Ligin 3. haftasında ilk iki maçını kazanan Green Bay Packers, evinde 1-1 durumundaki San Diego Chargers’ı ağırladı. İlk drive’da 4 ve 2’de ilk hak almaya çalışan Green Bay, verilmeyen bir pass interference yüzünden topu rakibe teslim etti. Devamında birkaç etkili bir koşu ve pas sonunda Philip Rivers pasla ilk sayıyı buldu: 0-7.
Hemen ardından gelen hücum 3. hakta gelen bir ceza sayesinde devam etti. Akabinde Brett Favre Favre’lığını yaptı ve iki güzel pasla Chargers yarısının ortalarına kadar geldi. Franks’ın endzone’da parmaklarının ucundan kaçan pas yüzünden field goal’la yetinmek zorunda kaldı, ve çaylak kicker Mason Crosby kendisini draft edenleri mahçup etmedi: 3-7.
Favre’ın redneck’liğini sonuna kadar konuşturduğu bir Wrangler reklamından sonra Chargers hücuma başladı. Green Bay savunmasının durduğu bu hücum punt’la sonuçlandı. Sahanın ortasında başlayan hücum da Favre’ın koluna dayanarak Donald Driver’ın ellerinde 7 sayıyla sonuçlandı: 10-7.
Öne geçtikten sonra Green Bay savunması zor da olsa bir kere daha durdurmayı başardı rakibini.Peşinden geçen sene NFL’in yards-after-catch (topu tuttuktan sonra koşu) lideri Drive yine ufak bir pası koşarak 46 yard’a çevirdi. Brett Favre 3 yard’lık ilk hak koşusunun yanı sıra bir de başka bir koşuda pump fake yaparken topu elinden kaçırdı. Fumble’ı rakip aldı ama yapılan challange sonunda topun geriye hiç hareket etmediği için tuck rule geçerli olmadı ve top Packers’da kaldı. Favre da tek yarıdaki 24. pasında Franks’i endzone’da buldu ve farkı açtı: 17-7.
Yarıyı bu farkla kapatmak istemeyen San Diego kesin paslarla Green Bay 10. yardına geldi. Burada Rivers maçtaki ilk başarısız pasını, onu da bilerek attı. Bundan önce arka arkaya 15 başarılı pasla bu konudaki rekorunu ilerletmiş oldu. Sonraki pasında ise yarının son skoruyla farkı üçe indirdi: 17-14.
İkinci yarıya ilk yarının sonu gibi hızlı başlayan Chargers, pas oyunlarıyla sayıyı buldu ve skoru Chargers lehine çevirdi: 17-21.
Bu noktadan sonra neredeyse son iki dakikaya kadar sahada sayı yapılmadı, ki buna Green Bay’in endzone’a 20 santim kala 3 hak debelenmesi de dahil. Sonunda 57 yardlık bir pas touchdown’ı ile Favre hem takımını öne geçirdi, hem de Dan Marino’nun 420 TD pası rekorunu egale etmiş oldu: 24-21.
Tekrar öne geçmek için saldıran Rivers ve ekibi, defansın kalbi Nick Barnett’in interception’ı ve topu endzone’un dibine kadar getirmesiyle yıkıldı. İki down sonra Green Bay koşu oyunuyla farkı 10’a çıkardı: 31-21.
Çok az vakit kala topu eline geçiren Chargers, mola haklarını da kullanarak endzone’a yaklaştı. Burada field goal ile farkı bir touchdown’a çektiler: 31-24.
Artık tek umut bir onside kick idi, onu da bugün uçan kaçanı yakalayan Donald Driver kapınca, Favre’a da sahaya çıkıp diz çökerek takımını 3’te 3’e getirmek kaldı.
Maçın hikayesi de buydu, gelelim notlara:
– Belirttiğim gibi Brett Favre 420 TD ile Dan Marino’nun rekorunu egale ederken, Rivers arka arkaya 15 başarılı pas ile Dan Fouts’a ait takım rekorunu egale etti.
– Packers yine koşu oyunlarında yoktu. Bu sefer öyle seçtiler ve sahaya çoğu zaman shotgun, bazen koşucusuz çıktılar. Bunun sebebi sadece koşu oyunlarındaki becerisizlik değil, aynı zamanda San Diego’nun secondary’sinde yedeklerin zayıf olmasıydı.
– Sezon ilerledikçe özellikle Green Bay şehrinde hava giderek bozulacak. Bizzat buz kesip yataklara düşerek öğrendiğim bu durum pas oyunlarını genelde zorlaştırır. Favre bu havalarda iyi oynasa da yine de pas yüzdeleri düşer. O yüzden ilerleyen haftalarda koşu oyunlarına da başlamak gerekecek, ama gelecek hafta değil. Deplasmanda Pat ve Kevin Williams önderliğindeki ligin belki en iyi koşu savunmasına sahip Minnesota Vikings’e karşı galiba iş tekrar Favre’ın koluna düşecek. Eski Packers safety’si Darren “Ain’t-noone” Sharper’a dikkat ederek ama…
– LaDainian Tomlinson her ne kadar ilk iki maçından daha iyi koşabilse de, geçen seneki MVP formundan epey uzak. Hay Allah, halbuki Madden 08 kapağına da lanetten korktuğundan çıkmamıştı. Maç içinde Rivers ile biraz atıştılar ama arada bir yerde barıştılar. Rivers’ın zenci gibi yumruk vurmaya çalışması iyiydi gerçekten.
– Green Bay WR’ı Greg Jennings’in dönüşü muhteşem oldu. Favre’ın hem 400., hem de 420. touchdown paslarını yakalayan Jennings, maçı kazandıran son touchdown’ı yaparken sakatlığın etkisinden kurtulduğunu ve cornerback’leri düşündüren hızına kavuştuğunu gösterdi.
– Brett Favre rekoru egale eden touchdown’dan sonra rakip hücumdayken kafasında havlu oturdu, heyecandan sahaya bakamadı. Yanındaki insanlar Nick Barnett’in interception’ıyla coşunca ayağa kalkabildi. Maçtan sonra rekorla ilgili “Onu bırak, önemli olan maçı kazanmak” gibi bir şeyler dedi. Çok mütevazı ama emekli olunca Terry Bradshaw gibi iki lafından birine “efenim ben superbowl’dayken” diye başlayabilir dikkat.
Maç dışı notlar:
– Bu maç da canlı seyrettim, hatta notlar dışındaki her şeyi seyrederken canlı yazdım.
– Sadece Green Bay maçı yazdığımın farkındayım ama a) tarafsız yazıyorum, b) en iyi bildiğim takım Packers. Yoksa seyretmediğim maçı “Eeee, McNabb ve Eagles bol sayılı maçta Lions’ı 8 touchdown’la geçerken taraftarlarına iki haftadır kaybettiklerini affettirdi” gibi ezbere bir şekilde de yazabilirim.
Futbol sevginiz azalmasın.