2015 sezonunda, oyun kurucu Tony Romo’nun sakatlanıp 11 maç oynayamaması başta olmak üzere şansızlıklar yaşayan Cowboys seneyi 4-12’lik bir rekorla bitirmişti. Romo’nun oynamadığı 12 maçın sadece birini kazanabilen takım için işlerin pek yolunda gitmediği apaçık ortadaydı. Takım, izleyene bir keyif vermiyordu, maç kazanamıyordu, akılda kalan güzel oyunlar oynayamıyordu. Ancak başarılı bir ölü-sezon ve draft geçiren Cowboys, Romo’nun yazın tekrar takıma katılmasıyla tekrar korkutucu bir takım olma yoluna dönmüş gözüküyordu. Çoğu analist Cowboys’un 11, 12 maç kazanıp playoff’a kalabileceğini iddaa ediyordu. Son yıllarda draft edilen hücum çizgisi oyuncuları yavaş yavaş hayal ettikleri durdurucu ve yol açıcılara dönüşüyordu, takımdaki Dez Bryant, Terrance Williams, Cole Beasley gibi receiver’lar beklentileri karşılamaya devam ediyorlardı. Çok başarılı bir draft’tan sonra takıma ekledikleri, başta dördüncü sıradan seçilen Ezekiel Elliott olmak üzere, genç oyuncular kamplarda başarılı performanslar sergiliyordu.
Pre-season’un üçüncü haftası Cowboys Seattle Seahawks’a karşı çıktığı maçın ikinci dakikasında “2nd and 7”da bir pas oyunu oynamayı seçti. Romo açıkta bir receiver bulamayınca sack’lenmemek için pek yapmadığı bir iş olan koşmayı tercih etti ve hızlıca yıldız savunmacı Cliff Avril tarafından düşürüldü ve kalkamadı. Sırtından yaşadığı sakatlığın ciddi olduğunu öğrenen herkes Cowboys sezonunun gidişatını aklında belirlemişti: “Averaj altı oyun kurucularla zorlu defanslara karşı çuvallamak ve yine NFC Doğu’yu sonuncu bitirmek” Romo’nun yerine draft’ta dördüncü turda seçtikleri Dak Prescott oynayacaktı. Prescott, preseason maçlarında beklenmedik şekilde güzel futbol oynasa da takımın as quarterback’i olması, en azından bu sene için, beklenmiyordu. Zaten, böyle bir sorumluluğu kaldırabilen çaylak oyuncuların sayısı çok değildir. Prescott kalan iki maçta da aynı performası sergiledi ve Cowboys taraftarını, Romo gelinceye kadar averaj veya averaj üstü bir takım izleneceği konusunda ümitlendirdi. Ancak tabii ki çoğu yorumcu Prescott’un gerçek sezon başlayınca aynı performansı sergilemeyeceğini ve Romo dönünce tekrar yedek kalacağını düşünüyordu.
Prescott; Tom Brady, Kurt Warner ve hatta Tony Romo gibi, yedekte beklerken as quarterback’in sakatlanması sonucu fırsat verilince bunu en iyi şekilde değerlendirmeye ve onun yerini alıp başarılı olmaya odaklanmıştı. Sezonun ilk maçında ligin en iyi savunmalarından birine sahip olan New York Giants’a yenildikten sonra, Cowboys üst üste 11 maç kazandı ve playoff’a kalmayı garantiledi, sezonu 13 galibiyetle tamamladı. Oynadıkları takımlar, kolay bir fikstüre sahip oldukları için alt seviye takımlarını da kapsıyordu ama Cowboys’un rakipleri aynı zamanda ligin en iyi 15 savunma takımının sekizinden de oluşuyordu. Vikings, Giants, Rams ve Ravens bu takımların içindeydi ve Dak’in önderliğindeki Cowboys bu maçlarda zorlansa da sahadan galip ayrıldı. Ancak benim için bu sezonun en iyi maçı sekizinci haftada uzatmada kazanılan Eagles galibiyetiydi. İki çaylak quarterback’i karşı karşıya getiren mücadelede Cowboys geriden gelerek kazandı ve rekorunu 6-1’e çekti, sonrasında da herkesi şaşırtmaya devam etti. Prescott, sahada gösterdiği performans ve liderliği ile herkesin saygısını kazanmıştı, kendisinden şüphe duyanlar da yanıldıklarını itiraf etmeye başlamıştı.
Sezon sonuna doğru yaklaşırken sorunsuz bir tablo çizilir gibi görünüyordu, takım playoff’a kalmayı, division’ı kazanmayı hatta wild card turu’nu atlamayı bile garantilemişti. Son haftalarda güçlü rakiplerle karşı karşıya gelmeyen takım kendini sınamıyordu. Sonuçta takım çok formdaydı ve başarılı olacaktı, rahat olmamak için hiçbir sebep yoktu. “Peynir Kafalar” dışında.
