Chargers ve Raiders arasındaki sezonun ikinci karşılaşmasında gene turnover savaşına sahne oldu. Yazılarımı, Chargers’ı veya Raiders’ı takip ediyorsanız sezonun başında Oakland’da oynanan ve Raiders’ın (belki de Chargers’ın elinden playoff’u alarak) kazandığı maçta turnover’larda Raiders büyük bir üstünlük kurmuş ve bunlardan puan çıkarmayı da bilmişti. Bunun sonucunda San Diego’nun bu sezon oynadığı en kötü futbol orada olmuş, L hanemize yazılmıştı. Bu maçta da ilk yarıda benzer bir durum vardı. Chargers erken snap sonucu fumble, interception ve Allen’ın muffed punt return’ü ile üç kez topu Raiders’a hediye etmiş. Eric Weddle’ın muhteşem atletiklikle kaydettiği INT ise bu denklemi -2 ye çekmişti. Oakland’daki ilk maçın aksine bu sefer Chargers neyse ki turnoverlarla başa çıkmayı başardı ve ilk yarı 10-10 berabere bitti.

İkinci yarıyı ise Chargers domine etti. Defans, McGloin önderliğindeki Raiders ofansına sahada hiç varlık göstertmedi ve ikinci yarıda sadece üç puan kaydettirdi. Chargers ise kolu kanadı kırık Raiders karşısında sezonun en iyi maçını oynamasa da gereken şeyleri yaptılar ve özellikle defansın 3-and-outları hem saatin kontrol edilmesini sağladı hem de ofansın bolca yaptığı hataları doldurdu. Special teams ise Allen’ın muffed puntı sonrasında verilen üç puanı kick returnde fumble recovery yaparak nötrledi ve yedi puana vesile oldu.
RB’ler ve Rivers
Colts’un sezon başından beri deneyip pek faydasını görmediği power running gamei son 3-4 haftadır başarılı bir şekilde uygulayan Chargers, Mathews ve Woodhead öncülüğünde bu sezon ilk kez arka arkaya 3 maç kazandı. LaDainian Tomlinson döneminde, Chargers’ın postseason performansıyla her sene bizi üzdüğü yıllarda izleyenler varsa hatırlar, 14-2 ve benzer şekilde sezonu bitiren Chargers’da Rivers hep LT’yi bolca koşturup maçta yalnızca 15-20 arası pas atıp bunları genellikle en ideal yerlere atmasıyla takdir edilirdi. Rivers son maçlarda da bunu yapıyor. Her ne kadar bu maçta iki kez boş durumdaki Allen’a kötü paslar atsa da bunun dışında özellikle Royal’a 3rd downlarda büyük kazançlar için attığı santimetresine kadar mükemmel paslar gerçekten izleyenleri büyüledi. Rivers ayrıca NFL’in QB derecelendirmesinde de sezon başında 19uncu olması beklenirken son haftaya Peyton Manning’in arkasında ikinci girdi.
İstatistikler
Raiders maçında snap sayılarına ve her oyuncunun kaç snapde sahada olduğuna bakalım. Ofansın yaptığı 72 snap’in hepsinde QB pozisyonunda Rivers vardı. Artık takımın en önemli hücum silahı haline gelen Allen ise muffed punt ardından sadece ilk pozisyonunu kaçırdı onun dışında 71 snapde de sahada vardı. Mathews 41, Woodhead 30 snapde kaldı. Bu maçta son birkaç hafta olduğu gibi Mathews’un yüksek performansı yüzünden Woodhead normalde sezon boyunca oynadığının altında süre aldı ve pek varlık gösteremedi fakat genede dördüncü çeyrekte sahada arka arkaya aldığı handoff’lar onun da mütevazı rakamlara ulaşmasını sağladı. Offensive line ise sezon başından beri istikrarı en iyi şekilde sağladı. Maça başlayan beşli her ofansif snapde sahada kaldı ve bu anlamda 2013 sezonu için bir ilki başardı. (16. haftadayız yani sakatlık şanssızlığını görüyorsunuz daha ne yapalım?) Defans bakımından ise Dwight Freeney’nin kaybından sonra pass rushda başlayan etkisizlik ve baskı kurup baskının sonucunu getirememe ise Melvin Ingram’ın PUP (physically unable to perform) listesinden dönmesiyle çözülmüş gibi. Ingram henüz yüzde yüzünü verip çoğu snapde sahada kalamasa da Oakland’a karşı bir fumble yaratmayı başardı. Tabii daha sonra Raiders topu recover etti ama olsun…

