tutucular)
Geçtiğimiz off-season takımdan 2. round draft karşılığı Denver’a satılan uyumsuz adam Javon Walker gittikten sonra birinci konuma gelen Donald Driver, bu konumu hakettiğini fazlasıyla göstermiştir. Özellikle senenin ikinci yarısında kendisine uyanan rakiplerin genelde çift kolladığı Driver, yine de 1295 yard’la NFL’de 5. olmuştur. Hemen arkasında çaylak Greg Jennings var. Jennings hızını ve ellerini çok iyi kullandığından gayet başarılı bir sene geçirmiştir, ve biraz route’larını (pas tutan adamların oyunda izledikleri “rota”lar) düzeltse Pro Bowl düzeyinde bir oyuncu olabileceğini göstermiştir. Müzmin sakat ve adam olmayacak gibi görünen bir zamanların genç umudu Robert Ferguson’ın bu sene yüksek maaşı yüzünden takımdan ayrılması bekleniyor. Kanunla sorunlarını halledebilse takıma faydası dokunabilecek Koren Robinson’dan sonra receiver’ların geri kalanı ise fasulye sırığı Ruvell Martin ve eski Notre Dame QB’si Carlyle Holiday(ikisi de 18 numara, bakalım hangisi değştirecek). Favre’ın emekli olmayıp bir sene daha devam etmesi ile Oakland Raiders’dan Randy Moss’un alınmaya çalışılması tartışılıyor.
Offensive Line (Hücum Çizgi Oyuncuları)
Geçen sene çaylak guard’ları Daryn Colledge ve Jason Spitz, ve 2. senesindeki center Scott Wells ile ayakta durmayan çalışan Green Bay line’ının elle tutulan tek tarafı tecrübeli ve yetenekli tackle’ları Chad Clifton ve Mark Tauscher. Daha önce de belirttiğim yeni bloklama sistemine geçen Packers’da çizgi oyuncuları sene sonuna doğru sistemi kavramış, gelecekle ilgi umut vermiştir. Yedek listesi de tamamen çaylak ve ilk 2 senesini yeni bitirmiş çoğunluğu nispeten yeteneksiz oyunculardan oluştuğundan, bunların adını bile yazmaya gerek yoktur, buradan direkt olarak savunmaya geçiyorum.
Defensive Line (Savunma Çizgi oyuncuları)
Burada yeri garanti olan iki oyuncu var. Biri yıllardır yavaş yavaş oyununu geliştiren ve bu seneyi 15.5 sack ile (paylaşılan sack’ler yarım sayılır – oyuncu QB’nin yarısını sack yapmış değil) ikinci olarak kapatan sol DE Aaron Kampman. Hem koşu hem pas oyunlarında etkili olan Kampman, bu mevkinin sadece zencilere göre olmadığını göstermiştir. İkinci etkili oyuncu ise sene başında St. Louis Rams’den free agent olarak gelen DT Ryan Pickett. İri cüssesiyle koşuya karşı sayısız double-team’lere rağmen son derece etkili olmuş, ama 16 maçta tek bir sack bile yapamamıştır. Yanındaki diğer DT Corey Williams senenin yarısında yedek olsa da ikinci yarıda kendini göstermiş, 7 sack ile parlamıştır. Seneye sağ DE’de meşhur KGB (Kabeer Gbaja-Biamila) ile başlayan Green Bay, koşu oyunlarında devamlı süpürülmesi yüzünden yerine DT Cullen Jenkins’i geçirmiş, ondan verim almıştır. Yüksek maaşı ile Packers’daki geleceği soru işaretleriyle dolu olan KGB’ye ne olacağını ben de merak ediyorum. Son oyuncu New York’tan gelen tecrübeli Kenderick Allen, sene başlamadan sakatlanmasıyla sezonu kapatmıştır. Tek senelik sözleşmeye sahip olan Allen’ın Green Bay’de geleceği şüpheli.