Playoff zamanı geldiğinde konu Dallas’taki çaylakların istikrarlı bir biçimde iyi olup olamayacağından, playoff’ta da aynı performansı sergileyip sergileyemeyeceğine dönmüştü. Rakip, sezona 4-6 başlayıp, müthiş Aaron Rodgers’ın kendini bulup olağanüstü forma kavuşması sonucu seneyi 10-6 bitiren NFC Kuzey şampiyonu Green Bay Packers idi. Packers neredeyse her sene playoff’larda bu turlarda mücadele ettiği için tecrübeli bir takım sayılırdı, etraftaki oyuncular değişse de kor oyuncular Jordy Nelson, Clay Matthews ve Aaron Rodgers korunuyordu ve istikrarlı sezonlar çıkartlıyordu. Packers, sezona başlarken iyi bir rekor elde edemedikleri için durumu düzeltmek ve playoff’a girmek için her maçı canlarını dişine takarak, kaybetmenin ve sezonun Ocak ayından önce bitmesinin korkusuyla oynamıştı. Bu sebeple Rodgers ve ekibinin çok formda olduğu söylenebilirdi. Cowboys ise son haftalarda işleri garantiye almış olmaktan ve zor takımlara karşı oynamamaktan kaynaklanan bir form düşüklüğü vardı. Takımın wild card turunda da maç yapmaması da bu duruma yardımcı olmadı.
Bütün bunlara rağmen Cowboys maça 21-3 geride başladığı halde başta Dak Prescott, Ezekiel Elliott ve Dez Bryant olmak üzere bütün takımın üstün oyunuyla maça ortak oldu. Bryce Butler’in oyuncu değişikliği sırasında sahada olması gibi şanssız flag’ler yüzünden büyük oyunları sayılmasa da Cowboys maçı 28-28 ve sonra da 31-31’e getirmeyi başardı. Maçta göze çarpan en büyük olay çaylak Dak ve Zeke’in genç ve tecrübesiz olmalarına karşın veteranlar gibi soğukkanlı ve doğru oynamasıydı. Rodgers’ın son 30 saniye kala attığı Jared Cook’un kimsenin anlam veremediği bir şekilde tuttuğu pas sonrası Mason Crosby’nin yine 50 yarddan uzak bir vuruşu sayıya çevirmesiyle kazanması maçın hikayesini alt üst etti. Takım için bir gurur verici an da Yılın Hücum Çaylağı ödülünü kazanan Dak Prescott’un ödülü almaya Elliott’a adamasıydı. Ligde olanlardan az çok haberdar olan taraftarlar ikisinin aralarındaki bağın güçlü olduğunu öğrenmişti ancak bu davranış ikisinin de organizasyonlarına ve birbirlerine bağlılıklarını gösterdi.
Sezon bitti, Cowboys elendiği için şakalar yapıldı, 21 yılda iki playoff galibiyeti alındığı yüzlerce kez yüzümüze vuruldu ama biz yine de geleceğimizin parlak olacağını düşündüğümüz için ciddiye almadık. Çaylaklar için asıl sınav şimdi başlıyor…
Oynayacakları takımlar artık genç Zeke ve Dak’i tanıyorlar. Bir yıllık oyun filmi izleyen koçlar ve oyuncular sürprize yakalanmadan hazır bir şekilde Cowboys karşısına çıkacaklar. Ayrıca karşılaşacakları takımlar da geçen senekinden çok daha dişli takımlar olacak. Oynayacakları neredeyse her takım sahaya kazanma isteğiyle, sezon için de şampiyon olmak hedefiyle çıkacak. Giants, Broncos, Cardinals, Packers, Chiefs, Falcons, Chargers, Raiders ve Seahawks gibi takımlarla oynayacaklar. Ezekiel Elliott’ın ilk altı maçta oynayamayacak oluşu takıma çok zarar verecektir illa ki. Ancak Colts ile oynanan pre-season maçının ilk çeyreğinde Dak’in Zeke olmadan gösterdiği kısa performans Cowboys’un çok güçlü bir koşu oyunu olmadan ilk altı haftayı az kayıpla atlayabileceğinin habercisi olabilir.
Özatle Cowboys’u bu sene zor bir yıl bekliyor. Ben de çoğunluk gibi playoff’a kalınacağını ve ileri gidilebileceğini düşünüyorum. Hall of Fame maçında as oyunculardan izleyebildiklerimiz fena gözükmüyordu, Rico Gathers gibi yeni oyuncular bu sene bizi şaşırtıp güzel işler yapabilir. Cowboys’tan bu sene NFC Doğu şampiyonluğu ve playoff’ta da bir galibiyet görebileceğimizi tahmin ediyorum. Super Bowl’a kalmak veya kazanmak konusunda kimsenin Ağustos’ta bir tahmin yapabileceğini sanmıyorum ama Cowboys NFC’den çıkabilecek bir takım. Başta olmak Cowboys olmak üzere her takım için bizi güzel bir sene bekliyor…