Bir yerimizi düzeltiyoruz diğer kısım eğriliyor arkadaş nasıl takımız daha hala çözemedim. Gidip Denver ve Chiefs’i deplasmanda yeniyoruz ama Titans, Texans, Raiders ve Redskins’e kaybediyoruz. Eğer favori olduğumuz maçları kazansak şu an playoff’lara değil 1st round bye ve hatta home field advantage için oynuyorduk. Bu da Kasım ayındaki düşük performans nedeniyle olmuş gibi. Kasım ayında üç mağlubiyet ve sadece bir galibiyet alan Chargers, bu alanda son üç sezonda 2-10 gibi bir istatistik tutturmuş durumda. Aralık ve Ocak aylarında ise takım ne olduğunu anlayıp “Playoff gene elden gidiyor beyler hadi!” diyerek 10-4 gibi bir win/lose ratioya ulaşmış. Yani bütün sezon oturup sonra tam iş elden gitmeye başladığında sadece draft’ta sıramızı yukarıya çeken galibiyetler alınmış. Umarım haftaya playoff’lara kalıp gene bu duruma düşmeyiz. Daha pozitif istatistiklerde ise balkanlardan gelen mütevazı bir ofans dalgası var. Chargers, büyük Manning’in 51 TD pasına ulaşıp Tom Brady’nin rekorunu sezonun bitimine 1 hafta kala kırdığı sezonda 46.9%luk Broncos’un ardından ikinci sırada ve 44.4%lük bir sayı yapma etkinliğini elinde bulunduruyor. Bu bağlamda San Diego, bu sezonun Super Bowl’unda karşılaşması beklenen iki ekibin (Broncos ve Seahawks) arasında bulunuyor.
Playoff (Artık son bu söz)
Baltimore ve Miami kaybetti. Artık playofflar için önümüzde bir hafta ve üç maç var. Ravens, 1st round bye için sahaya çıkacak olan Bengals ile karşılaşıyor, yani Cincinnati ekibinin takımını dinlerdirme lüksü yok. Dolphins ise draft’ta QB alınmasın diye canını dişine takmaya başlayan Geno Smith’in önderliğindeki iddiasız Jets’in karşısında. Aynı zamanda bu büyük ihtimalle head koçları Rex Ryan’ın son maçı olacak. New York temsilcisi sezonu ve koçlarının bir Jet olarak son maçını güçlü bir şekilde bitirmek isteyebilir. Hem de Miami’nin bu hafta güçsüz Bills karşısında sayı atamadığını belirtmekte fayda var. Ravens cephesinde ise 41-7’lik bir Pats mağlubiyetinden çıkıldığını görüyoruz. QB’leri Flacco’nun ise bacağında ayı kapanı gibi bir korumayla oynadığı detayı önemli. Bu, çoğularına göre RGIII’nin sezonunu başlamadan bitiren kelepçeyle aynı şey. Chargers ise evinde hiçbir nedeni olmayan, playoff’ları garantilemiş, division’ı alma şansı bulunmayan ve büyük bir ihtimalle Charles vb. oyuncularını dinlendirecek Chiefs ile oynuyor. En büyük avantaj ise Chargers’ın Amerika saatiyle 4:25, Türkiye saati ile 23:25 de başlayacak maçlardan birisinde oynaması. Yani, 1:00’da (TSİ 20:00) başlayacak Ravens ve Dolphins maçlarının skorlarını takım bilecek. HC McCoy bu maçları takımın izlemesine izin vereceğini açıkladı. Bu durumda ben maçın garanti olacağını düşünüyorum, ama Amerikan futbolu bu, ne olacağı asla belli olmaz…
İyi haftalar ve mutlu geçmiş Noeller, eğer yeni yıldan önce tekrar buluşamazsak (bu espriyi bu sene yapmayacağıma söz verdim o yüzden “Seneye görüşürüz” demeyeceğim) mutlu yıllar. Playoff’larda olduğumuz yeni bir yılda tekrar buluşmak üzere sağlıcakla kalın sevgili NFLTR okuyucuları.