Linebackers (Savunma Çizgi Arkası Oyuncuları)Geçen sene toplamda 5. sırada (5th overall pick) Ohio State’ten draft edilen weak side (güçsüz taraf) linebacker’ı A.J. Hawk (bu seneki draft’ın en iyi QB’si Brady Quinn’in kayınbiraderi), çaylak senesinde bekleneni vermiş, 119 tackle ile takımın savunma yükünü sırtlamıştır. Hızı ile yan koşularda etkili olan Hawk, iki de interception yapmıştır. 3 sene öncesinin ilk round draft’i Nick Barnett, güvenilir oyununu devam ettirmiş, yüz üzerinde tackle ile orta linebacker mevkisinde yerini sağlamlaştırmıştır. Strong tarafta Ben Taylor ve Tracy White gibi rakiplerini zor da olsa ekarte eden Brady Poppinga, görevini ortalama bir oyunla halletmiştir. Yeri pek de sağlam değildir. Barnett’in yedeği çaylak Abdul Hodge idmanlarda ve hazırlık maçlarında güzel oyunuyla Packers savunma koçlarına yeni bir alternatif sunmuştur. Orta linebacker’a Hodge’ı alıp Barnett’i strong’a kaydırmak epey bir düşünülse de Nick “koşturmayın-beni-sağa-sola” Barnett buna hiddetle karşı çıkmış, ve ortadan başka yerde oynamayacağını belirtmiştir.
Cornerbacks
Bir tarafta yılların güvenilir cornerback’i Al Harris var. Rakiplerin en güvenilir receiver’larını bump&run taktiğiyle etkisiz hale getirmede nispeten başarılı olan Harris’in yanında iki sene önce şimdi New Orleans Saints’te oynayan (ve saç stilleri aynı olan) Mike McKenzie vardı. O uyumsuz cornerback gidince yerinde draft edilen Joey Thomas ve Ahmad Carroll, takımdan iki sene içinde yavaşça gönderildi. Takımın 4-12 durumunun en büyük sebeplerinden biri olan cornerback eksikliği, sene başında Heisman ödüllü ama bir o kadar da sorunlu Charles Woodson’un free agent olarak Oakland Raiders’dan gelmesiyle çözülmüştür. Yedekler Injured Reserve elemanı ve aynı zamanda receiver çıkabilecek olan yeni nesil umut veren oyuncu Will Blackmon, receiver’ların kukla gibi oynattığıPatrik Dendy ve tam bir no-name olan Jarret Bush.
Safeties
Safety’lerden biri genç, 2. senesini dolduran ve takımın geleceği olan free safety Nick Collins, her sene biraz daha gelişmesiyle göz dolduruyor. Strong safety’de ise sene başı free agent olarak yedek oynadığı Seattle Seahawks’tan gelen büyük parayla gelen Marquand Manuel, o paraya değer oyun oynayamamıştır. Özellikle bu sene yedeği olduğu Ken Hamlin free agent olarak piyasaya çıktığı için, yüksek maaşlı Manuel’in durumu sallantıda. Safety yedekleriCharlie Peprah, Tyrone Culver ve Atari Bigby. Son ikisi NFL Europe’da pişmesi beklenmiş, ama yemeğin yanmasıyla yedekte kalmış oyunculardır.
Oyuncuların durumları bu kadar. Görüldüğü gibi takım genç, ve geçen senenin son 4 maçını (kolay maçlar olsa da) almanın verdiği güvenle, düzgün bir hazırlık dönemi, sağlam bir free agency ve draft ile Brett Favre önderliğinde Lombardi kupasını eve getirebilecek bir takım olabilir. Kimse şaşırmasın, Green Bay’e boşuna Titletown, USA demiyorlar.
Bu veya diğer yazılarımla ilgili yorum, eleştiri, önerilerinizi veya merak ettiklerinizle ilgili sorularınızı [email protected] e-mail adresime, veya NFLTR Forumunda bekliyorum.
Futbol sevginiz azalmasın.
Not: Birkaç yerden rahatsız eden iddialar duydum. Yazılarımın tamamı (özellikle alıntı olarak belirtmezsem) bana aittir, çeviri değildir. Amerikan usulü tabirlerim (bench-warmer, Nick “koşturmayın-beni-sağa-sola” Barnett, vb…) bir yerden alınmamış, yıllardır futbolu takip ettiğim kaynaklardan (yanlış da olsa) yer etmiştir. Birkaç yerde de Türkçesini bilmediğim terimleri olduğu gibi bırakmak zorunda kaldım.